หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1123

ไอรดากล่าวอย่างน่าสงสารและน้ำตาก็คลอเบ้า “หนูอยากคุยกับคุณรษิกา อชิ และเบนนี่…”

เลอศิลป์ไม่อาจทนเห็นลูกสาวสุดที่รักของเขาร้องไห้ได้ เขาจึงลูบหัวเธอและปลอบไปว่า “เอาไว้วันอื่นที่งานพ่อไม่ค่อยยุ่งมากได้ไหม?”

“จริงเหรอคะ?” ไอรดาคว้าแขนเสื้อเขาแล้วถาม

ถ้าพ่อยอมโทรหาคุณรษิกา นั่นก็แปลว่ายังมีโอกาสที่พวกเขาจะคืนดีกันได้ใช่ไหม?

เลอศิลป์พยักหน้าโดยที่สีหน้าเขาไม่เปลี่ยนแปลงไป “จริงสิ”

ไอวี่คงจะยอมรับอัญชสาได้แล้วในตอนที่ฉันทำงานเสร็จสิ้น เธอก็จะไม่ร้องขอให้ฉันโทรหารษิกาอีกในตอนนั้น

ด้วยความที่ไม่รู้ว่าเลอศิลป์คิดอะไรอยู่ ไอรดาจึงยิ้มออกขณะที่คิดว่าพ่อของเธอจะโทรหารษิกาในที่สุด

เลอศิลป์กลัวว่าไอรดาจะพูดถึงรษิกาอีก เขาจึงลูบหัวเธอและพูดว่า “เอาล่ะ พักผ่อนได้แล้ว พ่อมีงานต้องไปทำนะ”

ไอรดาพยักหน้าอย่างว่าง่ายขณะที่มองดูเลอศิลป์ลุกขึ้นแล้วจากไป

ระหว่างนั้น อัญชสากำลังขับรถกลับไปที่บ้านภักดีสรวงด้วยความดีใจ

ทันทีที่เธอก้าวเท้าพ้นประตู จันทราก็เรียกเธอไว้ “ทำไมไปนานจัง? เลอศิลป์ขอให้อยู่กินข้าวด้วยกันเหรอ?”

จันทรารู้ว่าอัญชสาออกไปรับไอรดาที่โรงเรียน

ในตอนนั้น อัญชสาอารมณ์ดีมากๆ

เมื่อได้ยินที่จันทราถาม เธอก็นึกได้ถึงบางสิ่งขึ้นมาทันที จากนั้นก็นั่งลงข้างแม่พลางยิ้มออกมา เธอกอดแขนแม่เอาไว้

ด้วยความงุนงง จันทราจึงถามว่า “พวกลูกคุยอะไรกันถึงได้มีความสุขมากขนาดนี้?”

อัญชสายิ้มและตอบไปว่า “เมื่อไรแม่จะว่างคะ? เลอศิลป์อยากเลี้ยงข้าวแม่สักมื้อ”

“อะไรนะ?” รอยยิ้มแห่งความสุขฉาบอยู่บนใบหน้าของจันทราในทันที

พวกเขารอเวลานี้มานานหลายปี และเคยเชิญเลอศิลป์มาทานข้าวเป็นสิบๆ ครั้งตลอดหลายปีมานี้ แต่เลอศิลป์ก็ปฏิเสธทุกครั้งไป

อัญชสาเองก็หงุดหงิดไม่ต่างกัน รอยยิ้มของเธอค่อยๆ หายไปเมื่อได้ยินคำพูดของแม่ “หนูก็กำลังคิดหาทางอยู่เหมือนกันนะคะ”

จันทราขมวดคิ้วและมองอัญชสาก่อนจะแนะนำว่า “ในเมื่อเลอศิลป์เชิญเราไปกินข้าว แม่ว่าเขาจะไม่คัดค้านถ้าลูกอยากจะเข้าไปอยู่ในบ้านฟ้าศิริสวัสดิ์”

ดวงตาของอัญชสาเป็นประกายเมื่อได้ยินคำแนะนำของจันทรา

ฉันเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว! ถ้าฉันได้อยู่ที่คฤหาสน์นั่น ฉันก็จะได้ใช้เวลากับไอรดามากกว่าเดิม พอถึงตอนนั้น ฉันก็จะไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีโอกาสกระชับความสัมพันธ์ของเราอีกต่อไป

เมื่อคิดได้เช่นนั้น อัญชสาก็มีไอเดียบางอย่าง

“อีกอย่าง…” จันทราพูดขึ้นมาอีกครั้ง “เกิดอะไรขึ้นระหว่างเลอศิลป์กับรษิกา?”

ความพากเพียรที่เลอศิลป์คอยตามจีบรษิกานั้นชัดเจนมากในสายตาพวกเขา

เช่นนั้นแล้ว พวกเขาจึงสงสัยว่าเหตุใดเขาจึงเปลี่ยนใจไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้