หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1981

ไม่นานนัก เมธินีก็กลับมาที่ห้องทำงานของเธอพร้อมกับถังน้ำเต็มใบ เธอเทน้ำที่อยู่ในถังลงบนร่างของกฤษณาโดยไม่ลังเล โดยแน่ใจว่ากฤษณาเปียกโชกไปหมดทั้งตัว

“ถ้าการฆ่าคนไม่ผิดกฎหมาย ฉันจะเทเหล็กหลอมเหลวเดือดๆ ใส่เธอทั้งถัง” เมธินีกล่าวเสริม เธอจ้องกฤษณาอย่างดุร้าย รอให้กฤษณาฟื้นคืนสติ

เลอศิลป์กับรษิการออย่างใจจดใจจ่อเพื่อให้เธอขยับตัว พวกเขาอยากรู้ว่าเธอจะตอบสนองต่อสถานการณ์นี้อย่างไร

ไม่กี่วินาทีต่อมา ดวงตาของกฤษณาก็เบิกกว้าง

ความสับสนฉายชัดบนใบหน้าของเธอ และเธอหันกลับไป ตาของเธอเบิกกว้างขึ้นเมื่อสังเกตเห็นเลอศิลป์และรษิกายืนอยู่ตรงนั้น ชั่วขณะหนึ่ง ลมหายใจของเธอก็ติดขัดไปในลำคอ

แววตาแห่งความตื่นตระหนกฉายชัดบนใบหน้าเมื่อเธอรู้ตัวว่าเธอเปียกโชกไปหมด ทันใดนั้น เธอขดตัวเป็นลูกบอลและถอยกลับอย่างรวดเร็ว อารมณ์ที่ขัดแย้งกันฉายชัดในสายตาของเธอ

“ดูเหมือนว่าคุณจะฉลาดกว่าฉันนะ คุณเลอศิลป์ ไม่น่าแปลกใจเลย เพราะความฉลาดของคุณเป็นสิ่งที่ดึงดูดฉันให้เข้าหาคุณในตอนแรก”

สายตาของกฤษณาเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างรุนแรงขณะที่เธอมองรษิกากอดเลอศิลป์ไว้แน่น

กระนั้น รษิกาก็ไม่ได้กลัวสายตาของเธอเลยแม้แต่น้อย

เธอพบว่ากฤษณาไม่กล้าสบตากับเลอศิลป์

เห็นได้ชัดว่ากฤษณาพยายามจะยั่วยุพวกเขา แต่รษิกาก็ไม่ได้มีอารมณ์อยากจะคุยอะไรกับเธอ

มันแค่ไม่คุ้มกับเวลาและพลังงานในการคุยกับคนแบบเธอ

เลอศิลป์ไม่สนใจกฤษณา เขาเอื้อมไปจับมือของรษิกาเอาไว้ด้วยความรัก

ความโอ้อวดของกฤษณาพังทลายลงเมื่อเห็นเช่นนั้น

“รษิกา เมธินี เธอทั้งสองคนน่ะก็คงจะติดเชื้อด้วยเหมือนกันใช่ไหม? ไม่เป็นไรหรอกนะ ถึงพวกเธอจะจบชีวิตฉันไปในตอนนี้ ฉันก็จะจากไปพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า เพราะรู้ว่าแบคทีเรียจะอยู่ในร่างกายพวกเธอและนำจุดจบมาให้ชีวิตพวกเธอในไม่ช้านี้”

เมื่อเห็นว่ากฤษณาเย้ยหยันเช่นนั้น รษิกาก็มองเธออย่างใจเย็นราวกับว่ากฤษณาเป็นบ้าไปแล้ว

เธอเริ่มไอขณะที่คันคอไปหมด

เลอศิลป์ไม่ได้สนใจจะมองกฤษณาเลย เขาถามด้วยความเป็นห่วงว่า “คุณไม่สบายใช่ไหม?”

เขาคว้าแก้วน้ำของรษิกามาส่งให้เธอ

“ฉันรู้ว่ารษิกาติดเชื้อแล้ว นั่นแปลว่าเธอก็ต้องติดเชื้อด้วยเหมือนกัน เมธินี! ในเมื่อพวกเธอทั้งคู่ต้องอยู่ในพื้นที่จำกัด ไม่มีทางเลยที่เธอจะหลีกเลี่ยงมันได้” กฤษณาดีใจจนพูดไม่ออก

ในที่สุดเธอก็รวบรวมความกล้าหันมามองเลอศิลป์ เมื่อเธอสบตากับเขา ท่าทางของเธอก็เริ่มสงบลงและพูดว่า “จริงอยู่ที่คุณเป็นบุคคลที่มีความสามารถนะเลอศิลป์ แต่ว่าสถานการณ์นี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันคิดว่าคุณก็ติดเชื้อเหมือนกัน ดังนั้น หากคุณเต็มใจที่จะขอโทษสำหรับความผิดในอดีตของคุณอย่างจริงใจ ฉันอาจช่วยคุณในการรับวัคซีนได้”