คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 160

ในตอนนี้เธอรู้สึกเสียดายมาก และคิดหาวิธีจับจ้าวไห่

เธอเหลือบมองหลี่โม่อย่างไม่รู้ตัว ทั้งสองนั้นแตกต่างกันมากเกินไป

ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่า หลี่โม่บอกว่าเขาก็เปิดร้านแล้ว แต่ซูหย่าคิดว่าหลี่โม่นั้นปลอม ดังนั้นในใจเธอจึงดูถูกหลี่โม่มากขึ้น

ในตอนนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกผลักออก

หวู่เต้าเหวินเดินเข้ามาพร้อมไวน์ชั้นดีสองสามขวดในมือแล้วพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มว่า “ทุกท่าน ผมเป็นผู้จัดการร้าน นี่คือไวน์ขาวตัวใหม่ของร้านเรา ไวน์องุ่นขาวรีสลิ่งรสหวานชื่อว่าอีกอน มุลเลอร์ ชาร์ออฟเบอร์เกอร์ ริสลิ่ง สปีดลิส เป็นผลิตภัณฑ์ชั้นเลิศและถูกคัดสรรเป็นอย่างดี!"

ทุกคนต่างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

จ้าวไห่ก็สะดุ้งตกใจ เขารู้ว่าไวน์องุ่นขาวที่คัดเลือกจากไร่ดังอย่างอีกอน มุลเลอร์ ชาร์ชอฟเบอร์เกอร์ หรือไวน์องุ่นขาวริสลิ่งรสหวานนั้น มีราคาเป็นหลายแสนต่อหนึ่ง เปรียบได้กับโรมาเน-กงติ!

ขึ้นชื่อว่าเป็น "ราชาแห่งรีสลิ่ง" !

แต่ว่าเขาไม่ได้สั่งนี่!

แม้ว่าจ้าวไห่จะมีเงิน แต่ก็ไม่สามารถสิ้นเปลืองขนาดนั้นได้

“ขอโทษนะครับ เราไม่ได้สั่งไวน์เหล่านี้” จ้าวไห่ยิ้มจาง ๆ

เสิ่นหยางที่อยู่ข้าง ๆ เขา ก็อธิบายให้ทุกคนฟัง

ทุกคนต่างก็รู้ทันทีว่า ไวน์หลายขวดนี้มีราคาหลายแสนต่อขวด!

“โอ้ นี่เป็นของขวัญจากร้านของเรา” หวู่เต้าเหวินยิ้ม ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่หลี่โม่โดยไม่แสดงร่องรอยใด ๆ และเขาก็พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อทักทาย

ทุกคนต่างตกตะลึง

ให้เป็นของขวัญ?

นับถือจริง ๆ !

จ้าวไห่มีอิทธิพลมาก?

ผู้จัดการร้านภัตตาคารกวนเหรินถังถึงกับนำไวน์มาเอง!

หวู่เต้าเหวินเป็นคนมีฐานะและชื่อเสียงในเมืองฮั่นไม่น้อย!

อย่างไรก็ตาม จ้าวไห่ไม่คิดอย่างนั้น ใบหน้าของเขาหมองลงและขมวดคิ้ว เขาไม่ได้รู้จักผู้จัดการหวู่นี้เป็นการส่วนตัว

“ขอถามผู้จัดการหวู่หน่อยว่า ทำไมคุณถึงมอบไวน์ให้พวกเราเหรอครับ?” จ้าวไห่คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วยืนขึ้นด้วยความเคารพและถาม

หวู่เต้าเหวินก็นับว่ามีไหวพริบเช่นกัน เมื่อเห็นทุกคนคาดเดากันเขาก็ออกจากห้องโถงอย่างเงียบ ๆ

“โอ้โห! ใครกันที่มีอิทธิพลใหญ่ขนาดนี้ รีบโพสต์ไปที่ไทม์ไลน์สิ นี่คือไวน์องุ่นขาวริสลิ่งรสหวานเชียวนะ และคนส่วนใหญ่ไม่มีปัญญาดื่มเลย!”

หญิงสาวหลายคนต่างพากันตื่นเต้น หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วถ่ายอย่างบ้าคลั่ง

“ฮ่าฮ่า ฉันว่าผู้จัดการหวู่คนนี้ต้องการให้หน้าประธานจ้าวแน่นอน ถึงกับมาส่งมอบไวน์ด้วยตัวเอง”

เสิ่นหยางพูดแบบนี้ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

เมื่อทุกคนได้ยินก็ต่างพากันพยักหน้า

“ใช่แล้ว ที่โต๊ะของเรา คาดว่ามีเพียงประธานจ้าวที่มีอิทธิพลแบบนี้”

“พี่ไห่ พี่รู้จักผู้จัดการของภัตตาคารอาหารหรูแล้วไม่บอกพวกเรา นี่ตั้งใจจะเซอร์ไพรส์เราหรือเปล่า?”

“ประธานจ้าวเจ๋งมาก! อิทธิพลยิ่งใหญ่!”

คนกลุ่มหนึ่งรีบสรรเสริญเยินยอทันที

ในใจจ้าวไห่รู้สึกสงสัยมาก เขาไม่รู้จักผู้จัดการอย่างเป็นทางการเลย แต่เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกัดฟันและพูดอย่างยิ้ม ๆ ว่า “ฮ่าฮ่า เรื่องเล็กน้อยน่า ทุกคนดื่มอย่างมีความสุขก็พอ ถ้าไม่พอ ฉันจะให้เสี่ยวหวู่ส่งมาอีกสองสามขวด”