“ทำไมพ่อถึงไม่ควรโกรธล่ะ?” เลอศิลป์ถามหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง
“เพราะว่าพ่อกำลังจีบคุณรษิกา! ดังนั้นพ่อต้องทำให้เธอมีความสุขสิคะ!” ไอรดาตอบตามความเป็นจริง
เลอศิลป์ขมวดคิ้ว และสายตาของเขาก็หม่นหมองลง
แม้แต่ไอวี่ก็ยังรู้เรื่องนี้ ฉันลืมไปได้ยังไง?
เมื่อคิดถึงใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวของรษิกา เลอศิลป์ก็หัวเราะในใจอย่างไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ระหว่างเราไม่มีความคืบหน้าแม้ว่าฉันจะตามจีบเธอมาเป็นเวลานานก็ตาม
เมื่อกลับมามีสติอีกครั้ง เขาก็ขอโทษไอรดา “ขอโทษนะ พ่อผิดไปแล้ว”
ไอรดาพึมพำด้วยความพอใจ จากนั้นเธอก็กอดอกและถามว่า “แล้วพ่อทำอะไรผิดคะ?”
เลอศิลป์เหลือบมองเธออีกครั้งผ่านกระจกมองหลังแล้วตอบว่า “พ่อไม่ควรทำให้คุณรษิกาโกรธ พ่อไม่รอบคอบมากเกินไป”
ไอรดาพอใจที่ได้ยินพ่อของเธอยอมรับความผิด เธอพยักหน้าก่อนจะซักถาม “ทำไมพ่อถึงเถียงกับคุณรษิกาคะ?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เลอศิลป์ก็ส่ายหัวด้วยความขบขัน
เจ้าเด็กคนนี้! ฉันยอมรับความผิดของฉันแล้ว แต่เธอก็ยังอยากจัดการเรื่องนี้ให้จบ! ในเมื่อเธอถาม ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะบอกเธอ เพราะฉันจะต้องขอความช่วยเหลือมากมายจากเธอในอนาคต
ด้วยความคิดนั้น เลอศิลป์จึงสารภาพว่า “มีความเข้าใจผิดบางอย่างระหว่างเรา พ่อแน่ใจว่าลูกได้เห็นทุกสิ่งที่พ่อทำเพื่อคุณรษิกาในช่วงนี้แล้ว แต่เธอกลับไม่ยอมรับพ่อ พ่อก็เลยรู้สึกกังวลและต้องการคำอธิบายจากเธอ”
เอาล่ะ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันจะบอกเธอ ไม่จำเป็นต้องบอกเกี่ยวกับคู่แข่งของฉัน เด็กไม่จำเป็นต้องรู้มากขนาดนั้นก็ได้
ไอรดารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเลอศิลป์ แต่เธอยังคงเข้าข้างรษิกา “พ่อก็ขอความช่วยเหลือจากหนูได้ถ้าพ่อกังวล อย่าโกรธคุณรษิกาอีกเลย!”
เมื่อคิดถึงผู้หญิงในบ้านเขาก็รู้สึกหนักใจ
ขณะที่เขาคุยกับรษิกาก่อนหน้านี้ สิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเขาคือความสัมพันธ์ของเธอกับเจตนิน
ตอนนี้เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว รษิกานั้นก็พูดถูก
ด้วยความที่ไอรดาไม่ชอบอัญชสา อาการของลูกสาวเขาคงจะแย่ลงหากเขาปล่อยให้อัญชสาอยู่ที่บ้านเขาต่อไป
อย่างไรก็ตาม เมื่อศศิตาเข้ามายุ่งเรื่องของพวกเขา เขาก็จะต้องค้นหาเหตุผลที่เหมาะสมเพื่อให้อัญชสาออกไปจากบ้านเขา
ในท้ายที่สุดแล้ว เลอศิลป์ก็ทำได้เพียงให้คำตอบที่คลุมเครือแก่ไอรดาไปเท่านั้น “ถ้าลูกไม่ชอบเธอ พ่อจะทำให้เธอต้องออกไปจากบ้านเราโดยเร็วที่สุด”
ไอรดาพยักหน้าตอบแม้จะไม่เต็มใจก็ตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...