หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1935

เมื่อขึ้นรถไปแล้ว เด็กๆ ก็เริ่มเล่าเรื่องราวที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่สถาบันให้พ่อแม่ฟัง

ไอรดาได้ทำความรู้จักกับเด็กหญิงที่เป็นมิตรมากคนหนึ่งซึ่งเพิ่งเข้าร่วมชั้นเรียนและมีความหลงใหลในงานออกแบบ แม้ว่าเด็กหญิงคนนั้นจะอายุมากกว่าไอรดาสองปี แต่เธอก็เป็นแฟนตัวยงของแบรนด์อบอุ่นที่ไอรดาเป็นเจ้าของ

“เด็กหญิงคนนั้นชื่ออิงอร เจนกุล นอกจากจะเรียนออกแบบแล้ว เธอยังเรียนชีววิทยาเก่งด้วย เธอก็เลยเล่าให้หนูฟังเกี่ยวกับชีววิทยามากมาย เธอสุภาพและถ่อมตัว ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ ในสถาบัน ต่อไป หนูขอชวนเธอมาที่บ้านของเราได้ไหมคะ?” ดวงตาของไอรดาเต็มไปด้วยความคาดหวังเมื่อเธอเหลือบไปมองพ่อแม่ของเธอ

รษิกาพยักหน้าทันทีและยิ้ม “แน่นอน! ในเมื่อเธอเป็นเพื่อนที่ดี ลูกก็ควรให้การต้อนรับเธออย่างดีที่สุดนะ บางทีลูกอาจจะไปเรียนทำขนมหรืออาหารบางอย่างเพื่อต้อนรับเธอก็ได้”

“ได้เลยค่ะ! สอนหนูด้วยนะคะแม่! หนูจะพยายามเรียนให้ดีที่สุดเลย!” ไอรดาตอบรับอย่างยินดี

ระหว่างนั้น อชิกับเบนนี่กำลังคุยกับเลอศิลป์เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาได้ร่ำเรียนมาในวิชาประวัติศาสตร์ เมื่อพวกเขาคุยถึงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์และบุคคลสำคัญ เลอศิลป์ก็ใช้โอกาสนี้ช่วยเหลือให้เด็กๆ พัฒนาความเข้าใจในหัวข้อต่างๆ ได้ดีขึ้น

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า บรรยากาศอันแสนสุขในรถนั้นทำให้จิตใจของรษิกาเต็มไปด้วยความอบอุ่น

ทันทีที่พวกเขามาถึงคฤหาสน์ ปู่ย่าของเด็กๆ ก็รีบเข้าไปหาพวกเขา

เอกพลตื่นเต้นที่จะเล่นหมากรุกกับอชิและเบนนี่ ขณะที่ศศิตากระตือรือร้นจะช่วยไอรดาตัดเย็บชุด ไอรดาสัญญากับศศิตาว่าเธอจะตัดเย็บชุดพิเศษให้กับศศิตา และศศิตาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก

ที่โรงพยาบาล จักรภพชอบไปรับเมธินีหลังเลิกงานทุกวัน

เขาพาเมธินีและเรขาไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ รอบๆ เมืองหัสดิน และพวกเขากำลังวางแผนเดินทางไกลต่อไป

น่าเสียดายที่เมธินีต้องกลับไปทำงาน

“ยอมรับมาเถอะค่ะ คุณหมอเมธินี! บางทีคุณจักรภพอาจไม่ใช่คนเปิดเผยความรู้สึก ดังนั้นคุณควรจะสารภาพความรู้สึกของคุณก่อน! พวกเราทุกคนเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว ไม่มีอะไรต้องอายหรอก!”

“จริงด้วย! ทุกคนก็เห็นกันหมดว่าคุณจักรภพใส่ใจคุณแค่ไหน เขาไม่ได้ส่งลูกพีชมาให้คุณกล่องนึงเมื่อสองสามวันก่อนเหรอคะ? ช่วงนี้ไม่ใช่หน้าพีชสักหน่อย เขาคงต้องไปเสาะหามาเยอะมากเลยว่าจะได้พีชพวกนั้นมา”

เมธินีดีใจมากเมื่อได้ยินเพื่อนร่วมงานล้อเลียนเธอ จากนั้นเธอก็ยิ้มและยอมรับอย่างเงียบๆ ถึงความสัมพันธ์อันยอดเยี่ยมที่เธอมีกับจักรภพ

เพื่อไม่ให้จักรภพต้องรอนานเกินไป เมธินีจึงบอกลาแพทย์เหล่านั้นแล้วรีบขึ้นลิฟต์

ความคิดแวบเข้ามาในใจของเมธินีเมื่อลิฟต์กำลังเคลื่อนลงมา พวกเขาพูดถูก จักรภพไม่ใช่ผู้ชายที่แสดงออกชัดเจน เมื่อเป็นอย่างนั้น ฉันควรรุกมากกว่านี้หรือเปล่านะ? แต่ในฐานะผู้หญิง ฉันไม่ควรจะสงวนตัวกว่านี้เหรอ? ไม่ ถ้าฉันเป็นคนเริ่มก่อน ฉันจะเสียเปรียบในความสัมพันธ์

ความคิดของเธอพลุ่งพล่านเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้หยุดเธอจากการวิ่งไปที่ลานจอดรถเพื่อได้เห็นรอยยิ้มของจักรภพ