หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 796

รษิการู้สึกขัดแย้งเมื่อรู้ว่าเธอทรยศเลอศิลป์ไปโดยไม่ได้ตั้งใจ

ฉันสงสัยว่าเลอศิลป์จะว่ายังไงเมื่อเขารู้เรื่องนี้...

“เอาน่า รษิกา ต่อไปเราจะต้องทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด มันจึงเป็นการดีที่เราจะได้ใช้เวลาร่วมกันให้มากขึ้น” รณภพกล่าวเสริมเช่นกัน

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น รษิกาก็สงบสติอารมณ์และยอมรับด้วยรอยยิ้ม

พวกเขาทั้งสามออกจากห้องส่วนตัวแล้วตรงไปที่ห้องจัดเลี้ยงบนชั้นสาม

รษิกาตกใจเมื่อเธอก้าวออกจากลิฟต์

ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับโครงการกำลังรอเธออยู่ในห้องจัดเลี้ยงราวกับว่าพวกเขารู้อยู่แล้วว่าการลงนามในสัญญาจะประสบความสำเร็จ

พวกเขาทั้งหมดกรูกันไปหารษิกาโดยยกแก้วขึ้นมาด้วย

"คุณเจตนินบอกว่าคุณมีส่วนสำคัญในการแก้ไขปัญหาเรื่องการจัดหาสมุนไพรให้เรา คุณหมอรษิกา! เราขอดื่มให้กับคุณ!”

“น่าทึ่งจริงๆ ที่หญิงสาวอย่างคุณประสบความสำเร็จในด้านการแพทย์ได้ขนาดนี้!”

เช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็เข้ามาล้อมรอบรษิกาและดื่มอวยพรให้เธอ

เนื่องจากพวกเขาส่วนมากเป็นรุ่นพี่ของเธอ รษิกาจึงไม่ปฏิเสธการดื่มอวยพรของพวกเขาได้

เจตนินและรณภพช่วยรับการดื่มอวยพรเหล่านั้นแทนเธอ แต่พวกเขาไม่กล้าทำอะไรมากต่อหน้าผู้อาวุโสเหล่านั้น

ไม่นานนัก รษิกาก็เริ่มรู้สึกถึงความมึนเมาจากการดื่มทั้งหมดนั้น

ขณะเดียวกันรถของเลอศิลป์เพิ่งมาถึงด้านนอกโรงแรม

ตามที่ครรชิตบอกฉันดำรงกุลกรุ๊ปและมโหสถกรุ๊ปจะเซ็นสัญญากันที่ชั้นสอง

ด้วยเหตุนี้ เลอศิลป์จึงรีบขึ้นไปที่ชั้นสองอย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่เจอเจตนินและรษิกาเลย

ใบหน้าของเลอศิลป์หม่นหมองไปทันทีเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น รษิกากลับบ้านทันทีหลังจากเซ็นสัญญาหรือเปล่า หรือว่าเธอยังอยู่กับเจตนิน?

คู่พ่อลูกมีสีหน้าไร้อารมณ์ทุกครั้งที่ไม่ได้พูด ซึ่งทำให้คนอื่นยากจะบอกว่าพวกเขากำลังรู้สึกอย่างไรอยู่

เลอศิลป์เดินขึ้นไปที่โต๊ะและนั่งลงตรงหน้าพ่อของเขา

เอกพลเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดอย่างใจเย็น “อ้อ มาถึงแล้วสินะ สั่งอะไรมากินสักอย่างสิ”

“ไม่เป็นไรครับ ผมยังมีธุระต้องไปจัดการ” เลอศิลป์ปฏิเสธเขาโดยไม่ลังเล

เอกพลเพียงแค่ขมวดคิ้วตอบเขา

“ผมรู้ว่าทำไมพ่อถึงอยากพบผม พ่อจะพูดให้ผมทำตามสัญญาที่จะแต่งงานกับอัญชสาใช่ไหมครับ?” เลอศิลป์พูดต่อ

เอกพลพยักหน้าและถามไปอย่างตรงประเด็นว่า “แล้วลูกอยากพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นบ้างไหม?”

แม้ว่าเอกพลจะไม่ค่อยสนใจเรื่องการแต่งงานเท่าไร แต่เขาก็ต้องคุยกับเลอศิลป์เพราะภรรยาของเขาสั่งให้ทำเช่นนี้