คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 512

ทั้งสองข้างทางเดินนอกห้องประมูล มีชายฉกรรจ์ในสูทสีดำยืนขนาบสองแถวชิดกำแพง เพียงแค่ออร่าที่แผ่ออกมาก็สามารถทำให้คนหวาดกลัวได้แล้ว

ฮั่วเจี้ยนเฟิงมองคนชุดดำที่อย่างมากก็น่าจะเกินร้อยคน สีหน้าท่าทางก็ประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย ถึงอย่างไรสถานการณ์แบบนี้ก็ไม่ได้เคยเห็นกันบ่อย ๆ

เหล่าลูกเศรษฐีที่เดินตามออกมาข้างหลังนั้นแตกต่างกัน พวกเขาพากันเบิกตากว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“อลังการขนาดนี้ พี่ไฉคงไม่ได้เรียกพี่หยางมาด้วยกันหรอกนะ คนที่สามารถจัดฉากแบบนี้ได้ในจินไห่ของพวกเรา ก็คงมีแต่พี่หยางเท่านั้น”

“คงเป็นพี่หยางแน่ ก็บอกเรื่องความสัมพันธ์ของพี่ไฉกับพี่หยางให้พวกนายฟังแล้วไง ขอแค่ตกลงกับพี่ไฉได้แล้ว หลังจากนั้นเรื่องการรื้อถอนก็ดำเนินการได้ง่าย ๆ แล้ว”

“พวกนายผู้ชายสองสามคนหลีกทางไป ให้สาว ๆ อย่างเรายืนเซนเตอร์ ด้วยรูปลักษณ์สาวน้อยสวยใสร่าเริงของพวกเรา จะต้องดึงดูดพี่ไฉกับพี่หยางได้แน่”

ฮั่วเจี้ยนเฟิงได้ยินคำพูดของลูกเศรษฐีพวกนั้น ก็ยิ้มส่ายหน้าเบา ๆ

ฮั่วเจี้ยนเฟิงที่ไม่คาดคิดว่าพลังของเฝิงจื่อไฉจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ในใจเกิดความแปลกใจระคนดีใจเล็กน้อย รู้สึกว่าอีกเดี๋ยวเมื่ออาศัยอำนาจของเฝิงจื่อไฉ ก็สามารถเหยียบไอ้ขยะหลี่โม่นั่นได้อย่างเต็มที่แน่นอน

จางจงหยางในชุดถังจวงสีแดงเข้มทั้งตัวนั้นเดินเคียงไหล่เข้ามากับเฝิงจื่อไฉ ภายใต้การคุ้มกันของชายร่างกำยำสูงใหญ่สี่คน

ท่วงท่าการเดินของเฝิงจื่อไฉค่อนข้างแปลก มือขวากุมเอวด้านหลังเอาไว้ จังหวะการก้าวค่อนข้างเชื่องช้า

“หึหึ ฉันก็บอกแล้วว่าให้นายนั่งรถเข็น นายก็ไม่ฟัง ตอนนี้โดนคนอื่นมามุงดู ไม่รู้สึกอายหรือไง?”

จางจงหยางพูดหยอกเล่น

“รถเข็นบ้าอะไรล่ะครับพี่ใหญ่ ไอ้ขยะสกุลหลี่นั่น ผมจะต้องทำให้มันมีค่ำคืนที่ลืมไม่ลงให้ได้เลย! ทำให้มันต้องสำนึกเสียใจไปชั่วชีวิตที่เหลือซะ”

ในใจของจางจงหยางนั้นกลับนึกถึงแต่กู้หยุนหลานที่เฝิงจื่อไฉพูดถึง ถ้าหากกู้หยุนหลานดีเลิศขนาดนั้นจริง ๆ ตนจะเอามาเล่นสักหน่อย จากนั้นค่อยส่งให้ผู้สนับสนุนรายใหญ่ข้างหลัง ก็เป็นเรื่องที่ได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายไม่ใช่เหรอ?

ฮั่วเจี้ยนเฟิงสาวเท้าก้าวไปหาเฝิงจื่อไฉด้วยรอยยิ้ม ลูกเศรษฐีข้างกายเฝิงจื่อไฉมองฮั่วเจี้ยนเฟิงอย่างเป็นปรปักษ์ “นายเป็นใครกัน อย่ามาขวางทาง”

“พี่เฝิง เอวเคล็ดเหรอครับ?” ฮั่วเจี้ยนเฟิงพูดอย่างคุ้นเคย

เฝิงจื่อไฉโบกมือให้พวกลูกเศรษฐีข้างกาย ก่อนจะยื่นมือออกไปหาฮั่วเจี้ยนเฟิงด้วยความยิ้น

ทั้งสองคนจับมือกันเล็กน้อย เฝิงจื่อไฉเอ่ย “อย่าพูดถึงเลยน่า ก็เตรียมจะจัดการเรื่องของนายตอนบ่ายไม่ใช่หรือไง ผลสุดท้ายเลยสะดุดธรณีประตูตอนออกจากบ้านนิดหน่อย จากนั้นเอวก็ใช้ไม่ได้เลย ฉันนอนอยู่ที่โรงพยาบาลจนถึงตอนนี้เพิ่งจะออกมานี่ล่ะ เรื่องของนายเองก็ยังจัดการไม่เสร็จเลย น่าละอายใจจริง ๆ”

*** ถังสูท หรือ ถังจวง คือ เสื้อคอจีน ดัดแปลงมาจากเสื้อนอกของบุรุษที่ใส่กันในปลายสมัยราชวงศ์ชิง