คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 256

“เจ้าของบริษัทของเราเป็นเจ้าของแค่ในนาม เจ้าของกิจการที่อยู่เบื้องหลังคือหลูหมิงเชิง ถ้าหากผู้จัดการฮั๋วเอาเงินออกมาได้ นั่นก็ถือว่ามีความสามารถล้นฟ้าแล้ว ขอตัวก่อนครับ”

ผู้อำนวยการพูดทิ้งท้ายไว้หนึ่งประโยค แล้วเดินจากไปทันที ไม่กล้าอยู่ต่ออีกแม้เพียงครู่เดียว

ในใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิงไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิด เขาตกตะลึงอย่างสุดขีด

“เจี้ยนเฟิง เกิดอะไรขึ้น? ทำไมผู้อำนวยการคนนั้นถึงเดินไปเสียแล้ว? เธอพูดกับเขารู้เรื่องหรือยัง ตกลงเงินของพวกเราเอากลับคืนมาได้ไหม?” หวังฟางตามมาถามด้วยความร้อนใจ

พวกของจางซุ่ยฮวาเองก็มองฮั๋วเจี้ยนเฟิงด้วยความกระวนกระวายใจ ตอนนี้ความหวังทั้งหมดฝากไว้กับฮั๋วเจี้ยนเฟิงแล้ว

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงหัวเราะแหะ ๆ แล้วพูดอึกอักเล็กน้อยว่า“ผมให้เขากลับไปติดต่อแล้ว ยังต้องการเวลาสักพัก แต่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าไหร่”

“อย่างนั้นเหรอ เจี้ยนเฟิงเก่งจริง ๆ ดูเหมือนครั้งนี้ป้าเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ พวกเราทั้งหมดต้องพึ่งเจี้ยนเฟิงแล้ว” หวังฟางพูดด้วยรอยยิ้ม

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงเหม่อลอยเล็กน้อย นึกไปถึงพ่อของตนกับหลูหมิงเชิงซึ่งเคยคบค้าสมาคมกัน ถ้าเกิดให้พ่อของตนออกหน้าล่ะก็ หลูหมิงเชิงน่าจะไว้หน้ากันอยู่บ้าง

เพียงแต่ไม่สามารถจัดการเรื่องราวให้เรียบร้อยได้ในทันที ไม่สามารถจัดการตบหน้าหลี่โม่ได้ในชั่วพริบตา ทำให้ในใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิงเป็นทุกข์อยู่บ้าง

หลี่โม่เดินมาถึงที่ที่พวกของหวังฟางนั่งอยู่ เก็บกวาดเปลือกเมล็ดแตงโมและถุงพลาสติกตามคำสั่ง และครุ่นคิดว่าจะต้องติดต่อกับชูจงเทียนหรือไม่

ฉวี่หมานใช้เท้าเหยียบลงบนถุงพลาสติกในตอนที่หลี่โม่กำลังจะเก็บขึ้นมาพอดี

หลี่โม่เงยหน้าขึ้นมองฉวี่หมาน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ตาบอดหรือยังไง?”

“หึหึ หลี่โม่ ถึงตอนนี้นายยังจะอวดดีอีกเหรอ? เมื่อครู่ยังต่อปากต่อคำกับผู้จัดการฮั๋ว นายรู้ไหมว่าผู้จัดการฮั๋วเป็นใคร ดูสิ ตอนนี้ผู้จัดการฮั๋วกำลังจะช่วยให้แม่ยายของนายเอาเงินคืนมาได้แล้ว คนไร้ค่าอย่างนายควรจะไปคำนับขอบคุณผู้จัดการฮั๋วถึงจะถูก”

“ทำไมผมจะต้องขอโทษเขาด้วย เขาช่วยพวกคุณเอาเงินกลับมาได้แล้วเหรอ? พวกคุณได้รับเงินแล้วงั้นเหรอ? ผมพูดอะไรก็เป็นเรื่องหลอกลวง เขาพูดปากเปล่าไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องหลอกลวงบ้างหรือไง?”

หลี่โม่พูดด้วยเสียงเย็นชา จากนั้นจึงหันหลังเดินไปอีกด้านหนึ่ง ทิ้งให้พวกของหวังฟางตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

“ให้ตายเถอะ เจ้าคนไร้ค่านี่กล้าต่อปากต่อคำ!”

หวังฟางก้าวเท้าจะเดินตามหลี่โม่ไป แต่กลับถูกจางซุ่ยฮวารั้งไว้

“ที่เจ้าคนไร้ค่าของเธอพูดมาก็มีเหตุผลอยู่นะ ตกลงผู้จัดการฮั๋วเชื่อถือได้หรือเปล่า ดูผู้อำนวยการก็ไม่ค่อยยอมรับปากเขานะ” จางซุ่ยฮวาพูด

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงพูดอย่างน่าเกรงขาม “พวกคุณน้าคุณป้าวางใจเถอะครับ จะต้องไม่มีปัญหาแน่นอน หรือถ้าไม่ไว้ใจผม จะให้เจ้าคนไร้ค่าหลี่โม่นั่นช่วยเหลือก็ได้ ดูซิว่าใครกันแน่ที่เชื่อถือได้!”