หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1514

เราต้องแน่ใจว่าเธอจะไม่กลับมา แล้วถ้าเธอกลับมา เราจะจับกุมเธอได้ทันที

คำพูดนั้นทำให้ฝนทิพย์เริ่มคล้อยตามไป

ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็จะหลุดจากเงื้อมมือของอัญชสาได้ในที่สุด

สีหน้าของฝนทิพย์เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

จักรภพมองออกว่าเธอเริ่มหวั่นไหว เขาคว้าโอกาสนี้แล้วถามอีกครั้ง “อัญชสาหนีออกไปจากหัสดินแล้วใช่ไหม?”

ฝนทิพย์ก้มลงแล้วพยักหน้าอย่างเงียบๆ

เมื่อจักรภพเห็นเช่นนั้น ใบหน้าเขาก็ฉายแววความโกรธ แต่เขาก็รีบระงับโทสะที่ก่อตัวขึ้นในใจ

“ดูจากความสามารถของอัญชสาแล้ว ไม่มีทางเลยที่จะหนีไปได้ทั้งที่มีคนจากทั้งตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์และตำรวจคอยจับตาดูอยู่ แม้ว่าเธอจะช่วยเหลืออัญชสา มันก็ยังเป็นไปไม่ได้อยู่ดี เอาจริงๆ อัญชสาหลบหนีไปได้ยังไง?”

ฝนทิพย์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบพลางส่งสายตาอ้อนวอน “จักรภพ ถ้าฉันบอกพี่ พี่สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ไปบอกคนอื่น?”

จักรภพไม่ไหวติงขณะจ้องมองน้องสาวของเขา

“เลอศิลป์จะรู้ว่าฉันไม่ยอมบอกเขาว่าอัญชสาหนีไปแล้วไม่ได้ เขาจะไม่ปล่อยฉันไว้แน่! ใครจะรู้ล่ะว่าตระกูลเราทุกคนอาจจะได้รับผลกระทบก็ได้…”

ใบหน้าของฝนทิพย์เต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะที่เธอดึงแขนเสื้อจักรภพไว้

สายตาของจักรภพอ่อนลงเมื่อฝนทิพย์แสดงความเป็นห่วงสถานการณ์ของตระกูลพวกเขา แต่แทนที่จะตอบเธอไปตรงๆ เขากลับพูดแค่ว่า “งั้นบอกพี่มา อัญชสาหนีไปได้ยังไง?”

ฝนทิพย์ถือว่าความเงียบของเขาคือการตอบตกลง เธอพูดอย่างแผ่วเบาว่า “เธอมีผู้ชายคนนึงคอยช่วย ถ้าฉันจำไม่ผิด ผู้ชายคนนั้นคือคนที่อยู่กับเธอในโรงแรมวันนั้นนั่นแหละ เขาดูเป็นคนที่มีอิทธิพลมากเลยนะ เขาส่งอัญชสาออกไปจากหัสดินตั้งแต่คืนที่เกิดเรื่องแล้ว”

จักรภพสัมผัสได้ว่าตัวเองโมโหมาก แต่เขาก็พยายามทำหน้านิ่งขณะที่ฝนทิพย์มองเขา

ฝนทิพย์ปล่อยแขนเสื้อของเขาด้วยความรู้สึกผิด เธอตัดสินใจว่าจะไม่บอกอะไรเขาอีก “เปล่า มีแค่นั้นจริงๆ ฉันไม่รู้เลยว่าเธอต้องการให้ฉันช่วยทำอะไรตอนที่เธอมาหาฉัน ฉันไม่ได้คิดว่า…”

เธอพูดเหมือนกับว่าอัญชสาหลอกลวงเธอ

จักรภพจ้องมองน้องสาวอย่างสงสัยอยู่พักหนึ่งขณะที่เธอก้มหน้างุด

“ทำให้แน่ใจว่าเรื่องนี้จะอยู่แค่เราสองคน อย่าแม้แต่จะคิดขอให้คุณปู่ หรือแม่กับพ่อช่วยเธอเด็ดขาด พี่ไม่อยากให้พวกท่านต้องโมโห!” หลังจากเงียบไปนาน จักรภพก็พูดต่ออย่างเยือกเย็น “จะดีที่สุดถ้าเธออยู่แต่ที่บ้านในช่วงนี้ เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากบ้านโดยที่ฉันไม่ยินยอม!”

เขาไม่เปิดโอกาสให้ฝนทิพย์ตอบกลับ จักรภพหันหลังแล้วเดินออกไปจากห้องหลังจากพูดจบแล้ว

“คอยจับตาดูเธอเอาไว้ อย่าปล่อยให้เธอออกจากบ้านโดยที่ฉันไม่อนุญาต!”

แม้ประตูจะปิดอย่างแรงไปแล้ว แต่ฝนทิพย์ก็ได้ยินพี่ชายของเธอพูดกับพ่อบ้าน เธอรู้สึกเหมือนมีน้ำเย็นๆ ทั้งถังมาราดลงไปบนหัวเธอ