หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 634

บรรยากาศในงานเลี้ยงถึงจุดสูงสุดเป็นประวัติการณ์ด้วยคำพูดของเจตนิน และตอนนี้ความสนใจทั้งหมดก็พุ่งมาที่เขา

แม้แต่คนที่ไม่ได้เข้าร่วมงานกับเขาและแพทย์คนอื่นๆ ก่อนหน้านี้ก็เคยได้ยินข่าวลือมานานแล้วว่าเขามีความพิเศษทั้งในด้านสติปัญญาและความสง่างาม

มีบางคนในกลุ่มคนเหล่านั้นที่ตอนแรกก็ไม่ค่อยเชื่อใจเท่าไร เพราะเจตนินเด็กกว่ามากเมื่อเทียบกับพวกเขา แต่ว่าพวกเขาก็ยังคงเลือกที่จะมางานนี้ เพราะเจตนินคือสมาชิกคนหนึ่งในตระกูลดำรงกุล

แต่ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มปล่อยวางการตัดสินจากอคติลงไปได้หลังจากได้ยินสิ่งที่เจตนินพูด

พวกเขายังรู้สึกมั่นใจในตัวของหมอหนุ่มสาวสองคนที่นั่งอยู่ข้างเจตนินเพิ่มขึ้นอีกด้วย

เขาดูไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้พวกเขามานั่งข้างๆ ได้เพียงเพราะว่าสนิทกันเท่านั้น

“อีกอย่างหนึ่ง ผมต้องขออภัยที่มองข้ามไป ผมขอแนะนำบุคคลทั้งสองที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมอีกครั้งนะครับ”

เสียงของเจตนินดังขึ้นมาอีกครั้งท่ามกลางความสับสนของผู้ฟัง

สายตาของทุกคนจับจ้องไปยังรษิกากับรณภพอีกครั้งหนึ่ง

ทั้งสองคนกลับหันไปมองหน้าเจตนินด้วยความไม่แน่ใจว่าจะต้องพูดอะไร

เจตนินส่งยิ้มให้พวกเขาก่อนที่จะหันไปหาผู้ฟังทุกคน

“ทุกคนที่นั่งกันอยู่ที่นี่จะมีส่วนร่วมในโครงการที่ริเริ่มโดยสถาบันวิจัยของครอบครัวผม หญิงสาวที่อยู่ข้างผมคนนี้คือคุณรษิกา จารุวิทย์ คุณหมอรษิกาเป็นลูกศิษย์ตัวอย่างของศาสตราจารย์หาญชัย เลิศบุตย์ เธอกลับมาที่ชวาลาภายใต้การแนะนำของศาสตราจารย์เพื่อมาบริหารจัดการสถาบันวิจัยวัชรา และเธอก็ยังเป็นคนไม่กี่คนที่ได้ทำงานร่วมกับตระกูลดำรงกุลในช่วงนี้ด้วยครับ”

จากนั้นเจตนินก็เริ่มแนะนำรณภพ

“ผมแน่ใจว่าทุกคนคงเคยได้ยินชื่อคุณหมอรณภพ มาลาสกุลกันอยู่แล้ว ไม่เพียงแค่เขาจะเป็นทายาทของตระกูลมาลาสกุลเท่านั้น แต่เขายังประสบความสำเร็จในทางการแพทย์เป็นอย่างมาก ทั้งยังเป็นที่รู้จักในระดับสากลอีกด้วย และการที่เขามาร่วมมือในคราวนี้ เราก็จะได้รับการสนับสนุนทางด้านการเงินจากตระกูลมาลาสกุลด้วยเช่นกัน”

ไม่แปลกใจเลยที่แม้แต่คุณหมอดนัยยังขอคำแนะนำจากเธอ!

เมื่อเจตนินแนะนำพวกเขาเสร็จแล้ว ทั้งสองคนก็ยืนขึ้นและพูดกับผู้คน “ฉันหวังว่าพวกเราจะเข้ากันได้ดี และไม่ต้องกังวลเลยนะคะ หากมีอะไรที่เราทำผิดพลาดไป ก็ช่วยแนะนำเราได้เลยค่ะ”

หมอคนอื่นๆ ถอนหายใจออกมาด้วยความทึ่งในการถ่อมตัวของพวกเขา

“ผมได้รับสิทธิพิเศษในการทำงานร่วมกับพวกเขาในระหว่างการให้คำปรึกษาทางการแพทย์เมื่อครั้งก่อน และผมกล้าพูดได้เลยว่าอนาคตของการแพทย์ในชวาลานั้นดูสดใสหากมีคนเช่นพวกเขาอยู่ในวงการนี้!”

ในฐานะที่เคยใช้เวลาทำงานร่วมกับรษิกากับรณภพมามากที่สุดในที่นั้น ดนัยอดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นพูดแทนพวกเขาด้วยความชื่นชม

ฝูงชนต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย

“คุณหมอรษิกา คุณหมอรณภพ ได้โปรดยกโทศให้เราด้วยที่หยาบคายเมื่อครู่นี้ ผมหวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสานะครับ” มีคนกล่าวขอโทษ

หนุ่มสาวสองคนยิ้มกว้าง “ไม่เลยครับ! พวกเรายังเด็กมาก ดังนั้นมันจึงไม่แปลกเลยที่พวกคุณจะสงสัย”