หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1160

ในที่สุดจิตวิญญาณของรษิกาก็มีพลังขึ้นมาเมื่อพูดถึงการวิจัยของพวกเขา

เมื่อเช้านี้พวกเราประสบความสำเร็จในขั้นตอนแรกของการวิจัย นั่นเป็นการพิสูจน์ให้เห็นว่าความพยายามทั้งหมดที่เราลงแรงไปตลอดเวลานี้ไม่ได้สูญเปล่า ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ พวกเราจะเดินทางเข้าสู่ด่านใหม่ที่ท้าทายยิ่งกว่าเดิม!

แค่คิดถึงผลลัพธ์ของการวิจัยก็ทำให้ใจของเธอฟูฟ่องไปด้วยความคาดหวัง

เธอยังยินดีกับการช่วยเหลือของเจตนินมากๆ “ได้เลย ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่คุณเข้ามาช่วยเหลือพวกเรา ทำไมฉันต้องรำคาญคุณด้วยล่ะคะ?”

เขาหัวเราะเบาๆ “รู้แบบนี้ค่อยดีหน่อย นี่ก็ดึกแล้ว งั้นผมจะไม่กวนคุณล่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะครับ”

รษิกาหัวเราะเป็นการตอบตกลง

ต้องขอบคุณการโทรมาของเจตนิน เธอค่อยๆ รู้สึกผ่อนคลายขึ้น จนเธอนอนหลับไปในที่สุดขณะที่คิดถึงการวิจัยใหม่ๆ ที่เธอจะทำวันพรุ่งนี้

เช้าวันถัดมา เธอไปส่งอชิกับเบนนี่ที่โรงเรียน ก่อนที่จะรีบไปที่สถาบันวิจัย

เธอคิดว่าตัวเองมาเช้าแล้ว แต่เธอก็ตกใจที่เจตนินมาถึงก่อนเธอ

เมื่อเธอมาถึง เจตนินกับคมสันกำลังยืนอยู่ที่ทางเดินและกำลังพูดคุยกัน พวกเขาทั้งคู่ดูจริงจังมาก

รษิกายืนรอเงียบๆ อยู่ด้านข้างและไม่เข้าไปรบกวน

ใช้เวลานานสักระยะก่อนที่พวกเขาจะจบบทสนทนาและเธอก็พูดขึ้นด้วยความรู้สึกเสียใจ “ฉันขอโทษที่มาช้า”

เจตนินเข้าใจและยิ้มให้เธอ “สบายมาก ผมรู้ว่าคุณต้องไปส่งเด็กๆ ที่โรงเรียนก่อน อีกอย่างคือพวกเราไม่ได้รีบร้อนอะไร ลูกของคุณสำคัญที่สุด”

เนื่องจากเจตนินพูดออกมาก่อนคมสัน คมสันจึงทำได้เพียงยิ้มขณะที่เขาทักทายรษิกาว่า “อรุณสวัสดิ์คุณหมอรษิกา”

จากนั้น ทั้งสามคนก็พากันเดินเข้าไปในสถาบันวิจัยพร้อมทั้งพูดคุยเกี่ยวกับความคืบหน้าของโครงการ

ก่อนหน้านี้ เจตนินก็มาที่สถาบันวิจัยเกือบทุกวัน ตัวเขาแทบติดกับรษิกาเลย แล้วตอนนี้เขาบอกว่ามาเข้าร่วมการวิจัยอย่างเป็นทางการ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าพวกเขาจะสนิทสนมมากขึ้นขนาดไหน

รษิกาแนะนำเจตนินให้กับนักวิจัยท่านอื่นรู้จักอย่างเป็นทางการ ซึ่งพวกเขาก็ต้อนรับเจตนินอย่างอบอุ่น จากนั้นก็พาเขาเข้าไปที่โต๊ะในห้องปฏิบัติการ

ในตอนแรก พวกเขาทำการทดสอบเพื่อเตรียมพร้อมในรูปแบบเล็กๆ เท่านั้น จึงทำให้โต๊ะที่รษิกาเตรียมมาไม่ได้ใหญ่มาก มีพื้นที่ทำงานได้เพียงสองคน

ก่อนหน้านี้ คมสันและรษิกาเป็นกลุ่มที่ทำการทดสอบเพื่อเตรียมพร้อมด้วยกัน

แต่เมื่อมีเจตนินเสริมเข้ามา คมสันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยกตำแหน่งของเขาให้เจตนินและอยู่เป็นตัวสำรอง

หลังจากอุ่นเครื่องอุปกรณ์ รษิกาก็เตรียมที่จะเพิ่มวัตถุดิบ เมื่อเธอหันหลังมา วัตถุดิบที่ได้ชั่งน้ำหนักไว้แล้วก็ได้ผ่านหน้าเธอ

เธอตกใจไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็เงยหน้าและมองไปที่เจตนินพร้อมกับรอยยิ้มก่อนที่จะรับวัตถุดิบและทำการทดลองต่อ

อาจเป็นเพราะทั้งสองคนเคยร่วมงานกันมาในช่วงก่อนหน้านี้ เธอจึงพบว่าทั้งสองคนทำงานเป็นทีมได้ดี ถ้าเธอเทียบกับการทำงานกับคมสัน เธอก็พบว่ามันก็ไม่ได้แตกต่างกันมาก