หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1881

สัปดาห์ที่แสนวุ่นวายผ่านไปในพริบตา

สถานที่จัดงานแต่งงานคือรีสอร์ทกอล์ฟริมทะเลที่เป็นตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์เป็นเจ้าของ ที่แห่งนี้เป็นสถานที่กว้างขวางที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้เขียวขจี ทำให้ผู้คนได้เพลิดเพลินไปกับลมทะเลและฟังเสียงคลื่นซัดฝั่ง จึงทำให้ที่นี่เป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับการจัดงานแต่งงาน

เลอศิลป์จัดเตรียมการซ้อมไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ไม่เคยพารษิกาไปด้วย ดังนั้น เธอจึงอดสงสัยไม่ได้ว่างานแต่งงานจะเป็นอย่างไร

กระนั้น เธอก็มั่นใจว่าคงจะเป็นโอกาสอันแสนโรแมนติก เช่นนั้นแล้ว เธอจึงเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ระหว่างนั้น ผลิตภัณฑ์ของฟลอร่าเวอบากรุ๊ปในระยะที่สามก็ผ่านการทดลองกับผู้บริโภคและได้รับคำติชม หลังจากทำการปรับปรุงบางอย่างแล้ว การผลิตจึงเริ่มต้นขึ้นตามนั้น

รษิกาจึงรีบไปที่โรงงานเพื่อทำการตรวจสอบคุณภาพเพื่อให้แน่ใจว่าส่วนผสมในผลิตภัณฑ์มีอัตราส่วนที่ถูกต้อง

ในเวลาเดียวกัน แผนกควบคุมคุณภาพก็ทำการทดสอบด้วยตัวเอง พนักงานหญิงหลายคนในโรงงานก็ซื้อผลิตภัณฑ์เช่นกัน พวกเธอได้รับส่วนลดพนักงานและจำกัดการซื้อได้เพียงสองชุดต่อเดือน

ภายในสำนักงานของสถาบันวิจัย อรอุษากำลังประชุมกับรษิกาอยู่ เธอพูดถึงการจัดจำหน่ายไปยังร้านค้าในเครือและพูดถึงเรื่องการจ้างแบรนด์แอมบาสเดอร์สองสามคนที่เต็มใจจะสนับสนุนสินค้าโดยคิดค่าธรรมเนียมที่เหมาะสมเนื่องจากพวกเขาเป็นเพื่อนกับอรอุษา ในทางกลับกัน พวกเขาเพียงแค่ขอสิทธิ์ในการเข้าถึงผลิตภัณฑ์ในอนาคตของบริษัทก่อน

เมื่อพิจารณาจากเงื่อนไขที่เอื้ออำนวย รษิกาก็ตกลงโดยไม่ลังเล

อรอุษาเป็นอัจฉริยะในด้านการตลาดจริงๆ เธอยังทุ่มเทอย่างมากในการเป็นหุ้นส่วนด้วย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงคิดว่าเธอสมควรได้รับสิทธิ์ในการแจกจ่ายกำไรที่เราได้รับจากระยะที่สาม

น่าเสียดายที่รษิกาไม่เห็นรอยยิ้มชั่วร้ายที่ฉายอยู่ในแววตาของอรอุษา

ขอโทษนะ รษิกา ฉันถูกบังคับให้ทำแบบนี้ ฉันไม่มีทางเลือก ลึกๆ แล้ว อรอุษาตัดสินใจเอาไว้แล้ว

เหตุผลที่แท้จริงที่เธอคัดเลือกคนดังระดับสูงมาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ก็เพื่อให้ประเด็นถกเถียงที่กำลังจะเกิดขึ้นรุนแรงขึ้น

สักขีพยานเหรอ? อรอุษาก่นด่าอยู่ในใจ เหตุผลจริงๆ ที่เธอกลับมาก็เพื่อจะรอรับของที่ได้มาต่างหาก

เธอติดต่อผู้จัดการโรงงานทันทีให้เขาหยุดรถบรรทุกเพื่อให้เธอตรวจสอบสินค้า

ผู้จัดการโรงงานชื่อลิขิต เลิศวิญญู เขาเคยทำงานอยู่ในสถาบันวิจัยมาก่อน เมื่อรษิกาเห็นพรสวรรค์ในการจัดการของเขา เขาก็ได้รับการย้ายมาอยู่ที่โรงงาน

“คุณอรอุษา มีเหตุผลอะไรที่จะทำอย่างนี้ครับ? ไม่มีใครบอกผมเลยว่าจะมีการทดสอบอะไร ผลิตภัณฑ์พร้อมนำส่งแล้วเพราะมันผ่านการตรวจสอบจากแผนกควบคุมคุณภาพแล้ว” ลิขิตงุนงงกับคำขอของเธอ

เพราะรษิกาศรัทธาในตัวเขา เธอไม่เคยขอให้ทำการตรวจสอบซ้ำหากผลิตภัณฑ์ผ่านตาเขามาแล้ว

“ใช่ มันก็จริงที่ผลิตภัณฑ์สองระยะแรกไม่มีปัญหาอะไร แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป นี่เป็นข้อกำหนดที่ทางการกำหนดขึ้น ไม่ต้องกังวลไป มันเป็นแค่การตรวจสอบเท่านั้น ไม่น่าจะใช้เวลานาน”

อรอุษาหาเหตุผลมาโน้มน้าวเขาแล้ว มีเพียงการโน้มน้าวลิขิตเท่านั้นที่ทำให้เธอเลี่ยงไม่ให้เขาแจ้งรษิกาได้