หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 734

ในคืนนั้นเอง ตระกูลคชาเรศก็ประกาศออกมาว่ารษิกาเป็นคนที่รักษาอาการป่วยของอัครพล เป็นผลให้อัครพลเสนอชื่อเธอเป็นคนในโครงการของตระกูลดำรงกุล

อินเตอร์เน็ตตกอยู่ในความโกลาหลหลังจากนั้นในทันที

ในช่วงเวลาสั้นๆ คนที่เริ่มต่อต้านรษิกาในตอนแรกนั้นกลับมาเข้าข้างเธอในตอนนี้ แม้ว่าจะมีบางคนที่ยังคงมีข้อสงสัยในความสามารถของเธอก็ตาม

รษิกางุนงงไปในทันทีเมื่อได้รับข้อมูลล่าสุดเช่นนั้นก่อนที่จะเข้านอน

เธอเคยคิดว่าจะขอให้อัครพลช่วยชี้แจงเรื่องทั้งหมดแทนเธอ แต่เธอก็ไม่อยากดึงเขาเข้ามาเกี่ยวในเรื่องพวกนี้เช่นกัน

แต่แล้วตระกูลคชาเรศกลับตัดสินใจช่วยเหลือเธอด้วยความเต็มใจ

ต้องขอบคุณการกระทำนี้ เพราะสถานการณ์ในตอนนี้อยู่เหนือความควบคุมไปแล้วเมื่อเทียบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก่อน แม้ว่าจะยังมีคนสงสัยในตัวเธอเหลืออยู่ก็ตาม

ด้วยความที่ไม่อยากรบกวนช่วงเวลาที่แสนสงบของอัครพล รษิกาจึงตัดสินใจกดเบอร์โทรจักรภพแทน

จักรภพเพิ่งจะจัดการธุระเรื่องการประชาสัมพันธ์ของตระกูลเขาเสร็จพอดีเมื่อได้รับสายจากรษิกา

“ฉันเพิ่งเห็นข่าวที่ครอบครัวคุณประกาศออกมา ขอบคุณนะคะที่ช่วยออกตัวแทนฉัน คุณจักรภพ” หญิงสาวกล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ

จักรภพหัวเราะออกมา “ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ ว่ากันตามตรง ผมก็เสี่ยงกับเรื่องนี้มากเหมือนกัน ผมคงไม่จำเป็นต้องออกมาพูดแทนอะไรหากว่ามันไม่ใช่เพราะเห็นแก่คุณ”

รษิกาอึ้งไปทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น และเธอก็ย้อนคิดไปถึงน้ำเสียงที่เขาใช้ระหว่างการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าคราวก่อน

เธอขอบคุณเขาเพราะสรุปเอาเองว่าเขาช่วยเหลือเธอทั้งที่จริงแล้วมันเป็นการตัดสินใจของเลอศิลป์ทั้งหมด

เขาทำอะไรลงไปอีกแล้วหรือเปล่านะ?

งั้นที่เขาออกไปโทรศัพท์ที่ระเบียงระหว่างที่ฉันทำมื้อค่ำอยู่ก็เป็นการโทรไปหาคุณจักรภพใช่ไหม? เขาไปขอให้คุณจักรภพประกาศออกมาและช่วยฉัน เขาอาจจะปิดบังเรื่องนี้จากฉันต่อไปหากว่าคุณจักรภพไม่ได้อธิบายทุกอย่างออกมา

สุดท้ายแล้วเธอก็วางโทรศัพท์ไว้และไม่ได้ส่งข้อความไปเลยแม้แต่สักคำเดียว

ย้อนกลับไปที่บ้านตระกูลหัถยวุฒิ เสถียรคิดว่าในเมื่อลูกสาวได้ขอโทษรษิกาไปแล้ว รษิกาก็คงให้อภัยเธอ เลอศิลป์ก็จะปล่อยพวกเขาไปและพวกเขาก็จะไม่ต้องเจออันตรายใดๆ อีกแล้ว

แต่ถึงแม้จะรอมาทั้งวัน สถานการณ์ก็ยังคงเป็นเหมือนเมื่อสองวันก่อนไม่มีผิด บริษัทหลายๆ ที่ต่างก็โทรเข้ามาและขอยกเลิกความร่วมมือในหลายโครงการด้วยเหตุผลที่หลากหลาย

เรื่องต่างๆ ยิ่งแย่ลงไปอีกในตอนกลางคืน ซึ่งคนที่โทรมานั้นก็ไม่เหลือข้ออ้างใดๆ ให้ใช้อีกต่อไปแล้ว พวกเขาจึงบอกเสถียรไปตรงๆ ว่าเลอศิลป์เป็นคนบอกพวกเขาว่าห้ามทำงานกับพวกตระกูลหัถยวุฒิ ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดามากที่เสถียรจะไม่กล้าพูดอะไรตอบกลับไป

พอวางสายไปแล้ว เขาจึงตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงตรงขึ้นไปเคาะประตูห้องจรรยาภรณ์

ตอนนี้หญิงสาวกำลังจ้องมองโทรศัพท์ของเธอด้วยสีหน้าที่หม่นหมอง

มันแค่วันเดียวเท่านั้น! ฉันใช้เวลาตั้งมากมายในการวางแผนทุกอย่าง แต่แล้วเหตุการณ์กลับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมืออย่างนี้เหรอ? ตระกูลคชาเรศถึงกับคอยหนุนหลังผู้หญิงคนนั้นอยู่! นังนั่นมันมีดีอะไรนักหนากัน?