เจตนินก้มหน้าลงมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างเบื้องล่างก่อนที่จะพูดออกมาอย่างสบายอารมณ์ “ที่ดำรงกุลกรุ๊ป ผมอยู่ในห้องทำงาน”
“ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย เตรียมยาถอนพิษเอาไว้ด้วยนะ คุณเจตนิน” เลอศิลป์ตอบอย่างไม่ลังเลใจ
ขณะที่เลอศิลป์กำลังจะวางสาย เจตนินก็บอกว่า “อ้อ! ผมลืมบอกไปว่าคุณรษิกาเหลือเวลาไม่มากแล้วล่ะ ถ้าคุณต้องการมาที่นี่ให้ทันเวลา ก็ต้องมาถึงภายในยี่สิบนาที”
เลอศิลป์กำลังเคลื่อนไหว และเขาก็เดินอยู่ขณะที่พูดว่า “ผมจะไปทันแน่นอน”
แม้ว่าเจตนินจะให้เวลาเขาเพียงสิบนาที เลอศิลป์ก็จะหาทางไปที่นั่นให้ทันเวลาได้อยู่ดี
เจตนินมีสายตาเย็นชาเมื่อเขาได้ยินเลอศิลป์ตอบตกลงอย่างยินดี เขาเสริมว่า “จะว่าไป ลิฟต์บริษัทผมเสียมาสองสามวันแล้ว คุณคงจะต้องใช้บันไดแทนแล้วล่ะ คุณเลอศิลป์ จำไว้นะว่าจะต้องมาถึงที่นี่ภายในยี่สิบนาที!”
สีหน้าของเลอศิลป์เคร่งขรึมขึ้นเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แต่เขาก็ตอบตกลงอย่างไม่รอช้า “คุณยังต้องการอะไรเพิ่มเติมอีกไหม? คุณเจตนิน ถ้ามีแค่นั้น ผมจะออกเดินทางแล้ว”
“ผมว่าผมไม่ควรดึงเวลาคุณต่อไปนะ ผมจะรออยู่ชั้นบนสุด” เจตนินพูดอย่างเย้ยหยัน
เช่นนั้นแล้ว เขาก็วางสายไป
ขณะที่ชมเมืองหัสดินอยู่ เจตนินก็นึกภาพว่าเลอศิลป์จะดูแย่ขนาดไหนเมื่อเขาขึ้นบันไดมา ทันใดนั้นเขาก็หัวเราะออกมาดังๆ และพูดว่า “กล้าหลอกฉันได้ยังไง? เลอศิลป์! ฉันจะแสดงให้ดูว่าการถูกล้อเล่นนั้นรู้สึกยังไง! ฉันจะทำให้แกต้องทนกับความอัปยศอดสูของแกไปเงียบๆ เหมือนพวกคนต่ำต้อย”
กวินเริ่มกังวลเมื่อเขาเห็นเจตนินทำท่าเหมือนคนเสียสติ
กวินตัวสั่นและมองไปรอบๆ อย่างรู้สึกผิด เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร ฉันหัวเราะไม่ออก…
“ยี่สิบนาที เลอศิลป์ คุณไม่ควรมาสายเลยนะ” เจตนินเหลือบมองเวลาที่มุมล่างของหน้าจอ ก่อนจะกลับมามองที่กลางจอและจ้องมองอยู่ตรงนั้น หากเลอศิลป์มาช้าแค่นาทีเดียว ฉันจะทรมานเขาอีกครั้ง! ตอนนี้ เขาอยู่ในกำมือฉันแล้ว!
เวลาผ่านไป และสิบนาทีก็หมดไปในชั่วพริบตา
แต่เลอศิลป์ก็ยังไม่ปรากฏตัวบนหน้าจอ
เมื่อเห็นว่าเลอศิลป์ยังไม่มา เจตนินก็หงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมเลอศิลป์ยังไม่มาที่นี่อีก? เขาจะมาไหม? ดูจากน้ำเสียงเขาตอนคุยโทรศัพท์เมื่อกี้นี้ มันก็พอจะเดาออกได้ว่าชีวิตของรษิกากำลังตกอยู่ในอันตราย อีกอย่าง พวกเขาไม่น่าจะทำยาถอนพิษขึ้นมาได้! เลอศิลป์ต้องมาสิ!
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เจตนินก็ฝืนใจให้สงบและรอให้เลอศิลป์มาปรากฏตัวบนหน้าจอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...