หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 790

หลังจากวางสายและเห็นว่าถึงเวลาแล้ว รษิกาก็ลงไปข้างล่างเพื่อเตรียมอาหารเย็นให้เด็กๆ

อชิและเบนนี่กำลังนั่งเล่นตัวต่ออยู่บนพรม

เมื่อพวกเขาเห็นแม่ของพวกเขา พวกเขาก็สบตากันครู่หนึ่งแต่พวกเขาไม่ได้ถามคำถามอะไรกับเธออีก

“คืนพรุ่งนี้แม่มีงานที่ต้องทำ ป้าเมธินีจะมาอยู่เป็นเพื่อนลูกๆ นะ โอเคไหม?” รษิกาบอกอชิและเบนนี่เกี่ยวกับงานวันพรุ่งนี้ระหว่างที่เธอเตรียมอาหารเย็น

เมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็มองเธอด้วยความงุนงง “ทำไมแม่ต้องออกไปตอนกลางคืนด้วยล่ะครับ? มันเป็นงานเลี้ยงที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจหรือเปล่า?”

รษิกาไม่เคยปิดบังอชิและเบนนี่เลยเมื่อเป็นเรื่องงาน เธอกล่าวอย่างอดทนว่า “มีความคืบหน้าใหม่ในโครงการที่แม่กำลังทำร่วมกับคุณเจตนิน พรุ่งนี้แม่เลยต้องไปเข้าร่วมพิธีเซ็นสัญญาน่ะลูก”

อชิและเบนนี่มองหน้ากันขณะที่มีคำถามเดียวกันผุดขึ้นในใจ “คุณเจตนินก็จะอยู่ที่นั่นด้วยหรือเปล่าครับ?”

เราจำคุณเจตนินได้! เขาเป็นศัตรูหัวใจของพ่อ

รษิกาพยักหน้าอย่างไม่ได้คิดอะไร “คุณเจตนินก็อยู่ด้วยจ้ะ”

ทันทีที่เธอพูดแบบนั้น เธอก็สังเกตเห็นสีหน้าแปลกๆ ของเด็ก ๆ

“มีอะไรผิดปกติเหรอลูก?” เธอถามด้วยความสับสน

อชิและเบนนี่ส่ายหัวอย่างรวดเร็วก่อนจะมองเธอและถามคำถามที่ทำให้เธอปวดหัวมาก “แม่ครับ แม่จะให้คุณเจตนินมาเป็นพ่อของเราเหรอ?”

เราไม่รู้เลยว่าพ่อเคยถามคำถามนั้นมาก่อนหรือเปล่า เราจะหาคำตอบแทนพ่อเอง!

เมื่อมองดูสีหน้าจริงจังของอชิและเบนนี่ รษิกาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงใบหน้าของเลอศิลป์

แม้ว่าเด็กๆ จะถามคำถามที่แตกต่างไปจากเขาอย่างสิ้นเชิง แต่พวกเขาก็ถามคำถามเดียวกัน

ในเมื่อแม่ไม่ได้ปฏิเสธโดยสิ้นเชิง นั่นหมายความว่ายังมีความเป็นไปได้... ถ้าเป็นอย่างนั้น พ่อก็เสี่ยงมากเลย

“แม่ครับ เราอิ่มแล้ว! พวกเราจะขึ้นไปข้างบนก่อนนะครับ!” หลังจากตักอาหารเข้าปากแล้ว พวกเขาก็กระโดดลงจากเก้าอี้

รษิการู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น

ปกติแล้วอชิและเบนนี่จะไม่ค่อยกินข้าวน้อยแบบนี้ วันนี้มีอะไรผิดปกติกับพวกเขากันนะ?

เมื่อตระหนักว่าพวกเขาแสดงท่าทีประหม่ามากเกินไปแล้ว พวกเขาจึงหาข้อแก้ตัวอย่างรวดเร็ว “เรานอนไม่หลับเมื่อคืนนี้ครับ ตอนนี้ก็เลยเหนื่อยมาก”

อชิและเบนนี่ดูมึนงงขณะที่พูด

เมื่อนึกถึงความวุ่นวายจากอาการป่วยเมื่อคืนก่อน รษิกาก็พยักหน้าเห็นด้วยโดยไม่คิดมาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าพวกเขาขึ้นบันไดไปได้เร็วแค่ไหน รษิกาก็คิดว่าพวกเขาดูไม่เห็นจะเหนื่อยเลย