หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1501

หลังออกมาจากโรงแรม จิตใจของอัญชสาก็ว่างเปล่า เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป

ไม่มีทางที่เธอจะกลับไปที่คฤหาสน์ที่อยู่ชานเมืองได้ เพราะเลอศิลป์จะต้องให้คนเฝ้าไว้อย่างแน่นอน

อาจจะรวมถึงที่โรงแรมด้วย

ด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง เธอจึงโทรหาฝนทิพย์

ฝนทิพย์ถูกเสียงโทรศัพท์ปลุกให้ตื่นขึ้น

ขณะที่เธอกำลังจะกดตัดสายทิ้งนั้น เธอก็ตื่นขึ้นทันทีเมื่อเห็นเบอร์โทรศัพท์ที่โทรเข้ามา และสายตาของเธอก็เต็มไปด้วยความรำคาญทันที

อัญชสา! เมื่อไรเธอจะหยุดวุ่นวายกับฉันสักที?

เมื่อตั้งสติได้จึงรับสายแล้วพูดว่า “อัญชสา มีอะไรหรือเปล่า?”

“ตอนนี้คุณอยู่ไหน? มาที่โรงแรมหน่อยได้ไหม ฉันรอคุณอยู่ข้างล่าง อย่าลืมว่า ห้ามให้ใครรู้ด้วยล่ะ!”

น้ำเสียงของอัญชสาเต็มไปด้วยความตึงเครียด

น้ำเสียงนั้นทำให้ฝนทิพย์กระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก เธอยังไม่ทันตอบอะไรกลับไป แต่ก็ลุกออกจากเตียงแล้ว

“มีอะไรหรือเปล่า? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงอยากเจอฉัน?” เธอถามพลางแต่งตัวไปด้วย

อัญชสาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “พวกเขามีหลักฐานปรักปรำฉัน และน่าจะแจ้งตำรวจแล้วด้วย ฉันเลยต้องหลบซ่อน และถ้าคุณพาใครมาด้วย ฉันจะลากคุณลงนรกไปด้วยกัน!”

ฝนทิพย์ตกใจตัวแข็งทื่อ

อัญชสาหนีตำรวจอยู่ ฉันควรช่วยเธอไหม? และถ้าฉันพาพวกเขาไปหาเธอล่ะ?

ขณะที่ลังเลอยู่นั้น อัญชสาก็พูดขึ้นมาว่า “ถ้าคุณไม่มา สิ่งแรกที่ฉันจะทำเมื่อถูกจับได้ คือเปิดเผยเรื่องชั่วทั้งหมดของคุณ และเมื่อถึงเวลานั้น ฉันไม่รับประกันว่าฉันจะพูดอะไรออกไปบ้าง ถ้าคุณต่อต้านฉัน คุณเดือดร้อนแน่นอน!”

เมื่อถูกคุกคามเช่นนั้น ฝนทิพย์ก็อารมณ์เสียและพูดออกไปว่า “อย่าล้ำเส้นนะ!”

ถ้าฉันรู้ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ฉันคงจะร่วมมือกับเขาในคืนนั้น!

เธอไปถึงโรงแรมภายในยี่สิบนาที แต่ไม่พบวี่แววของอัญชสา

เธอเริ่มรู้สึกกลัว และมองไปรอบๆ อย่างระแวดระวัง

“ฉันมาแล้ว!”

เสียงของอัญชสาดังมาจากซอกลับ

ฝนทิพย์ตื่นตกใจ จึงใช้เวลาสักพักในการรวบรวมสติ ก่อนจะเดินออกไป

“แผนของเธอคืออะไร?” เธอมองอัญชสาอย่างระแวดระวัง

สิ่งสุดท้ายที่อัญชสาจะนึกถึงคือแผน “อะไรก็ได้ที่ทำให้ฉันหนีไปได้!”

ฝนทิพย์แนะนำอย่างตรงไปตรงมาว่า “การหนีไปต่างประเทศเป็นทางเลือกเดียวของคุณ ถ้าคุณอยู่ที่นี่ แม้ตำรวจจะจับคุณไม่ได้ แต่ตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์จะตามจับคุณได้อยู่ดี”