หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 273

“เธอหายตัวไปได้ยังไง?”

รษิกาอดไม่ได้ที่จะถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อพวกเขาทั้งสองออกมาจากสวนพฤกษศาสตร์

เธอจะเอาแต่โทษตัวเองสำหรับเรื่องนี้ถ้าเธอยังไม่รู้ความจริง

เลอศิลป์มองเธอด้วยสายตาเศร้าสร้อย แม้ว่าไอรดาจะไม่ได้พูดออกมา แต่เขารู้ว่าเธอออกไปตามหารษิกา

ความวิตกกังวลของรษิกาได้เพิ่มขึ้นเมื่อเธอมองสบตาเขา “เธอไม่ได้อยู่กับพวกคุณทั้งสองคนเหรอ? ทำไมผู้ใหญ่สองคนถึง…”

ทำไมผู้ใหญ่สองคนถึงพลัดหลงกับเด็กเพียงคนเดียวโดยเฉพาะเด็กที่เชื่อฟังอย่างไอวี่?

รษิกาไม่ได้พูดจนจบประโยค

เลอศิลป์เองก็แตกตื่นอยู่แล้วเพราะไอรดาหายตัวไป เธอรู้ว่าถ้าเธอพูดออกไป มันคงจะฟังดูว่าเธอกำลังโทษเขาอยู่

เลอศิลป์ขมวดคิ้ว เขามองจดจ่อเข้าไปที่ตาของเธอและพูดสั้นๆ ว่า “ทะเลาะกับอัญชสาน่ะ”

“เกิดอะไรขึ้น?” รษิกาไม่เข้าใจ มีอะไรที่เป็นไปได้บ้างที่ทำให้ไอรดาโกรธมากแล้วก็วิ่งหนีออกมา?

เลอศิลป์ละสายตาของเขาและอยู่เงียบๆ

หน้าของเธอมีแต่ความรู้สึกผิดอยู่เต็มไปหมด ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้บอกเธอว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ กันแน่

ถ้าเธอรู้เข้าว่าไอวี่ออกไปตามหาเธอ เธอคงจะโทษตัวเองแน่เลย

รษิกามองออกว่าเลอศิลป์ตั้งใจจะไม่บอกความจริงกับเธอและนั่นก็ทำให้เธอหงุดหงิด ริมฝีปากเธอขยับแยกออกจากกันแต่เธอไม่ได้ส่งเสียงหรือคำพูดใดๆ ออกมา

อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องในครอบครัวของพวกเขาและเธอไม่มีสิทธิ์จะเข้าไปยุ่ง

สิ่งเดียวที่เธอทำได้ในตอนนี้ก็คือตามหาไอรดา

“ฉันจะไปตามหาตรงนั้นนะ คุณน่าจะหาตามเส้นทางที่ไปโรงแรมดู”

พวกเขาทั้งสองแยกทางกันหลังจากที่ออกมาจากสวนพฤกษศาสตร์ เลอศิลป์ได้ให้คำแนะนำบางอย่างกับเธอก่อนที่เขาจะไปทางภูเขา

“อชิ เบนนี่ ทำไมพวกหนูทั้งสองถึงอยู่ที่นี่ตามลำพังล่ะ? แม่หนูอยู่ไหน?” ครูพิมพ์รภาถาม เธออดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเมื่อเธอเห็นเด็กๆ อยู่กันตามลำพัง

อชิอธิบายสถานการณ์อย่างสุภาพให้คุณครูพวกเขาฟัง “ไอวี่หายตัวไปครับ แม่ก็เลยออกไปตามหาเธอ”

หน้าครูพิมพ์รภาตกใจ “หายไปตั้งแต่เมื่อไรกัน?”

อชิตอบว่า “ไม่รู้เหมือนกันครับ พวกเราก็หาจนทั่วสวนพฤกษศาสตร์แล้ว แต่ก็ไม่เจอตัวเธอเลยครับ”

งั้นก็หมายความว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้สักพักแล้ว…

ครูพิมพ์รภาสั่งทันทีว่า “โอเค ครูเข้าใจแล้ว พวกเธอทั้งคู่ไปหาที่รอตรงนั้นนะ ครูจะพาคนอื่นมาช่วยตามหาไอวี่”

อชิกับเบนนี่หยักหน้าตอบ

หลังจากจัดการกับเด็กชายทั้งสองแล้ว ครูพิมพ์รภาก็ส่งข้อความเข้าไปยังแชทกลุ่มผู้ปกครองและขอให้ช่วย เธอยังได้ให้พนักงานคนอื่นของโรงเรียนอนุบาลช่วยตามหาไอรดาด้วย

โชคดีที่เกือบทุกคนรู้ว่าไอรดาเป็นใคร มันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่พวกเขาจะยื่นมือมาช่วย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม