“เลอศิลป์ ฉันคิดว่ามันมีอะไรมากกว่าที่เห็น” จักรภพพูดขณะที่เขาก้าวออกจากห้องพักฟื้น
เขายังคงเชื่อว่าต้องมีคนทำลายการทดลองนี้ แต่เขาไม่คิดว่าจะมีใครในสถาบันวิจัยที่เกลียดรษิกามากพอที่จะทำแบบนั้นได้
แววตาของเลอศิลป์หม่นหมองในขณะที่เขาตอบว่า "ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาติดตามเรื่องนี้"
สิ่งที่สำคัญสำหรับเขาในตอนนี้คือการช่วยให้รษิกาฟื้นตัวโดยเร็วที่สุด
จักรภพพยักหน้า “ฉันรู้ว่านายกังวลอะไร แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเลยนะ”
เลอศิลป์ขมวดคิ้วด้วยความสับสนเมื่อได้ยินเช่นนั้น
จักรภพยิ้มอย่างมีความหมายให้เขาขณะที่เขาพูดว่า “ครั้งสุดท้ายที่เราดื่มกัน นายบอกฉันว่าอยากเลิกกับคุณหมอรษิกา ฉันสงสัยว่าตอนนี้นายรู้สึกยังไงบ้างกับเรื่องอยากเลิกนั่น”
เลอศิลป์ ถอนหายใจและพูดด้วยน้ำเสียงเครียดว่า “ไม่ว่าฉันจะรู้สึกยังไง นี่ไม่ใช่การตัดสินใจที่ฉันทำได้ด้วยตัวเอง”
ฉันทำเพื่อรษิกามากมาย แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้รู้สึกอบอุ่นต่อการกระทำของฉันเลย
“อย่างน้อยที่สุด ตอนนี้นายก็มั่นใจแล้วว่ารษิกาอยู่ตรงไหนในใจนาย แล้วทีนี้ นายคิดว่าจะปล่อยเธอไปได้ไหม?” จักรภพถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
เลอศิลป์ตัวสั่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น
ฉันจะปล่อยรษิกาไปได้เหรอ? ฉันยังจำได้ว่าฉันรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นเธอหมดสติในวันนี้ ฉันลืมเธอไปไม่ได้จริงๆ...
จักรภพถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงในสีหน้าของเลอศิลป์ และรู้ว่าเขาได้ยืนยันความรู้สึกของเขาที่มีต่อรษิกาแล้ว
“ยังไงซะ ฉันดีใจที่เห็นว่ารษิกาสบายดี นายต้องใช้ความพยายามให้มากเป็นพิเศษในการรับรองความปลอดภัยของเธอ”
ไม่ว่าผู้กระทำผิดจะก่อเรื่องกับการทดลองนี้ด้วยเหตุใด มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะลงมืออีกครั้ง
อชิส่ายหัวแล้วปฏิเสธโดยไม่ลังเล “ไม่ครับ เราอยากอยู่ที่นี่กับแม่!”
เนื่องจากเลอศิลป์เกลี้ยกล่อมเด็กๆ ไม่เก่ง เขาจึงไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรกับพวกเด็กๆ ดี
จักรภพตบไหล่เขาแล้วกระซิบว่า “ให้ฉันคุยกับพวกเขาเถอะ”
หลังจากครุ่นคิดแล้ว เลอศิลป์ก็ก้าวออกไปอย่างไม่เต็มใจและปล่อยให้จักรภพเข้าไปในห้องพักฟื้น
จักรภพคุกเข่าข้างอชิแล้วพูดว่า “คุณเลอศิลป์ดูแลแม่ของเธออย่างดีเลยนะ จริงไหม? พวกเธอชอบเขาหรือเปล่า?”
อชิพยักหน้าตอบอย่างลังเล
จักรภพส่งยิ้มให้เขาขณะที่เขาแนะนำ “ถ้าอย่างนั้น เราออกไปกินข้าวและให้ความเป็นส่วนตัวกับพวกเขาสองคนกันดีไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...