คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 260

ทุกคนต่างมองไปที่ฮั๋วเจี้ยนเฟิง คนที่ยืนอยู่ข้างฮั๋วเจี้ยนเฟิง ท่าทางจะเป็นคนที่น่าเกรงขามคนหนึ่ง

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงพาผู้อำนวยการบริษัทการลงทุนมา จากนั้นจึงยิ้มและพูดว่า “คุณจาง เห็นแก่หน้าผม ช่วยจัดการเรื่องเงินของคุณป้าสองสามท่านนี้หน่อย ส่วนคนอื่นผมไม่สนใจ คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณหรอกใช่ไหม?”

“มันยากมากครับ ยากเหมือนคิดจะบินขึ้นบนฟ้า”

จางฟานเชิดหน้า ใส่ฮั๋วเจี้ยนเฟิง ทำท่าทีเหมือนไม่ได้ให้ค่าในตัวของฮั๋วเจี้ยนเฟิงแม้แต่น้อย

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงถึงกับอึดอัด เดิมทีคิดว่าตนสามารถแก้ปัญหานี้ได้ แต่คาดไม่ถึงว่าจางฟานคนนี้ไม่มีทีท่าว่าจะไว้หน้ากันบ้าง

ใบหน้าที่เฝ้าคอยอย่างมีความหวังของหวังฟางและคนอื่น ถึงกับนิ่งอึ้งไปทันที ทุกคนต่างใช้สายตาที่เคลือบแคลงใจมองไปที่ฮั๋วเจี้ยนเฟิง

“คุณจาง คุณไม่ให้เกียรติกันบ้างเลย พ่อผมกับบอสหลูของพวกคุณก็มีสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงอ้างชื่อพ่อของเขาขึ้นมา เพื่อออกหน้าให้เขาเกรงใจบ้าง

“พ่อของคุณกับบอสหลูรู้จักกันก็เป็นเรื่องของพ่อคุณ ถ้าคุณพูดแบบนี้ คุณก็ไปหาบอสหลูด้วยตัวเองเถอะ ถ้ามีคำสั่งจากบอสหลูเพียงคำเดียว เงินเหล่านั้นจะคืนไปในบัญชีของทุกคนในทันที” จางฟานตอบด้วยท่าทีไม่พอใจ

ยังหาเรื่องให้ไปพบบอสหลูอีก ฮั๋วเจี้ยนเฟิงไม่มีความสามารถที่จะไปเข้าพบบอสหลูได้ นอกเสียจากจะให้พ่อของเขาออกหน้า

“หยวน ๆ สักครั้งไม่ได้เลยเหรอครับ?”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงลองพยายามเกลี้ยกล่อมครั้งสุดท้าย

“ผมก็ไม่รู้จะหยวนให้ยังไง บอสหลูมีคำสั่งลงมา ถ้าไม่มีคำสั่งจากเขา ใครก็ไม่กล้าทำอะไรกับเงินพวกนั้น ถ้าคุณอยากได้เงินพวกนั้นก็ไปหาบอสหลูของพวกเราเอง”

จางฟานพูดจบก็ยิ้ม ในใจคิดว่าครั้งนี้ได้ทำในสิ่งที่บอสหลูกำชับไว้ได้สำเร็จแล้ว

ใช้สายตาดุดันจ้องเขม็งไปที่หลี่โม่ ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ฮั๋วเจี้ยนเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงขึงขังว่า “ก็แค่เชิญบอสหลู ให้พ่อผมออกหน้าทุกอย่างก็เรียบร้อย! คุณน้าคุณป้าวางใจเถอะครับ!”

จางซุ่ยฮวาลังเลอยู่พักหนึ่ง และถามกลับไปเบา ๆ ว่า “คุณฮั๋ว พ่อคุณเป็นใครกัน จัดการเรื่องนี้ได้จริง ๆ ไหม? มีคนเคยกล่าวว่า เรื่องต้องจบภายในสามครั้ง นี่คุณลองทำมาแล้วสองครั้งนะ”

ตั้งแต่ผู้จัดการมาจนถึงผู้อำนวยการก็ไร้ข้อสรุป ยังต้องไปหาเถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลัง นี่ดูเหมือนจะยิ่งยากขึ้นไปอีก คุณฮั๋ว ครั้งนี้คุณต้องเตรียมพร้อมให้ดี ๆ ล้มเหลวอีกครั้งเกรงว่าจะแย่แน่ ๆ”

หลี่ชูเฟินพูดเสริม

หวังฟางรีบลุกขึ้นยืนพูดว่า “ยังไงเจี้ยนเฟิงก็สามารถเชิญผู้อำนวยการและผู้จัดการมาได้นะ คนอื่นทำได้หรือเปล่าล่ะ”

“ผมก็ทำได้”

หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย