คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 445

เวลานั้นบรรยากาศในห้องโถงกลางเต็มไปด้วยความสุขและรื่นเริง ผู้มีเกียรติต่างท้องถิ่นในกรุงโซลหลายคน ต่างพากันร่วมแสดงความยินดีกับคุณปู่หวัง

"คุณปู่หวังดูกระฉับกระเฉงผิวพรรณดีอมชมพู ท่านดูเหมือนคนอายุ 60 ต้น ๆ เลย ท่านนี่ดูแลตัวเองดีจริง ๆ"

"ผมมองว่าท่านปู่หวังอยู่ไปถึง 100 ปีก็ไม่มีปัญหา ยังมีวันเวลาที่ดีมากมายรอท่านอยู่"

ผู้มีเกียรติที่มาร่วมาฉลองวันเกิดต่างพากันพูดแต่สิ่งดี ๆ ราวกับว่าพวกเขาไม่ต้องการเงิน ซึ่งทำให้คุณปู่หวังยิ้มอย่างมีความสุข

หวังจินซานและคนอื่น ๆ ก็ร่วมแสดงความคิดเห็นด้วย เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับบุคคลสำคัญทั้งหลาย

ในขณะที่เจ้าภาพและแขกกำลังเพลิดเพลิน หวังจงเหิงก็ปิดหน้าและรีบเข้าไปในห้องโถงกลางด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง

หวังจงเฉิงเดินประกบตามหลังหวังจงเหิงอย่างใกล้ชิด ตะโกนเสียงดังเมื่อเข้าไปในห้องโถงกลาง "คุณปู่ คุณลุง พี่จงเหิงถูกทำร้าย หลี่โม่ไอ้ขยะนั่นมันทำร้ายเขา"

ห้องโถงที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน หลังจากเสียงตะโกนของหวังจงเฉิงดังขึ้น ความรื่นเริงก็เงียบลงทันที และสายตาของทุกคนก็จ้องไปที่หวังจงเหิง

หวังจงเหิงกัดฟัน ด้วยน้ำตาคลอเบ้าเขาลดมือที่ปิดหน้าลงเผยให้เห็นแก้มที่บวมช้ำ

เมื่อมองไปที่แก้มที่บวมของหวังจงเหิง แขกทุกคนก็มีสีหน้าและสายตาที่แปลกไป

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าหลี่โม่คือใคร แต่หลี่โม่คนนี้กล้าที่จะทำร้ายหลานชายคนรองของตระกูลหวังในวันงานเลี้ยงใหญ่แบบนี้ แขกแต่ละคนต่างแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างออกไป

คุณปู่หวังตบโต๊ะด้วยความโกรธ

สีหน้าของหวังจินซานมึนงงอย่างมาก การที่หลี่โม้ต่อยหน้าลูกชายของเขา ก็เท่ากับการตบหน้าตัวเอง

เปลวไฟโกรธคลุกกรุ่นอยู่ในใจของหวังจินซาน และหวังจินซานก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ "หลี่โม่นี่มันเอาแต่สร้างปัญหา มันไม่รู้เหรอว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของคุณพ่อ แถมยังกล้าทำเรื่องแบบนี้อีก!"

หวังจินไห่แอบยิ้มเบา ๆ และเพ่งสายตามองไปหวังจินซานที่กำลังโกรธแค้น นี่เป็นการเสียหน้าครั้งยิ่งใหญ่ ดังนั้นเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเขาที่จะลงมือ

"พี่ใหญ่ หรือเมื่อกี้พี่จะพูดกับมันแรงเกินไป ทำให้มันรู้สึกโกรธแค้นพี่อยู่ในใจ มันก็เลยทำเรื่องแบบนี้ คนเรามันก็มีขีดจำกัด และยิ่งคนโง่อย่างมันพอถูกกดดันเข้ามาก ๆ ต่อให้เดินเท้าเปล่ามันก็ไม่กลัวหรอก"