หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1203

ในที่สุดอัญชสาก็ลืมเรื่องนี้ไปได้แล้ว แต่คำพูดของฝนทิพย์กลับจุดไฟในใจของเธอขึ้นมาอีกครั้ง

“ฉันรู้แล้ว! เขาอยู่ที่โรงพยาบาล!”

ฝนทิพย์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและถามด้วยความกังวลว่า “สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง? เกิดอะไรขึ้นกับเลอศิลป์?”

เธอคิดว่าการที่เลอศิลป์ยอมให้อัญชสาได้ดูแลไอรดานั้นหมายความว่าเขามีแผนจะแต่งงาน แต่ก็ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าเรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นกับรษิกา

ถ่านไฟเก่าอาจคุขึ้นมาใหม่ได้ หากไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม!

อัญชสาหันหน้าไปทางคฑาและตอบอย่างเย็นชาว่า “รษิกาฟื้นแล้ว และเลอศิลป์ก็อยู่ชั้นบนกับเธอ ส่วนคุณมาที่นี่แล้วมาคุยกันเพราะคฑาก็อยู่ที่นี่ด้วย”

ในที่สุดฝนทิพย์ก็ตอบตกลงหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

ณ บ้านคชาเรศ จักรภพทราบเรื่องอาการของรษิกาจากพนักงานของเขาที่ส่งยาให้กับสถาบันวิจัยของเธอ เขาไตร่ตรองก่อนจะโทรหาเลอศิลป์เพื่อแจ้งให้ทราบว่าเขาจะไปเยี่ยมเธอที่โรงพยาบาล

เขาสังเกตเห็นฝนทิพย์รีบออกจากบ้านขณะที่เขาขึ้นรถไป

“ฉันจะไปกับพี่ด้วย” เธอมีสีหน้ากังวล “ฉันอยากเจอเลอศิลป์”

จักรภพนึกถึงความเกลียดชังของเธอที่มีต่อรษิกา จึงลังเล

ฝนทิพย์กล่าวต่อ “ฉันไม่ได้ไปที่นั่นเพราะรษิกา แต่แค่ดูว่าเลอศิลป์จะทนไหวไหม แล้วทำไมพี่ถึงได้กังวลนักล่ะ?”

หลังจากได้ยินคำตอบของเธอ เขาก็ยอมให้เธอขึ้นรถ

แม้ว่าฝนทิพย์จะอ้างว่าเธอไม่ได้ไปหารษิกา แต่เธอก็จี้ถามจักรภพเพื่อให้รู้รายละเอียดเกี่ยวกับรษิกาไอตลอดการเดินทาง และเขาเพียงแต่ตอบแบบส่งๆ เท่านั้น

บทสนทนาเริ่มสงบลง และในที่สุดเธอก็หยุดพูด

อัญชสาตอบอย่างฉุนเฉียวว่า “ฉันบอกให้เลอศิลป์กลับบ้านไปกับฉัน แต่เขาไม่ยอมและต้องการอยู่ที่นี่ทั้งคืนเพื่อดูแลนังสารเลวนั่น!”

อารมณ์ของฝนทิพย์หน่วงยิ่งขึ้น

เธอรู้ว่าเลอศิลป์และรษิกาจะไม่มีวันแยกจากกันง่ายๆ แต่เธอไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะกลับมาติดต่อกันได้เร็วขนาดนี้ ไม่เช่นนั้นเขาจะเปลี่ยนใจไปเพราะเธออีกครั้ง

ฉันไม่เห็นเขาพยายามมากขนาดนั้นตอนที่อัญชสาได้รับบาดเจ็บ

“คุณวางแผนจะทำอะไรในตอนนี้?” ฝนทิพย์ถาม เธอสังเกตเห็นสีหน้าแปลกๆ ของคฑาต่อสิ่งที่เธอเพิ่งพูด ซึ่งเธอก็เพิกเฉยไป

“ฉันจะฆ่าเธอ!” นี่คือคำตอบที่ฉุนเฉียวของอัญชสา

ฝนทิพย์ตัวแข็งและจ้องมองเธอด้วยความไม่อยากจะเชื่อ