หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1471

อาการบาดเจ็บของเบนนี่ทำให้รษิกาลางานเพื่อลูกทั้งสามคน โดยใช้เวลาอยู่บ้านเพื่อดูแลเบนนี่

โชคดีที่ยาตัวที่เธอพัฒนานั้นมีประสิทธิภาพดีมาก เมื่อทาให้เบนนี่ บาดแผลของเด็กชายก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

เลอศิลป์มาเยี่ยมเด็กๆ บ่อยครั้งในช่วงสองวันก่อน

ขณะที่วุ่นวายกับการดูแลเบนนี่ รษิกาก็กังวลเรื่องโปรเจ็กต์ที่สถาบันวิจัย

ลงท้ายก็พบว่าทุกโปรเจ็กต์เดินหน้าไปได้อย่างราบรื่นนอกจากโปรเจ็กต์ที่ทำร่วมกับตระกูลดำรงกุล

เพราะที่ผ่านมา รษิกาเป็นคนเดียวที่จัดการโปรเจ็กต์นั้น มันจึงล่าช้าออกไปในช่วงที่เธอลางาน

การดูแลเบนนี่ทำให้หญิงสาวใช้เวลาสองสามวันกว่าจะนึกได้ว่าลืมรายงานความคืบหน้าต่อเจตนินเสียสนิท

ขณะที่เธอกำลังจะโทรไปขอโทษเขา อีกฝ่ายก็โทรมาก่อน

เมื่อเห็นชื่อผู้โทร รษิการีบรับสาย เธอทักทายด้วยน้ำเสียงขอโทษขอโพย “คุณเจตนินคะ”

เสียงเย็นชาของเจตนินดังลอดมา “นี่ก็นานแล้วนะคุณรษิกา ผมอยากรู้ว่าการวิจัยยาของเราไปถึงไหนแล้ว ในเมื่อเราร่วมงานกัน คุณก็ควรเป็นฝ่ายรายงานเรื่องนี้กับผมก่อนไม่ใช่หรือ?”

น้ำเสียงของเขาบ่งบอกความเป็นนายราวกับกำลังออกคำสั่งให้หญิงสาวทำงานของเธอ

พนันได้เลยว่างานไม่เดินเพราะเธอออกไปอี๋อ๋อรื่นเริงกับเจ้าเลอศิลป์อีกแล้ว

ถึงโปรเจ็กต์กับตระกูลดำรงกุลจะสำคัญ แต่ก็เทียบไม่ได้กับลูกชายของฉัน

โทสะของเจตนินค่อยๆ จางหายเมื่อได้ยินว่าเรื่องที่รษิกาต้องรับมือคือเรื่องของลูกชาย จากนั้นก็เริ่มตื่นตระหนกเมื่อนึกได้ว่าเธอเพิ่งเสนอจะยกเลิกความร่วมมือกับเขา

ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อนลง “ขอโทษนะ เมื่อครู่นี้ผมเพิ่งตำหนิพนักงานคนหนึ่งไปจนอารมณ์ค้าง หวังว่าคุณจะไม่ถือสาที่ผมใช้เสียงห้วนไปหน่อย”

รษิกายังจริงจังเหมือนเดิมขณะตั้งคำถาม “แล้วแผนการของคุณคืออะไรคะ คุณเจตนิน? ฉันจะให้ความร่วมมือเต็มที่”

เจตนินตอบ “ผมจะร่วมงานกับสถาบันวิจัยของคุณเหมือนเดิม อย่างไรเสีย ผมก็ยอมรับว่าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องยาแผนโบราณที่ดีที่สุดในชวาลา”

พอพูดจบก็ต่อว่า “ทำไมคุณไม่บอกผมว่าเบนนี่บาดเจ็บ ถ้าผมรู้ก่อนก็จะให้คุณลางานสองสามวัน และจะไม่เกิดบทสนทนาที่ลำบากใจกันแบบนี้ ว่าแต่เบนนี่เป็นอย่างไรบ้าง? คราวหน้าผมจะไปเยี่ยมเขานะ”