คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 52

เขาคนนี้ ถึงกับต้องออกโรงมาต้อนรับแขกด้วยตนเอง

น่าเสียดายที่เขามาช้าไปหนึ่งก้าว ทำให้อีกฝ่ายก็ออกไปแล้ว เขาจึงต้องรีบตามออกไปทันที

ฉวีเทียนไห่ตกใจ เขาพูดติดอ่างเล็กน้อย “นาย… นายน้อยหลี่เหรอ? นายน้อยหลี่อะไรเหรอ ผมไม่เห็นนะครับ”

ตอนนี้ฉวีเทียนไห่สับสนเล็กน้อย

นายน้อยหลี่คือใครกัน ถึงกับทำให้เฟิงเหวินเตี่ยนตามหา โดยไม่สนใจมารยาทต่อกันเช่นนี้?

นายน้อยหลี่คนนี้ในเมืองฮั่น ทำให้เฟิงเหวินเตี่ยนออกหน้าด้วยตัวเองเลยหรือ?

“นายน้อยหลี่ รอผมด้วยสิครับ!”

ทันใดนั้น เฟิงเหวินเตี่ยนที่อยู่ข้างหน้าดูเหมือนจะเจอหลี่โม่แล้ว ทำให้เกิดรอยยิ้มที่ตื่นเต้นบนใบหน้าทันที เขาไม่สนใจฉวีเทียนไห่ที่กำลังตกตะลึง และไล่ตามเขาไปตลอดทางเลยแม้แต่น้อย

ฉวีเทียนไห่ตกตะลึงเช่นกัน เขารู้สึกอับอายมาก หน้านิ่งเหมือนกับหุ่นยนต์อย่างไรอย่างนั้น

เพราะเพิ่งจะรู้สึกได้ว่า เฟิงเหวินเตี่ยนไม่ได้มาหาเขา เนื่องจากเขาเดินผ่านฉวีเทียนไห่ไปเสียแล้ว

ฉวีเทียนไห่กำลังวุ่นวายท่ามกลางสายลม ความรู้สึกของเขาอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

เพื่อนที่เป็นลูกคนร่ำรวยหลายคนที่ล้วนแต่งกายอย่างมีสไตล์เหล่านั้น ก็ยืนเงียบอยู่ข้างหลัง แต่พวกเขาก็เยาะเย้ยผ่านสายตาแทน

“แม่งเอ๊ย นายน้อยอะไรกันวะ? ถึงทำให้เหวินเตี่ยนวิ่งกระวนกระวายไปแบบนั้น” ฉวีเทียนไห่พึมพำและหันไปมองเพื่อนอีกสองสามคน

พวกเขาส่ายหัวและยักไหล่ พร้อมพูดว่า “ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนเหมือนกัน”

“นี่ ฉันนึกออกแล้ว นายน้อยหลี่ผู้ร่ำรวยที่ลงทุนในบริษัทวิจัยทางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเมือง ที่ทำฮือฮามากในช่วงนี้ไง ใช่เขาหรือเปล่านะ?” จู่ ๆ ใครบางคนก็พูดขึ้น

ทันใดนั้น ทุกคนก็พยักหน้าตอบ “ใช่ ๆ ๆ เป็นไปได้นะ ต้องใช่แน่ ๆ !”

“ยังไงดีล่ะ ตามไปดูดีไหม? คิดว่าต้องไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแน่ ๆ ที่จะสามารถทำให้เฟิงเหวินเตี่ยนออกหน้าด้วยตัวเองแบบนี้” มีบางคนออกความเห็น

ฉวีเทียนไห่เลิกคิ้วขึ้น พร้อมโบกมือ แล้วพูดอย่างประชดว่า “ไปเถอะ ฉันก็อยากไปดูเหมือนกัน ว่านายน้อยหลี่คนนี้คือใครกัน ถึงสามารถทำให้เถ้าแก่ของฮั่นพาเลซออกมารับได้!”

หลังจากพูดจบ กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็พากันเดินไปที่ประตูห้องโถงใหญ่อย่างรีบร้อน

ขณะเดียวกัน ด้านนอกประตูนั้น

พูดจบ เขาก็หันหลังและขึ้นรถไป

สำหรับเรื่องที่เหลือ ให้เฉียนฝูแก้ปัญหาเอง

เฉียนฝูยิ้มเล็กน้อย “เถ้าแก่เฟิง นายน้อยของผมไม่ชอบให้เป็นข่าวใหญ่โต เรื่องที่เขามาที่นี่ก็ ช่วยเก็บเป็นความลับด้วยนะ”

“เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้วครับ ไม่ต้องกังวลครับ ท่านประธานเฉียน จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้แน่นอนครับ” เฟิงเหวินเตี่ยนรีบยืนยันด้วยความสัตย์จริง

ห่างไปไม่ไกลนัก ฉวีเทียนไห่ที่ยืนอยู่ที่ประตูกับเพื่อน ๆ บังเอิญเห็นเฟิงเหวินเตี่ยนที่ได้มอบบัตรสมาชิกให้ชายคนนั้น จากนั้นเขาก็เห็นชายคนนั้นหันหลังกลับและเข้าไปในรถยี่ห้อโรลส์-รอยซ์

ทว่า เนื่องจากระยะทางที่ไกลออกไปเล็กน้อย และแนวสายตาถูกกีดขวาง พวกเขาจึงมองไม่เห็นรูปลักษณ์ได้ชัดเจน เห็นแค่เรือนร่างจากด้านหลังเท่านั้น

นั่นโรลส์-รอยซ์เชียวนะ!

ยังเป็นรุ่นลิมิเต็ดพิเศษอีกด้วย!

“นี่ นั่น… นั่น หลี่โม่ ใช่เขาหรือเปล่า? ใส่ชุดเดียวกันเลย!”

ท่ามกลางหมู่ฝูงชน ฟังไม่ออกเลยว่าใครตะโกนอะไรออกมาบ้าง