คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 379

กู้หยุนหลานนั่งหน้าบึ้งอยู่ในห้อง พลางคิดถึงเรื่องต่าง ๆ ที่เกิดในห้องวีไอพี

ปฏิเสธโอวหยางจงเฉิง กู้หยุนหลานไม่เสียใจ

อย่างไรก็ตามเมื่อนึกถึงการตอบโต้ที่โอวหยางจงเฉิงอาจจะทำ กู้หยุนหลานก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย

บริษัทการแพทย์ของโอวหยางจงเฉิงมีอิทธิพลมาก หากต้องการจัดการตระกูลกู้จริง ๆ ตระกูลกู้อาจถูกทำลายจนหมดสิ้นได้ภายในไม่กี่นาที

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงประธานเฉียนและคนอื่น ๆ ต่างก็เป็นสุนัขรับใช้ของโอวหยางจงเฉิง พวกหัวงูพวกนี้ต่างคอยช่วยเหลือมังกรอย่างโอวหยางจงเฉิง นี่ก็เพียงพอที่จะบดขยี้ตระกูลกู้จนไม่เหลือซากได้แล้ว

หลี่โม่เข้ามาในห้อง เดินไปด้านหลังกู้หยุนหลาน วางมือบนไหล่ของกู้หยุนหลานเบา ๆ และโอบกอดกู้หยุนหลานไว้ในอ้อมแขน

ความรู้สึกของการมีที่พึ่งทำให้กู้หยุนหลานรู้สึกอบอุ่นใจอย่างมาก แต่ความอบอุ่นนี้กลับสลายไปอย่างรวดเร็วเพราะความโกรธที่ปะทุอยู่ในใจของเธอ

“กังวลอะไร”

หลี่โม่ถามเบา ๆ และยื่นนิ้วไปลูบคิ้วที่ขมวดอยู่ของกู้หยุนหลาน

กู้หยุนหลานหลับตาและพูดเบา ๆ ว่า “แน่นอนว่ากังวลเรื่องธุรกิจ โอวหยางจงเฉิงมีอิทธิพลอย่างมากต่อวงการแพทย์และยาในเมือง เพียงแค่เขาเอ่ยปากออกมา ผลิตภัณฑ์ของเราอาจไม่มีคนใช้อีกก็ได้นะคะ”

“ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีพวกของประธานเฉียนที่พร้อมจะช่วยเสือฆ่าคนอีก พวกเขาทั้งสามต่างโหดเหี้ยม หากร่วมมือกับโอวหยางจงเฉิง ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างค่ะ”

กู้หยุนหลานยิ่งพูดก็ยิ่งกังวล รู้สึกอยู่ตลอดว่ามีบางอย่างที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น ไม่แน่ว่าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมา อาจจะได้รับข่าวร้ายก็ได้

“อย่าคิดมากไปเลย ยังมีผมอยู่ทั้งคน ปัญหาทุกอย่างให้ผมจัดการเอง ผมเป็นมืออาชีพด้านการรับมือกับคนชั่วเชียวนะ”

หลี่โม่พูดอย่างมั่นใจ

กู้หยุนหลานฝืนยิ้ม “ไม่เป็นไร มีเรื่องด่วนที่ต้องไปจัดการนิดหน่อย ฉันไปก่อนนะคะ”

มองดูกู้หยุนหลานเดินคล้อยหลังไปอย่างรีบร้อน มุมปากของหลี่โม่ก็โค้งขึ้นเล็กน้อย และพูดด้วยเบา ๆ “เจ้าพวกไม่รู้จักกลัวตาย”

คำพูดของหลี่โม่ แน่นอนว่ากู้หยุนหลานที่เดินจากไปไกลแล้วไม่ได้ยินแน่นอน

หลังจากสตาร์ทรถ กู้หยุนหลานเหยียบคันเร่ง จนรถส่งเสียงดังกระหึ่มและพุ่งออกไป

ขับด้วยความเร็วสูงไปตลอดทางจนถึงบริษัท กู้หยุนหลานไม่สามารถพักหายใจได้ และเดินตรงไปที่ห้องประชุม

ห้องประชุมเต็มไปด้วยบุคคลสำคัญของตระกูลกู้ ไม่ว่าจะเป็น กู้เจี้ยนกั๋ว กู้เจี้ยนเจียง กู้ซิ่งเหว่ย และกู้ชิงหลิน ต่างมองไปที่กู้หยุนหลานที่เพิ่งเดินเข้าประตูมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม