คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 343

ด้านนอกภัตตาคารซินคงไห่ทั่น กู้ซิ่งเหว่ยและเหอปินลุกขึ้นอย่างยากลำบาก ทั้งสองช่วยกันประคองคนที่เจ็บจนแทบจะยืนไม่ไหวอย่างคุณชายซู

เพราะความเจ็บปวดทำให้คุณชายซูไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ตัวของเขาอ่อนปวกเปียกไปหมด

กู้ซิ่งเหว่ยกับเหอปินออกแรงอย่างมาก กว่าที่จะประคองคุณชายซูเข้ามาในรถได้

คุณชายซูนอนเอนตัวอยู่บนเบาะหลัง เขาหายใจรวยริน สภาพดูไม่ค่อยดีนัก

“คุณชายซูเป็นอย่างไรบ้างครับ ส่งคุณไปตรวจที่โรงพยาบาลดีไหมครับ ดูเหมือนเมื่อครู่หลี่โม่เตะคุณค่อนข้างแรง” กู้ซิ่งเหว่ยถามด้วยความเป็นห่วง

ตอนนี้กู้ซิ่งเหว่ยปฏิบัติกับคุณชายซูเหมือนพ่อแท้ ๆ ของตัวเอง ถ้าสามารถเกาะแข้งเกาะขาของคุณชายซูได้ กู้ซิ่งเหว่ยก็ยินยอมที่จะเรียกคุณชายซูว่าพ่อจริง ๆ

“ไปโรงพยาบาลทำไม แค่นี้ฉันทนได้ หาที่ให้ฉันพักสักหน่อย เดี๋ยวฉันจะโทรเรียกคนมาฆ่าเจ้าหมอนั่นซะ!”

กู้ซิ่งเหว่ยหันมองเหอปิน การที่คุณชายซูไม่ยอมไปโรงพยาบาลทำให้กู้ซิ่งเหว่ยเป็นกังวลเล็กน้อย

เหอปินพยักหน้าเบา ๆ “ทำตามที่คุณชายซูพูดเถอะ หาที่ที่ไม่ค่อยมีคน สภาพของคุณชายซูในตอนนี้ หากให้คนมาเห็นเข้าจะดูไม่ดี”

กู้ซิ่งเหว่ยรู้ทันทีว่าทำไมคุณชายซูถึงไม่ยอมไปโรงพยาบาล เพราะถ้าไปเจอคนรู้จัก จะทำให้ภาพลักษณ์ของคุณชายซูเสียหาย

“ครับ ใกล้ ๆ นี้มีคลับเล็ก ๆ อยู่ ตอนนี้น่าจะไม่ค่อยมีคน พวกเราไปกันเถอะครับ”

กู้ซิ่งเหว่ยขับรถไปคลับแห่งนั้น เมื่อได้ห้องวีไอพีเรียบร้อย เขากับเหอปินก็ช่วยกันประคองคุณชายซูเข้ามาในห้อง

เมื่อคุณชายซูเข้ามาก็นอนเอนบนโซฟา เขาเจ็บจนนอนคุดคู้ ปากก็ก่นด่าหลี่โม่ไม่หยุด

“เจ้าบ้านั่น ฉันต้องฆ่ามันมาให้ได้ มันต้องตาย มันต้องตาย!”

“คุณชายพักผ่อนเถอะครับ จะทานอะไรหน่อยไหมครับ”

“ใครกล้าทำร้ายนาย? คนกรุงโซลไปเอาความกล้ามาจากไหนกัน! หรือคิดว่าตระกูลซูของเรานั้นอ่อนแอ!”

ซูเหวินปินพูดอย่างไม่พอใจ

“มันชื่อหลี่โม่ เป็นลูกเขยของตระกูลกู้แห่งกรุงโซล อาเล็กช่วยพาคนมาจัดการหลี่โม่นั้นหน่อย ผมจะแย่งภรรยาของมันต่อหน้าต่อตามันให้ได้! ต่อไป ผมจะให้มันมองดูผมนอนกับภรรยาของมัน!”

คุณชายซูตะโกนด้วยความโมโห

คุณชายซูโกรธสุดขีด ในหัวของเขามีแต่เรื่องแก้แค้นหลี่โม่ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ต้องทำให้หลี่โม่เจ็บปวดอย่างถึงที่สุด ให้หลี่โม่ได้เห็นกู้หยุนหลาน ต้องกลายเป็นของเล่นของตนเอง

ซูเหวินปินหัวเราะออกมาอย่างร้ายกาจ “เหอะ เหอะ นายวางใจเถอะ อาจะช่วยนายแก้แค้นศัตรูคนนี้เอง ถึงตอนนั้นอายังมีของขวัญชิ้นเล็ก ๆ ที่จะมอบให้นายด้วย ถ้ามีของขวัญชิ้นนั้น นายก็จะข่มเหงภรรยาของมันได้ตามใจชอบ”

“ขอบคุณครับอาเล็ก”