จางลี่รีบไปโรงพยาบาลอย่างร้อนรน เมื่อเห็นรอยตบบนใบหน้าของหวังหลิงและรอยจมูกฟกช้ำและใบหน้าบวมเป่งของพี่ชายเธอ ทันใดนั้นไฟโกรธก็ลุกโชนขึ้น
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดโทรออกหมายเลขโทรศัพท์ของหลิวซินหมิน จางลี่ตะโกนว่า "หลิวซินหมิน! ตาแกบอดไปแล้วใช่ไหม?"
“ประธานจาง คุณหมายความว่าอย่างไรครับ? ผมเหล่าหลิวทำอะไรผิดหรือเปล่า”
หลิวซินหมินถามด้วยความสงสัย
“ให้ตายเถอะ! สุนัขแก่อย่างแกแสแสร้งได้เนียนมาก ภรรยาของฉันคือหวังหลิง พี่ชายใหญ่ของฉันคือหวังหยง และลูกชายของฉันคือจางเหิง! เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา แกไม่รู้เหรอ!”
หลิวซินหมินสั่นสะท้านไปทั้งตัว ทันใดนั้นก็ร้องคร่ำครวญในใจอย่างขมขื่น คิดไม่ถึงว่าหวังหยงจะมีความสัมพันธ์เส้นสายที่ใหญ่แบบนี้
แค่ดูจากท่าทีโกรธจัดของจางลี่ เกรงว่าเรื่องคงจะไม่จบดีแล้ว!
หลิวซินหมินร้อนรนอย่าสุดขีด ในขณะนั้นก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ด้านหนึ่งคือราชามังกรน้อยแห่งแดนมังกร อีกด้านคือรองประธานสหพันธ์การแพทย์ที่ดูแลโรงพยาบาลของพวกเขา ทั้งสองคนต่างเป็นคนที่ไม่สามารถล่วงเกินได้
“ประธานจางใจเย็น ๆ ก่อน มันต้องมีความเข้าใจผิดบางอย่าง...”
"เข้าใจผิดบ้านแกสิ! คนอันธพาลที่รังแกคนในครอบครัวของฉันอยู่ที่ไหน ฉันจะไปจัดการเขาเดี๋ยวนี้ แกรีบมาหาฉันกับครอบครัวเดี๋ยวนี้ ขอขมาคนในครอบครัวฉันดี ๆ !"
หวังหยงกล่าวอยู่ข้าง ๆ อย่างสุภาพว่า “น้องเขย ฉันรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ฉันจะพานายไปที่นั่น”
จางลี่วางสายแล้วพูดอย่างเด็ดขาดว่า “นำทางไป ฉันจะจัดการคนต่ำต้อยนี้ให้เรียบร้อย!”
“ได้ ๆ รอคำพูดนี้ของน้องเขยอย่างเดียวเลย!”
หวังหยงกลายเป็นผู้นำทาง แล้วเดินนำไปที่อาคารโรงพยาบาลพร้อมกับครอบครัวของจางลี่
จางลี่ก้าวเท้าอย่างเหนือชั้น และเดินถึงทางเดินของพื้นที่ผู้ป่วยใน
หวังหยงยื่นนิ้วชี้ไปที่หลี่โม่และตะโกนว่า “น้องเขย เป็นเขา เขาเป็นคนที่ตีเราเมื่อกี้นี้!”
จางลี่ก้มหน้าแล้วมองหลี่โม่อย่างไม่เป็นมิตร
“ไร้สาระน่า แกจะอธิบายอะไรอีก ภรรยาลูกและพี่ชายใหญ่ของฉันเกิดปัญหาในพื้นที่ของแก แกอยากจะอธิบายตอนนี้ มันสายเกินไปแล้ว!”
จางลี่โบกแขนและตะโกนว่า
หลิวซินหมินก็เป็นคนขี้ขลาดเล็กน้อย เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจางหลี่คนที่สามารถปิดการบริหารโรงพยาบาลโดยตรง หลิวซินหมินทำได้เพียงพูดดี ๆ ด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ
แต่ตอนนี้จางลี่ไม่ยอมให้แม้แต่โอกาสใด ๆ และไว้หน้า นี่ทำให้หลิวซินหมินอับอายอย่างมาก
หลิวซินหมินเดินไปหาหลี่โม่ และพูดเสียงเบา ๆ ว่า "ราชามังกรน้อยครับ นี่คือรองประธานของสหพันธ์เภสัช ซึ่งดูแลจัดการพวกเราพอดี มันไม่ง่ายเลยที่จะจัดการกับเรื่องนี้"
"ล้วนเป็นเรื่องเล็กน้อย"
หลี่โม่พูดเบา ๆ
ทันใดนั้นในใจของหลิวซินหมินก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมา ราชามังกรน้อยบอกว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ซึ่งก็หมายความว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยอย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...