คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 259

ขณะที่หลี่โม่โทรศัพท์หาชูจงเทียน ฉวี่หมานแอบฟังอยู่บริเวณนั้น ได้ยินหลี่โม่โทรหาคนอื่นเพื่อต้องการเงิน ก็หัวเราะขึ้นดังลั่น

หลี่โม่เก็บโทรศัพท์ หันหลังไปชำเลืองมองฉวี่หมาน ยิ้มด้วยสีหน้าเรียบเฉย และไม่มีท่าทีสนใจเขาเลยแม้แต่น้อย

หลี่โม่ไม่สนใจที่จะพูดกับฉวี่หมานแม้แต่คำเดียว ดั่งคำที่ว่าแมลงฤดูร้อนไหนเลยจะเคยเห็นน้ำค้างแข็ง

ฉวี่หมานเห็นท่าทางหลี่โม่เช่นนี้ รู้สึกได้ถึงการเหยียดหยามอย่างสุดจะทน จึงบันดาลโทสะขึ้นทันที

“ไอ้กระจอก เลิกเสแสร้งเถอะ โทรเรียกให้ใครมาจัดการเอาเงินคืนหรือไง นายรู้จักใครอีกล่ะ คนที่นายรู้จักก็คงกระจอกเหมือนกับนายนั่นแหละ คิดจะเทียบชั้นกับคุณฮั๋ว ฉันว่านายดูท่าจะบ้าไปแล้วแน่ ๆ”

ฉวี่หมานสบถด้วยความโมโห

“เหอะ ๆ”

หลี่โม่ส่งเสียง “เหอะ” ใส่ฉวี่หมานเท่านั้น

ฉวี่หมานชี้หน้าหลี่โม่ แล้วรีบเดินตามหวังฟางกับพวกไป

“ป้าหวัง ลูกเขยกระจอกของป้ากำลังตามหาคนมาช่วย เจ้าคนไร้ค่านั่นรู้จักใครด้วยเหรอครับ คุยโทรศัพท์ด้วยท่าทางขึงขังเชียว ทำเหมือนกับโทรคุยกับท่านประธานใหญ่”

ฉวี่หมานพูดใส่ไฟ คิดไปว่าจะช่วยเติมไฟโทสะให้คุณป้า เพื่อที่จะทำให้หลี่โม่ได้รับความอัปยศ

จางซุ่ยฮวาถ่มเปลือกเม็ดแตงโม แล้วหัวเราะเสียงแหลมพลางพูดว่า “เจ้าคนกระจอกนี่มีความสามารถ หาวิธีแบ่งเบาภาระของพี่หวัง ถือว่ายังพอมีความคิดอยู่บ้าง”

หวังฟางโมโหมาก เป็นเพราะเห็นท่าทางหลี่โม่เมื่อครู่ ทำให้หวังฟางต้องยอมเอ่ยปากขอร้องฮั๋วเจี้ยนเฟิง ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าหลี่โม่คิดจะก่อเรื่องขึ้นอีกแล้ว

“ไปกับฉัน อย่าให้เจ้านั้นทำอะไรบ้า ๆ ได้อีก เจี้ยนเฟิง เธอรีบติดต่อไปอีกครั้ง”

หวังฟางจ้องมองหลี่โม่ด้วยสายตาขุ่นเคือง ยิ่งบรรดาพี่ ๆ น้อง ๆ พูดหยาบคายมากเท่าไหร่ ในใจของหวังฟางยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น มิหนำซ้ำยังคิดที่จะให้พี่ ๆ น้อง ๆ เหยียดหยามเขาให้รุนแรง จนหนีไปฆ่าตัวตาย นั่นถึงจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด

หลี่โม่มองมองบรรดาป้า ๆ เหล่านี้ด้วยสายตาเย็นชา และพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “พวกคุณไปอธิษฐานให้ฮั๋วเจี้ยนเฟิงช่วยพวกคุณให้ได้เถอะ ผมไม่มีความสามารถช่วยอะไรพวกคุณได้”

“ครั้งนี้แม้จะยอมรับว่า ตนเองไร้ความสามารถช่วยไม่ได้มันก็สายไปแล้ว เมื่อกี้แกยังทำท่าทีขึงขังอยู่เลย ถ้าไร้ความสามารถก็ยอมรับมาว่าตนเองเป็นพวกคนไร้ค่าแต่โดยดีเถอะ”

จางซุ่ยฮวากร่นด่าเสียยกใหญ่ รู้สึกว่าด่าเจ้าคนไร้ค่าคนนี้ไปก็เสียแรง แรงฮึดสู้สักนิดก็ไม่มี เมื่อเทียบกับการต่อราคากับแม่ค้าในตลาดสด ยังดูจะสนุกกว่าเสียอีก

“พูดกับคนไร้ค่าอย่างเธอนี่มันน่าเบื่อจริง ๆ ดูเหมือนว่าคุณฮั๋วจะพาคนมา อาจจะเป็นผู้จัดการของบริษัทการลงทุน พวกเรารีบไปดูกันเถอะ เดี๋ยวค่อยกลับมาสั่งสอนเจ้าคนไร้ค่านี้อีกครั้ง”