หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1510

อัญชสากำมือแน่นอยู่ข้างตัวจนกระทั่งเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ

“ใครบอกว่าฉันกำลังขอความช่วยเหลือจากคุณ? คุณไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันกำลังขู่คุณอยู่?”

“ขู่ผมงั้นเหรอ?” ชโยดมมองด้วยสายตาขบขันมากขึ้น “ด้วยสถานะปัจจุบันของคุณ ผมไม่คิดว่าคุณจะมาขู่อะไรผมได้นะ”

อัญชสากัดฟัน “ถ้าคุณไม่ช่วยฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจ! คุณจะถูกจับเข้าคุกสำหรับสิ่งที่คุณทำกับฉันในคืนนั้น!”

รอยยิ้มอันสดใสที่ปรากฏบนใบหน้าของชโยดมก่อนหน้านี้ได้หายไปแล้ว เขาพูดด้วยน้ำเสียงต่ำและน่ากลัว “ถ้าผมกลัวผลที่ตามมา คืนนั้นผมคงไม่ทำแบบนั้น คุณมีอะไรที่จะเอามาขู่ผมอีกไหม? อะไรที่จะเอามาสู้กับผมได้?”

อัญชสาตัวสั่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น

หลักฐานเหรอ? ฉันวางแผนที่จะใช้เขา ดังนั้นฉันจึงไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ ชโยดมกล่าวต่อว่า “ถ้าคุณไม่มีอะไรเลย ผมขอแนะนำให้คุณทำตัวให้ดี ความสนใจของผมในตัวคุณไม่ได้เกิดจากความพิศวาสอะไรทั้งนั้น แต่เป็นเพราะความสัมพันธ์ของคุณกับเลอศิลป์ก่อนหน้านี้ ถ้าไม่มีความสัมพันธ์นี้ ผมก็คงจะคิดว่าคุณมีเสน่ห์อยู่บ้าง”

เขาจับคางของเธออย่างแรงจนใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด “ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือจากผม คุณจะต้องพูดอย่างสุภาพ อย่ามาทำทัศนคติแบบนี้ไม่งั้นคุณจะต้องเสียใจที่มาที่นี่คืนนี้”

และชโยดมก็โยนเธอออกไปด้วยความรังเกียจ

ฝนทิพย์ใจสลายเมื่อเธอเห็นท่าทางของเขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เธอเหลือบมองอัญชสาก่อนจะแนะนำว่า “อัญชสา บางทีคุณควรคุยกับเขานะ ฉันจะออกไปเช็คสถานการณ์ตอนนี้สักหน่อย”

เธอออกไปโดยไม่ได้รอคำตอบ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่ต้องการให้เกิดขึ้น

พ่อบ้านเดินสวนเข้ามาในห้องพอดี

เขาถามอย่างไม่แยแสว่า “ต้องมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นแน่ๆ คุณถึงทนต่อคำดูถูกของผมได้ขนาดนี้ คุณอัญชสา ถ้าคุณไม่เล่ารายละเอียดทั้งหมดให้ผมฟัง ผมจะช่วยคุณได้ยังไง?”

เขาไม่เข้ามาใกล้เธอมากกว่านั้นแล้ว และปล่อยมือจากเธอ เธอตอบว่า “ฉันสงสัยว่าเลอศิลป์เรียกตำรวจให้มาจับฉันเพราะนังสารเลวนั่น ช่วยกรุณาพาฉันหนีออกจากประเทศที!”

เธอกัดกระพุ้งแก้มและแสร้งทำเป็นอ่อนแอโดยอ้อนวอนว่า “ฉันขอโทษที่ฉันพูดจาไม่ดีก่อนหน้านี้ ฉันสัญญาว่าจะทำทุกอย่างตามที่คุณพูด ถ้าคุณพาฉันหนีออกจากประเทศได้อย่างปลอดภัย!”

“นังสารเลวนั่นงั้นเหรอ?” ชโยดมพูดย้ำสิ่งที่เธอเรียกรษิกาด้วยความสนุกสนาน

ดวงตาของอัญชสาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อคิดถึงความเป็นไปได้ที่เขาจะร่วมมือกับรษิกา เธอกลัวว่าสิ่งที่เธอทำจะเป็นการยั่วยุเขา

หัวใจของเธอตกลงไปอยู่ตาตุ่ม