คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 455

“คุณหลี่งั้นรึ?”

คุณปู่หวังตกตะลึงเล็กน้อย พลางคิดถึงคนแซ่หลี่ที่เขารู้จัก

แต่หลังจากคิดไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว คุณปู่หวังก็ยังนึกไม่ออกว่าใครกันที่มีนามสกุลหลี่

ของขวัญมากมายเช่นนี้ ถ้าไม่มีทรัพย์สมบัติเป็นร้อย ๆ ล้าน คงไม่สามารถจะมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดได้

แน่นอนว่าต้องมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย

หวังจินซาน หวังจินไห่ และคนอื่น ๆ ก็เต็มไปด้วยความสงสัยเช่นกัน เพราะต่างก็คิดว่าในบรรดาหุ้นส่วนของตระกูลไม่มีชายใดที่มีนามสกุลหลี่เลย

แต่ของขวัญวันเกิดมากมายเหล่านั้นอยู่ตรงหน้าพวกเขา หวังจินซานและคนอื่น ๆ ก็สงสัยเล็กน้อย คิดว่ามีคนส่งมาผิดหรือเปล่า?

แต่งานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่หวังไม่ได้จัดขึ้นในโรงแรม แต่จัดที่ลานบ้านของเขาเอง ไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะส่งผิด

แขกเหรื่อต่างก็พึมพำเสียงต่ำเช่นกัน มองหาว่าใครเป็นคนให้ของขวัญ

"พี่จ้าว พี่เป็นคนกว้างขวางมีผู้ติดต่อมากที่สุด รู้ไหมว่าใครคือคุณหลี่ที่เป็นให้ของขวัญวันเกิดนั่น"

"ฉันคิดไม่ออกเลย ฉันรู้จักแขกเกือบทั้งหมดที่มาในวันนี้ ไม่มีใครชื่อหลี่เลย แล้วฉัก็นไม่เคยได้ยินตระกูลร่ำรวยที่ชื่อหลี่ในกรุงโซลด้วย คนให้ของขวัญนี่ลึกลับมากจริง ๆ"

“คนเราคงไม่ส่งของขวัญขนาดนี้มาให้โดยไม่หวังผลประโยชน์หรอก เป็นไปได้ไหมว่ามีคนนี้ต้องการบางอย่างที่จะขอจากตระกูลหวัง? แต่นั่นก็ไม่สมเหตุสมผลเลย”

แขกเหรื่อมากมายถกกัน แต่พวกเขาคิดไม่ออกว่าใครคือคนที่ให้ของขวัญ

หวังจงเฉิงอดไม่ได้ที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา และพูดอย่างเหยียดหยาม "หลี่ขยะคนนี้เนี่ยนะ กับคุณหลี่ผู้ให้ของขวัญ ฉันเกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าเขาสามารถให้ของขวัญหรูหราแบบนี้ได้ ฉันจะยอมกินของขวัญนั่นเลย!"

“ไอ้หมาข้างถนนนั่นมันผ้าขี้ริ้วห่อทองหรือไง ถ้าเขาสามารถให้ของขวัญพวกนี้ได้จริง ๆ เขาก็คงเป็นเงาะป่าแปลงกายแล้วล่ะ เขาจะซ่อนร่างจิงเอามันไว้ทำไมกัน”

โจวชุ่ยฮวากล่าวอย่างเย็นชา

หานจือเต๋อส่ายหัวอย่างเหยียดหยาม "ไอ้ยาจกคนนี้ใช้เงินหลายร้อยดอลลาร์ที่หยุนหลานให้ต่อเดือนเป็นค่าครองชีพ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเตรียมของขวัญวันเกิดมากมายเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะขายหัวใจ ตับ ม้าม ปอด ไต ก็ยังจ่ายไม่ได้ด้วยซ้ำ"

กู้หยุนหลานถอนหายใจพลางแอบมองไปที่หลี่โม่และเห็นว่าหลี่โม่ที่แสดงท่าทีอย่างสงบ ราวกับว่าเขาไม่ได้ใส่ใจคำพูดเหล่านี้ เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย

หวังเหม่ยเย้ยหยันอีกครั้งและพูดอย่างเหยียดหยาม "ถ้าไอ้คนไร้ค่านั่นให้ของขวัญหนึ่งนี้ของขวัญพวกนี้ได้ ก็เพียงพอที่จะทำให้คุณปู่มีความสุขแล้วล่ะ แต่น่าเสียดายที่ไอ้คนไร้ค่านี่มันเป็นแค่ขยะ มันทำไมได้หรอก ทำได้อย่างเดียวคือ หดตัวเข้าไปในกระดองเต่า"