หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1178

“แล้วการแพทย์แผนโบราณล่ะ? เธอฟื้นขึ้นมาด้วยยาแผนโบราณได้หรือเปล่า?” เลอศิลป์ถามทันที

ผู้เชี่ยวชาญสองสามคนแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน “เราได้พิจารณาเรื่องนั้นแล้ว แต่เราคิดว่าประสิทธิภาพจะน้อยมาก ยิ่งไปกว่านั้น คุณและคุณรษิกายังต้องแบกรับความเสี่ยงเนื่องจากสารพิษได้แทรกซึมเข้าไปในเส้นประสาทสมองของเธอแล้ว”

เนื่องจากอาการของรษิกาคืบหน้าไปถึงจุดนั้นแล้ว ปัญหาการฟื้นคืนสติของเธอจึงมีความสำคัญมากกว่า จากนั้นจึงทำการรักษาต่อไปได้

แม้ว่าแพทย์แผนโบราณที่เก่งที่สุดจะมาดูแล แต่เขาหรือเธออาจไม่สามารถบรรลุผลสำเร็จนั้นได้

ยิ่งไปกว่านั้น เส้นประสาทสมองของรษิกาได้รับผลกระทบจากสารพิษแล้ว

ถ้าเป็นพวกเขา ก็คงจะไม่กล้าเสี่ยงที่จะฝังเข็มบนศีรษะเลย

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเลอศิลป์จะไม่เสี่ยงชีวิตของรษิกาเช่นกัน

นอกจากนี้ ด้วยความสัตย์จริง เขาไม่อยากจะใช้วิธีการแพทย์แผนโบราณ

หากเขาจะเชิญแพทย์แผนโบราณมาที่บ้าน ผู้ที่เก่งที่สุดในประเทศในปัจจุบันก็จะไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจตนิน

เว้นแต่ว่าชีวิตของรษิกาตกอยู่ในอันตราย เขาจะไม่มีวันยอมให้ทั้งสองมีการติดต่อใดๆ ต่อกันเลย

เมื่อได้ยินว่ามันจะมีความเสี่ยง เขาก็ยกเลิกความคิดนั้นอย่างเด็ดขาด

จากนั้นเขาก็มองผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นด้วยสายตาที่มืดมน มีแววคุกคามในน้ำเสียงของเขาอย่างโจ่งแจ้ง

“ไม่ว่าคุณจะใช้วิธีไหนเธอก็จะต้องฟื้น หากไม่เป็นอย่างนั้น ก็อย่าฝันว่าจะได้ทำงานในวงการแพทย์อีกต่อไป!”

เขาเป็นคนรักษาคำพูดมาโดยตลอด

เมื่อได้รับคำขู่ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นก็รีบพึมพำเป็นการรับทราบ พวกเขาคร่ำครวญอยู่ในใจอยู่ตลอดเวลา

ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากรักษาเธอ แต่เธอสูดดมก๊าซพิษมากเกินไปและไม่ถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาลได้ทันเวลา...

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการคุกคามของชายคนนั้น พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหาทางแก้ไข

นอกเหนือจากนั้น ฉันไม่คิดว่าจะได้ทำอะไรพิเศษเลย หรือรษิกาตั้งใจแน่วแน่ที่จะหลีกเลี่ยงฉันจนเธอยังคงมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อการเข้าใกล้ของฉันแม้ในขณะที่หมดสติ?

เมื่อเขาตอบมาแล้ว ผู้เชี่ยวชาญไม่กี่คนก็มองหน้ากันอีกครั้ง

เป็นเวลานานก่อนที่หนึ่งในนั้นจะยอมรับ “ถ้ามีคนสำคัญสำหรับเธอมาคุยกับเธอ ก็อาจมีความเป็นไปได้ที่เธอจะตื่นขึ้นมา”

ต่อจากนั้น สันติก็เสนอไปว่า “ทำไมคุณไม่ลองอีกครั้งล่ะ? คุณเลอศิลป์”

เลอศิลป์รู้สึกสงสัย “มันจะได้ผลจริงๆ เหรอ?”

“คุณจะรู้หลังจากลองดูแล้ว เราสังเกตคลื่นสมองของคุณรษิกาได้ตลอดเวลา หากมีความผันผวนก็จะพิสูจน์ได้ว่ามีประสิทธิภาพจริงๆ ครับ!” ผู้เชี่ยวชาญตอบ

อย่างไรก็ตาม เลอศิลป์ยังคงลังเลเล็กน้อย

คนสำคัญสำหรับเธอ... ฉันถือว่าเป็นคนสำคัญสำหรับเธอหรือเปล่า? เธอไม่อยากยุ่งกับฉันนี่!

ขณะที่เขากำลังลังเล คำเตือนของผู้เชี่ยวชาญก็ตอกย้ำความมุ่งมั่นของเขาอีกครั้ง “เวลากำลังจะหมดลงแล้ว คุณเลอศิลป์ ยิ่งคุณรษิกาหมดสตินานเท่าไร โอกาสที่เธอจะฟื้นก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น!”