หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1142

เด็กๆ ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็กและไม่เคยถูกทำให้กลัวแบบนี้มาก่อน

เด็กๆ กลัวสุดขีดเมื่อรษิกาผลักพวกเขาไปกองกับพื้นอย่างไร้เหตุผลและดูเหมือนว่าเธอวางแผนจะสั่งสอนพวกเขาต่อ

“ค่ะ… ค่ะ พวกเราจะขอโทษ…” เด็กหญิงพูดขึ้นมาก่อนและน้ำเสียงดูเหมือนว่าเธอกำลังจะร้องไห้

หลังจากนั้นเพียงพริบตา เด็กๆ ก็เอ่ยขอโทษออกมา

จากนั้นรษิกาก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และกอดไอรดาไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง

รษิกาไม่ได้คาดหวังความเกลียดชังจากเด็กกลุ่มนั้น นับประสาอะไรกับการที่พวกเขารวมกลุ่มกันรังแกคนที่อ่อนแอกว่า

ในขณะนั้น ภัคจีราที่เพิ่งปลอบเด็กที่ร้องไห้เสร็จก็ลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเหตุวุ่นวายนี้

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? คุณผู้หญิง คุณเป็นใครคะ? ผู้ปกครองห้ามเข้ามาช่วงเวลาเรียนนะคะ” ภัคจีราเดินเข้ามาด้วยความขุ่นเคืองและยืนอยู่ระหว่างรษิกาและเด็กๆ

วินาทีที่ภัคจีราสังเกตเห็นว่าไอรดาได้อยู่ในอ้อมแขนของรษิกา เธอก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดี

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไอรดาเป็นดั่งเจ้าหญิงในห้องเรียนที่ไม่มีวันถูกใครรังแก แต่ตอนนี้เธอกำลังถูกคนแปลกหน้าอุ้มอยู่

ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้น ฉันคงไม่สามารถรับมือกับผลที่ตามมาได้แน่

“วางเด็กลงก่อนนะคะ ฉันเป็นครูของห้องเรียนนี้ ถ้ามีอะไรก็คุยกับฉันได้” ภัคจีราชำเลืองมองรษิกาอย่างระแวง

รษิกาขมวดคิ้วและรู้สึกไม่พอใจกับภัคจีราเล็กน้อย

ไอรดาถูกกลั่นแกล้งอย่างเวทนา แต่ครูคนนี้ไม่เห็นอะไรเลย แล้วตอนนี้เธอก็มาแสดงความเป็นห่วงเหรอ

เมื่อสัมผัสถึงความไม่พอใจและอารมณ์พลุ่งพล่านของรษิกา ภัคจีรารู้สึกว่าเธอทำให้ผู้ยิ่งใหญ่ขุ่นเคืองโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอพูดอย่างระมัดระวังว่า “เอ่อ… คุณเป็นญาติของไอวี่หรือเปล่าคะ?”

รษิกาไม่คาดคิดมาก่อนว่าภัคจีราจะรู้เยอะขนาดนี้ เธอจึงไม่รู้ว่าจะโต้ตอบอย่างไรดี

ความเงียบของเธอยิ่งทำให้ภัคจีราสงสัยมากขึ้น

ภัคจีราสบตากับไอรดาที่อยู่ในอ้อมแขนของรษิกาโดยไม่รู้ตัว เธอเห็นเด็กหญิงที่ดูหน้าซีดและใกล้จะร้องไห้จากความตกใจที่เธอได้รับเมื่อก่อนหน้านี้

ภัคจีราไม่รอช้าอีกต่อไป เธอจึงเตือนว่า “ฉันจะโทรหาตำรวจถ้าคุณไม่บอกว่าคุณเป็นใคร”

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกำลังจะโทรออก

รษิกาขมวดคิ้วและเตรียมพร้อมตัวเองเพื่อพูดว่า “ฉันคือป้าของไอวี่”

ภัคจีราชะงักไปและพิจารณารษิกาทันที