หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 799

ในขณะเดียวกัน เมธินีก็อยู่ดูแลอชิกับเบนนี่อยู่ที่บ้านของรษิกาขณะรอเธอกลับบ้าน

เด็กสองคนมักจะรบกวนเธอให้เล่นเกมกับพวกเขา แต่ในคืนนี้มันไม่เป็นอย่างนั้นเลย

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เด็กทั้งสองดูฟุ้งซ่านและแทบไม่สนใจสิ่งที่เธอพูดเลยแม้แต่น้อย

เมธินีแสร้งทำเป็นโกรธพวกเขาและถามว่า “เธอสองคนเป็นอะไรกัน? ไม่ชอบฉันแล้วเหรอ?”

อชิและเบนนี่ส่ายหัว “เราชอบป้าสิครับ ป้าเมธินี”

“งั้นบอกมาว่าเป็นอะไรกัน? ทำไมทั้งสองคนดูเหมือนอารมณ์ไม่ดีล่ะ?” เมธินีถามกดดันด้วยความอดทน

“เรา… เราแค่กังวลเกี่ยวกับแม่ เราไม่อยากให้แม่ดื่มมากเกินไป อย่าโกรธเราเลยครับ ป้าเมธินี” พวกเขาตอบพร้อมกับมองหน้ากันอย่างประหม่า

ในความเป็นจริง พวกเขาสงสัยว่าเลอศิลป์ตามรษิกาไปทันหรือเปล่า หรือเขาปล่อยให้แม่พวกเขาไปอยู่กับเจตนินแทน

พวกเขากังวลมากกว่าเดิมเมื่อเลอศิลป์และรษิกาทะเลาะกันก่อนออกจากบ้าน

เมธินีมองออกว่าเด็กๆ ไม่อยากพูดคุย เธอจึงตัดสินใจไม่ถามอีกต่อไปแล้วนั่งลงข้างพวกเขา

ฉันคิดว่าในที่สุดฉันก็เข้าใจความสัมพันธ์ของรษิกากับเลอศิลป์แล้ว แต่ที่พวกเขาทะเลาะกันก่อนหน้านี้ทำให้ฉันสับสนไปหมด...

พวกเขาทั้งสามกำลังรออยู่บนโซฟา จากนั้นก็มีรถจอดอยู่ด้านนอกคฤหาสน์

เมธินีเป็นคนแรกที่หลุดออกจากภวังค์และเหลือบมองนาฬิกา สี่ทุ่มครึ่งแล้ว! เวลาแบบนี้ใครจะมาที่นี่ได้อีกบ้าง?

“แม่กลับบ้านแล้วหรือเปล่า?” อชิและเบนนี่ถามพร้อมกัน

รษิกาน่าจะเปิดประตูได้ด้วยตัวเองถ้าเธอกลับมาแล้ว...

รษิกายังคงงุนงงหลังจากลูกๆ เข้ามาปลุก เธอทำได้เพียงแค่มองพวกเขาแวบหนึ่งก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาเห็นรษิกากลับบ้านอย่างเมามาย ดังนั้นพวกเขาจึงเคยชินกับมันแล้ว

โดยปกติแล้วพวกเขาจะเอาน้ำและยามาให้เธอเพื่อช่วยให้มีสติ

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองมีความคิดที่แตกต่างออกไปเมื่อเห็นเลอศิลป์อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา จากนั้นพวกเขาก็ดึงแขนเสื้อเลอศิลป์และพูดว่า “แม่ดูเมามากนะคุณเลอศิลป์ คุณช่วยอยู่ดูแลแม่ก่อนได้ไหม?”

เมธินีรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอไม่สงสัยเลยว่าเลอศิลป์จะดูแลรษิกาเป็นอย่างดี แต่เธอทนไม่ได้ที่เด็กๆ ขอความช่วยเหลือจากเขาในขณะที่เธอซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของรษิกายังคงยืนอยู่ตรงนั้น

เมธินีกำลังจะเสนอตัวจะอยู่ดูแลรษิกา แต่เด็กๆ เร็วกว่าเธอ พวกเขาหันกลับมามองตาเธอขณะที่พูดต่อไปว่า “พรุ่งนี้ป้าเมธินีต้องไปทำงานแต่เช้า ดังนั้นป้าจะนอนดึกไม่ได้”