หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 296

ความน่าสมเพชบนใบหน้าของอัญชสาจางหายไปทันทีที่เธอออกมาจากบ้านตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ สีหน้าของเธอขมขื่นและเคียดแค้นเมื่อเธอขึ้นมาในรถ

เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไป ชวลิตเลือกที่จะพูดอย่างชาญฉลาดต่อเธอว่า “จะไปไหนต่อครับ คุณอัญชสา?”

อัญชสามองเขาอย่างเย็นชาผ่านกระจกมองหลัง “บริษัท!”

ขณะที่ชวลิตกำลังจะออกรถ อัญชสาก็พูดเสียงดังด้วยความรำคาญ “เออนี่ เดี๋ยวก่อนนะ ฉันกลับบ้านดีกว่า!”

เธอไม่มีอารมณ์ที่จะมาจัดการกับพนักงานจากบริษัทที่น่ารำคาญตอนนี้

อัญชสามาหาศศิตา โดยหวังว่าศศิตาจะคุยกับเลอศิลป์ในทันทีเหมือนทุกครั้งที่อัญชสาหลั่งน้ำตา แต่สิ่งที่อัญชสาทำในครั้งนี้กลับไร้ผล เมื่อศศิตาพูดเพียงว่า เธอจะคุยเรื่องนี้กับเลอศิลป์ก็ต่อเมื่อเขาใจเย็นลง

สิ่งที่เธอสัญญาว่าจะทำนั้นไม่เพียงพอ เพราะเมื่อถึงเวลาที่เลอศิลป์อารมณ์เย็นลง ข่าวเกี่ยวกับการยกเลิกงานหมั้นคงถูกเปิดเผยต่อสาธารณะไปเสียแล้ว

มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอย่างแน่นอน!

ความโกรธแค้นได้เผาไหม้ในใจของอัญชสา

รษิกา จารุวิทย์! ทั้งหมดนี้เป็นความเป็นของเธอ! ตั้งแต่เธอกลับมา สิ่งเดียวที่เลอศิลป์และไอวี่ให้ความสำคัญก็คือเธอ! ฉันไม่สนใจหรอกว่าไอวี่จะอยากอยู่กับเธอหรือไม่ แต่เธอจะเอาเลอศิลป์ของฉันไปไม่ได้! ฉันจะไม่ยอมให้เขาเลือกเธอ!

สถานการณ์ของเธอในตอนนี้ ทำให้เธอนึกถึงสิ่งต่างๆ เมื่อหกปีที่แล้ว ในตอนนั้นเลอศิลป์ยอมที่จะไม่ยุ่งกับรษิกาเพราะเธอ แต่สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือหลังจากการกลับมาของรษิการาวกับว่าพวกเขาได้เปลี่ยนตำแหน่งกันไปหมดทุกอย่าง

บ้าไปแล้ว! ต้องมีอะไรเกิดขึ้นในช่วงหกปีที่ผ่านมา

ในขณะที่อัญชสาตกอยู่ในภวังค์แห่งความโกรธ จันทราก็โทรมาพอดี อัญชสารับสายด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก

ก็จริง อัญชสากัดฟัน

ฉันคงทำอะไรไม่ได้ ถ้าเขาตั้งใจจะแต่งงานกับเธอ ภักดีสรวงกรุ๊ปคงไม่สามารถเทียบกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปได้แน่ พวกเราเป็นแค่มดตัวเล็กๆ เมื่อเทียบกับพวกเขา ฉันไม่มีทางที่จะทำให้เขาเปลี่ยนใจได้

“อัญชสา” จันทรายังคงรอคำตอบ

อัญชสาหลุดออกจากภวังค์และรีบตอบไปทันทีว่า “เราจะคุยเรื่องนี้หลังจากที่หนูกลับถึงบ้านค่ะ แค่นี้นะคะ!”

จากนั้นเธอก็วางสายและหันไปหาชวลิต “ไปที่บริษัทและสั่งให้คนช่วยเช็คประวัติของรษิกา จารุวิทย์ ฉันต้องการรายละเอียดทั้งหมดที่เกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันอยากรู้ว่าใครคือพ่อของลูกชายทั้งสองคนของเธอ”

สิ่งที่จันทราเพิ่งพูดไปนั้น มันย้ำเตือนอัญชสาว่าเธอรู้จักเด็กฝาแฝดคู่นี้น้อยเกินไป เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครคือพ่อของพวกเขา

ฉันพนันได้เลยว่าเลอศิลป์ก็คงไม่รู้เช่นกัน รษิกาคงไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องของเลอศิลป์ ถ้าฉันพาตัวผู้ชายคนนั้นกลับมาจากต่างประเทศเลอศิลป์ก็คงจะรู้สึกรังเกียจเธอ เมื่อเขารู้ว่าเธอผ่านผู้ชายคนนั้นมาก่อนแล้ว ฮ่า! รษิกา จารุวิทย์! ถ้าฉันไม่ได้ตัวเขา เธอก็จะไม่มีวันได้เลอศิลป์ไปเหมือนกัน!”

เมื่อชวลิตเห็นใบหน้าอัญชสาบูดบึ้งไปด้วยความอาฆาต เขาถึงตอบเธอไปอย่างรวดเร็วว่า “รับทราบครับ!”