อชิกับเบนนี่เป็นเด็กที่ไม่ต้องพึ่งพาใครมาก และพวกเขาก็คุ้นเคยกับการทำงานอย่างยาวนานของรษิกา
หลังจากคุยกันเรื่องเจตนินกับเลอศิลป์แล้ว เด็กๆ ก็รีบไปอาบน้ำล้างหน้า จากนั้นก็อุ่นนมและขนมปังสำหรับมื้อเช้า
กริ่งประตูดังขึ้นขณะที่พวกเขาทานมื้อเช้ากันเสร็จพอดี
อชิกับเบนนี่มองหน้ากันด้วยความระแวดระวัง เมื่อพวกเขาเปิดเครื่องอินเตอร์คอมในบ้าน พวกเขาก็เห็นไอรดาโบกมืออย่างน่ารักอยู่ตรงหน้ากล้อง
เด็กๆ ยิ้มออกมาทันทีและเปิดประตูให้กับไอวี่ที่แสนจะน่ารักของพวกเขา
ข้างนอกนั้น เลอศิลป์ยืนอยู่ข้างไอรดาและจูงมือลูกสาวเอาไว้
เบนนี่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินๆ เมื่อเห็นคนที่เขาเพิ่งพูดถึงไปเมื่อครู่นี้มาอยู่ตรงหน้า
ส่วนอชิยังคงนิ่งสงบอยู่และทักทายเลอศิลป์อย่างสุภาพ “สวัสดีครับ คุณเลอศิลป์ สวัสดีไอวี่”
“สวัสดี อชิกับเบนนี่!” ไอรดาดีใจมากที่ได้เจอเด็กๆ แต่เช้า และเธอก็ยิ้มกว้างเพื่อแสดงความยินดีปรีดานั้น
หลังจากทักทายกันแล้ว เธอก็มองไปในบ้านอย่างคาดหวัง เธออยากเจอรษิกามาก
อนิจจา เธอมองไม่เห็นรษิกาเลย
ไอรดาดึงมือพ่อเธออย่างไม่พอใจ และเลอศิลป์ก็เข้าใจความกังวลของเธอได้ทันที
เขามองข้ามหัวเด็กชายทั้งสองไปรอบๆ บ้าน เพียงเพื่อจะยืนยันได้ว่ารษิกาไม่อยู่
เลอศิลป์ขมวดคิ้วแน่นและถามว่า “แม่ของพวกเธอไปไหนเหรอ?”
รษิกาน่าจะเตรียมพร้อมไปส่งเด็กๆ ที่โรงเรียนได้แล้วในเวลานี้ แต่เธอก็ไม่อยู่บ้าน
คำถามของเขาทำให้อชิกับเบนนี่แอบเหลือบมองหน้ากัน พวกเขานึกออกได้ทันทีถึงเรื่องที่คุยกันเองเมื่อครู่นี้และลังเลว่าจะบอกพ่อของเขาดีไหมว่ามีชายหนุ่มรูปงามมารับแม่ของพวกเขาไปทำงานแล้ว
พวกเขาสองคนเท่านั้นที่สามารถมารับรษิกาไปได้
เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ของรษิกากับชายสองคนนั้น ท่าทีของเลอศิลป์ก็เคร่งเครียดขึ้นมา น้ำเสียงของเขาเริ่มจะเข้มงวดขึ้นขณะที่ถามว่า “ผู้ชายคนไหน? พวกเธอรู้จักเขาหรือเปล่า?”
น้ำเสียงของเขาตอกย้ำให้นึกถึงน้ำเสียงที่ใช้กับไอรดาเมื่อวานนี้
เบนนี่สะดุ้งตกใจและกำลังจะสารภาพทุกอย่างออกมาขณะที่อชิถองข้อศอกเข้าที่ซี่โครงน้องชาย
เขารีบตั้งสติและเอามือไพล่หลัง จากนั้นก็ขมวดคิ้วราวกับย้อนนึกไปอย่างหนักและพึมพำออกมาว่า “อืม คิดว่าไม่รู้จักครับ”
คำตอบของเขาแทบไม่มีประโยชน์ต่อเลอศิลป์เลย
เลอศิลป์ขมวดคิ้วครุ่นคิดและถามออกมาอีกครั้ง “งั้นพวกเธอรู้ไหมว่าเขามารับแม่เธอทำไม?”
“แม่บอกว่าเด็กคนนึงป่วยและต้องการความช่วยเหลือจากแม่ครับ” อชิพูดออกมาก่อนที่น้องชายจะหลุดปากอะไรออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...