คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 164

ตอนนี้มันเสียหายหมดแล้ว เธอต้องรับผิดชอบ

ทันใดนั้น พนักงานเสิร์ฟก็เริ่มหงุดหงิดเมื่อเห็นซูหย่ายังคงแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง และพยายามจะหนี เธอจึงคว้าตัวหล่อนไว้ และตะโกนทันทีว่า "คุณยังจะหนีอีกเหรอ? คุณผู้หญิง คุณทำไวน์ลาฟิตของเราเสียหาย! กรุณาจ่ายค่าเสียหายด้วยค่ะ!"

“อะไรนะ? อย่ามาพูดไร้สาระ ฉันขอเตือนไว้ก่อน ฉันไม่ได้ชนเธอ เธอเผลอทำตกเองต่างหากอย่ามาใส่ร้ายคนอื่น!”

ซูหย่าส่ายหัวอย่างหมดหวัง เธอกังวลมาก และอยากจะหนีไปเดี๋ยวนี้

เธอรู้ว่าในเวลาแบบนี้ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด แต่ต้องแกล้งทำตัวเข้มแข็งแทน!

ดังนั้น เธอจึงชี้ไปที่หน้าของอีกฝ่ายโดยตรง และเริ่มสบถด่า

ส่วนทางพนักงานเสิร์ฟก็ไม่ยอมแพ้ และทั้งสองก็แสดงความไม่พอใจ

ไม่นาน ผู้พบเห็นกลุ่มหนึ่งก็มารวมตัวกันที่นี่ และทุกคนก็ชี้ไปที่พวกเขา

“ไม่ได้ชนเหรอ? ได้ งั้นมาดูกล้องวงจรปิดกัน!” พนักงานเสิร์ฟพูดเสียงดัง

ในตอนนี้ ซูหย่าตื่นตระหนกอย่างหนัก และยอมรับความผิดของเธอทันที เธอขอโทษ “ฉัน… ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่ระวังเอง”

ตอนนี้ซูหย่าร้องห่มร้องไห้ ทั้งเศร้าโศก และน่าสงสารมาก

“ไม่ได้ตั้งใจเหรอ? แล้วทำไมเมื่อกี้คุณถึงปฏิเสธล่ะ แล้วตอนนี้กลับมาพูดว่าไม่ได้ตั้งใจเนี่ยนะ ฉันคิดว่าคุณตั้งใจมากกว่า!” พนักงานเสิร์ฟแทบจะเป็นบ้า เธอไม่เคยเห็นคนแบบนี้มาก่อน และเธอพูดอย่างเย็นชาว่า "อย่านอกเรื่องเลยค่ะ ช่วยจ่ายค่าเสียหายมาด้วย!"

“ใช่แล้ว ผู้หญิงคนนี้น่ารังเกียจมาก เมื่อกี้เธอไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง”

“ฮึฮึ เธอดูดีนะ แต่เธอขี้โกหก”

“ผู้หญิงแบบนี้ทำตัวน่าอายจริง ๆ แล้วยังทำให้ภาพลักษณ์ความเป็นผู้หญิงของเราเสื่อมเสียอีกด้วย”

ผู้คนต่างชี้ไปที่ซูหย่า สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ และดูถูกเธอ

ซูหย่าร้องไห้อย่างกระวนกระวาย โดยเฉพาะหลังจากที่ถูกคนจำนวนมากกล่าวหา ในใจของเธอสูญเสียการควบคุมมากยิ่งขึ้น และเธอตะโกนว่า "ฉันจะชดใช้แน่ ฉันจะจ่าย โอเคไหม? หยุดพูดถึงฉันแบบนั้นสักที!"

ซูหย่ารู้สึกหวาดกลัว และตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้น

แต่ว่า ข้อครหารอบข้างเธอไม่ได้หยุดลงเลย

แม้ว่าเธอจะทำผิด แต่พวกเขาก็ไม่ควรจะวิพากษ์วิจารณ์เธอหนักขนาดนี้

“ไม่ได้ค่ะ!” พนักงานเสิร์ฟพูดอย่างไม่แยแส

“เดี๋ยวฉันจะโทรหาตำรวจ ดูเธอสิ คงจะเอาเงินไปทำหน้าหมดแล้วล่ะสิ”

"ใช่แล้ว โทรแจ้งตำรวจเลย"

มีคนที่เห็นเหตุการณ์พูดอย่างเงียบ ๆ อย่างไรก็ตามมันดูน่าตื่นเต้นมาก การดูผู้หญิงสวยทำสิ่งที่น่าเกลียดมันก็น่าสนใจดี

ซูหย่าล้มลงอย่างกะทันหัน น้ำตาไหลพราก เธอร้องไห้ “อย่านะ อย่าแจ้งตำรวจ”

ครอบครัวของซูหย่าไม่ได้รวย เงินจำนวนสี่แสนเป็นรายได้ต่อปีของครอบครัวเธอ

“ถ้าอย่างนั้นก็อย่าเสียเวลา จ่ายค่าเสียหายมาด้วยค่ะ!” พนักงานเสิร์ฟพูดอย่างเย็นชา

ซูหย่ารู้สึกสิ้นหวังอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์มากมายจากทุกคน ทำให้เธอล้มลง "ฉัน… ฉันไม่มีเงิน"

ในขณะนี้เอง หลี่โม่วางสายแล้ว เขาก็เดินผ่านมาทางนี้ และลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็เบียดเสียดเข้าไปในฝูงชน และถามเรื่องนี้ให้เข้าใจ

เขาพูดกับพนักงานเสิร์ฟว่า "ที่เขาทำมันเสียหาย ฉันจะจ่ายให้เอง"