คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 315

หลี่โม่ยกขาของเขาไปด้านข้าง เตะสูงด้วยท่าทางที่สง่างาม แล้วเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนก็กระเด็นออกไปทีละคน

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนกระเด็นออกไปหลายเมตร จากนั้นก็ตกลงไปบนพื้นอย่างแรง แล้วไถลออกไปกว่าสิบเมตรจนศีรษะชนกำแพงก่อนที่จะหยุดนิ่ง

หัวหน้าคนงานเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจกลัว และมีท่าทีลนลาน

หลี่โม่ก้าวไปข้างหน้า สับฝ่ามือของเขาลงบนคอของหัวหน้าคนงาน ทำให้หัวหน้าคนงานหมดสติและล้มลง

“เสียงดีเสียจริง น่าจะส่งไปเป็นนักร้องนะ”

หลี่โม่พูดออกมาและเดินเข้าไปในคลับ

……

กล้องวงจรปิดจับภาพที่เกิดเหตุในห้องโถงได้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เฝ้าห้องอยู่ รีบเข้าไปรายงานเปียวเกอที่อยู่ในห้อง

“เปียวเกอ เกิดเรื่องแล้วครับ มีคนบุกเข้ามา”

“หือ? ใครกันนะช่างกล้า มันมากันกี่คน?” เปียวเกอตบโต๊ะ แล้วพูดอย่างหงุดหงิด

“หนึ่ง หนึ่งคนครับ”

“บ้าเอ๊ย! คนเดียวแล้วจะลุกลี้ลุกลนทำไม ก็แค่คน ๆ เดียว ทำตามกฎเดิม” เปียวเกอพูดด้วยความโกรธ

“ครับ”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรีบออกไปเพื่อเตรียมการ

ในไม่ช้า ชายร่างกำยำแปดคนก็เข้ามาในห้อง และยืนอยู่ข้างหลังเปียวเกอ “เตรียมการเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ ขอเพียงแค่คุณออกคำสั่ง รับประกันได้ว่าจะไม่มีใครมีชีวิตรอดออกไปได้”

“ดี”

ตาของเปียวเกอเบิกกว้าง เดิมทีเขาสูบซิการ์เพื่อเป็นสไตล์ แต่หลี่โม่กลับบอกว่าเขาเป็นพวกอวดรวย เปียวเกอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

“จะใช้ไฟแช็ก หรือใช้ไม้ขีด แล้วเกี่ยวอะไรกับนาย” เปียวเกอตะคอก

“ก้อนดินก็คือก้อนดิน อย่างน้อยที่สุดสำหรับการสูบซิการ์คือการใช้ไม้ขีดซีดาร์จุด ไฟแช็กไม่ได้มีไว้สำหรับจุดซิการ์ ไม่รู้ก็ไม่ต้องแสร้งทำเป็นรู้ ถ่อมตัวหน่อยเถอะ”

หลังจากที่หลี่โม่กล่าวสั่งสอนสองสามคำ ก็ทำให้เปียวเกอเสียหน้าอย่างช่วยไม่ได้

เปียวเกอโกรธจนหน้าดำหน้าแดง กดซิการ์ลงในที่เขี่ยบุหรี่อย่างแรง “ทำเป็นพูดต่อหน้าฉัน นายมันก็แค่พวกไร้ค่าที่เกาะผู้หญิงกิน”

“มันเทียบไม่ได้กับโลกที่ฉันเจอมาหรอกนะ โลกของชนชั้นสูง สิ่งที่แกไม่มีวันได้สัมผัส ดังนั้นถึงแกจะมีเงิน แกมันก็เป็นแค่ก้อนดิน” หลี่โม่พูดเบา ๆ

“บ๊าเอ๊ย! คนอย่างฉันยังไม่ถึงขั้นต้องให้แกมาสั่งสอนหรอกนะ พวกแกยืนทำอะไรอยู่ จับมันมาให้ฉัน ฉันสั่งสอนมันสักหน่อย ให้มันรู้ว่าอย่าบังอาจมาหยามศักดิ์ศรีของเปียวเกอ!”

เปียวเกอตะคอกอย่างโกรธจัด ตบโต๊ะด้วยมือขวาเสียงดังสนั่น