หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 223

ในเมืองหัสดิน เลอศิลป์ส่งไอรดาไปโรงเรียนเร็วกว่าปกติในเช้าวันต่อมาหลังจากเมื่อวันก่อนได้คุยกับรษิกาอย่างไม่ค่อยน่าพอใจเท่าไรนัก

เมื่อเขามาถึงโรงเรียนอนุบาล ก็มีพ่อแม่เพียงสองสามคนเท่านั้นที่อยู่แถวโรงเรียน

แต่รษิกาไม่ได้อยู่ที่นั่น

ไอรดาอยากจะเจอเธออย่างเห็นได้ชัด เธอจับมือเลอศิลป์เอาไว้แน่นและไม่ยอมเข้าไปในโรงเรียน

เลอศิลป์ขมวดคิ้วกับความดื้อรั้นของเธอ แต่กระนั้นเขาก็ยังยืนอยู่นอกโรงเรียนกับลูกสาว

หลังจากนั้นไม่นานนัก อชิกับเบนนี่ก็มาปรากฏตัวที่โรงเรียน แต่ครั้งนี้รษิกาไม่ได้มาส่งพวกเขา

เมื่อเลอศิลป์เห็นเช่นนั้น เขาก็ขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิมขณะที่เดินไปหาลิสาพร้อมกับจูงมือไอรดาไปด้วย “คุณรษิกาไปไหนล่ะ? ปกติเธอไม่ได้มาส่งอชิกับเบนนี่ที่โรงเรียนหรอกเหรอ?”

ตั้งแต่แยกย้ายกันที่โรงพยาบาล ลิสาก็ไม่เคยเจอเลอศิลป์อีกเลย เธอไม่รู้ว่ารษิกากับเลอศิลป์เพิ่งจะทะเลาะกัน

ดังนั้น ด้วยความคิดที่ว่าทั้งสองคนยังมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ลิสาจึงยิ้มและตอบไปว่า “คุณรษิกาไปทำงานวันนี้ค่ะ ฉันก็เลยมาส่งเด็กทั้งสองคนแทน”

สายตาของเลอศิลป์เคร่งเครียดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินอย่างนั้น

บังเอิญเสียจริงนะ เมื่อวานเราเพิ่งจะเจอกัน แล้ววันนี้ก็ติดงาน

นี่เธอพยายามจะหลบหน้าฉันใช่ไหม?

ขณะที่ไอรดาไม่ได้เจอรษิกา เธอก็เศร้าใจอยู่เล็กน้อย เธอดึงนิ้วของเลอศิลป์ขณะที่มองเขาด้วยความกังวลใจ

เลอศิลป์ลูบหัวเธอก่อนจะหันกลับไปมองลิสา “แล้วเธอไปไหนเหรอครับ? เธอจะกลับมาเมื่อไร?”

“ฉันคิดว่าเธอไปเมืองเบญจลัยนะคะ ส่วนเรื่องกลับ… ฉันก็ไม่แน่ใจว่าจะกลับมาเมื่อไรค่ะ แต่คิดว่าคงไปไม่นานนะคะ”

เมืองเบญจลัยเหรอ?

หรือว่ารษิกาบอกอะไรพวกเขากันนะ?

สีหน้าเลอศิลป์ยิ่งตึงหนักกว่าเดิม “คุณรู้จักผู้ชายคนนั้นไหม?”

ลิสาส่ายหน้า เธอทำงานให้รษิกาแค่เพียงไม่นานและได้เห็นเพื่อนของรษิกาแค่ไม่กี่คนเท่านั้น แต่เธอก็จำได้ว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร​ “ฉันไม่รู้จักเขาหรอกค่ะ แต่เขาดูเหมือนเป็นสุภาพบุรุษที่มีการศึกษาสูง รู้สึกว่าคุณรษิกาจะเรียกเขาว่า ‘รณภพ’ นะคะ พวกเขาคงรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ”

ขณะที่เธอพูดจบ เธอก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดัน

แววตาของเลอศิลป์เข้มเครียดขึ้นมาทันทีเมื่อเขาคิดถึงประวัติการโทรออกในโทรศัพท์ของรษิกา

คนชื่อรณภพที่เขารู้จักมีอยู่คนเดียว นั่นคือรณภพ มาลาสกุล

ยิ่งไปกว่านั้น รษิกาก็โทรไปหารณภพมาเมื่อเช้าวานนี้

มันอาจจะเป็นเขาก็ได้

เมื่อเขาตระหนักได้ว่ารษิกาไปทานข้าวเพียงลำพังกับรณภพ และยังไปเบญจลัยกับเขาอีกด้วย เลอศิลป์ก็ไม่พอใจอย่างมาก จากนั้นเขาก็ขอบคุณลิสาและส่งไอรดาเข้าโรงเรียนก่อนจะกลับขึ้นรถไป