หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 969

เมื่อสิบนาทีที่แล้ว คติยากำลังสั่งงานบ้านคนอื่นๆ อยู่ จนกระทั่งเธอได้ยินเสียงกริ่งประตู

ทันทีที่เธอเปิดประตูเธอก็เห็นว่าเป็นศศิตา

ก่อนที่คติยาจะทักทาย ศศิตาก็ถามเธอว่า “ไอวี่อยู่ที่ไหน? บอกให้ไอวี่ออกมา บอกไปว่าคุณย่าของเธออยู่ที่นี่”

คติยาตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

ไอรดาไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์มาหลายวันแล้ว

เธอคิดว่าเด็กหญิงตัวน้อยอยู่กับศศิตา

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาของศศิตาแล้ว คติยาก็รู้ทันทีว่าไอรดาอยู่กับรษิกา

เห็นได้ชัดว่าศศิตาต้องค้นพบสิ่งนั้น และมันช่วยอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงโกรธ

ในฐานะคนรับใช้ คติยาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของเธออย่างไร ในที่สุดก็ตอบไปว่า “ฉันจะแจ้งให้คุณเลอศิลป์ทราบทันทีค่ะ”

เธอกำลังจะไปขอความช่วยเหลือจากเลอศิลป์ ขณะที่ศศิตาห้ามเธอไว้

“ฉันอยากเจอไอวี่ ถ้าไม่ลงมาฉันจะขึ้นไปเอง”

จากนั้นเธอก็เริ่มเดินขึ้นไปชั้นบน

คติยาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องโกหกและอ้างว่าเธอจะไปเรียกไอวี่ให้ แต่ในความเป็นจริง เธอขึ้นไปข้างบนเพื่อตามหาเลอศิลป์

เลอศิลป์นั่งอยู่ข้างๆ แม่ เขารู้ว่าไม่สามารถปิดบังความจริงได้อีกต่อไป เขาบอกแม่อย่างตรงไปตรงมาว่า “ไอวี่ไม่อยู่ที่นี่”

ศศิตาดูหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น "แกหมายความว่าไง?"

“ตอนนี้ไอวี่ไม่อยู่ที่นี่ และแม่จะไม่ได้เจอเธอ” เลอศิลป์พูดซ้ำอย่างสงบ

ทันทีที่เขาหยุดพูด ศศิตาก็วางแก้วน้ำของเธอลงอย่างแรงจนเกิดเสียงดังเมื่อแก้วกระแทกโต๊ะ

"เธออยู่ไหน?"

เลอศิลป์ดูโกรธเคืองเป็นอย่างมาก

ตอนนั้นเองที่ศศิตาตระหนักว่าเธอไม่ควรพูดสิ่งที่เธอพูดออกไป และแววแห่งความเสียใจก็แวบขึ้นมาในดวงตาของเธอ

เธอสัญญากับอัญชสาว่าเธอจะไม่พูดถึงอาการของไอรดา

แต่เธอก็วิตกกังวลเกินไปในตอนนี้

หลังจากสงบสติอารมณ์ได้ไม่กี่วินาที ศศิตาก็ถามอย่างไม่แยแสว่า “ทำไมแม่จะรู้ไม่ได้ล่ะ? ไอวี่ต้องทนทุกข์ทรมานมาหลายปีเพราะรษิกายังไม่พออีกเหรอ?”

เธอหมายถึงเหตุการณ์ที่รษิกาทิ้งไอรดาไป

เลอศิลป์ไม่ได้ถูกแม่ของเขาเบี่ยงเบนความสนใจไปได้ง่ายๆ เขาถามศศิตาอย่างเย็นชาว่า “ทำไมแม่ถึงขอเจอไอรดาทันทีที่มาถึงครับ?”

ศศิตานิ่งงันไปครู่หนึ่งก่อนที่จะจ้องมองลูกชายของเธอ “แม่ได้ยินมาว่าไอวี่ไม่ได้กลับบ้านมาสองสามวันแล้ว นั่นทำให้แม่กังวล มีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ?”

จากนั้นเธอก็ย้อนคำถามของเธอเองว่า “แม่มีคำถามจะถามแกแทน รษิกาทิ้งไอวี่ไปเมื่อหลายปีก่อน เราคือคนที่เลี้ยงดูเธอมา แต่แกก็ยังส่งไอวี่ไปที่บ้านรษิกาอยู่นั่น แกกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่? แกคิดว่าจะให้รษิกาเข้ามาดูแลไอวี่แทนงั้นเหรอ?”