คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 531

หลังจากที่เฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ คุกเข่าลงและคำนับยอมรับความผิดพลาดของพวกเขา ชูจงเทียนก็เตะกล่องดาบอสูรไปต่อหน้าเฝิงจื่อไฉ

ผู้คนที่ทานผลไม้ซึ่งกำลังเฝ้าดูเหตุการณ์ก็ต่างพากันถอยหลังไปสองสามก้าว กังวลว่าเมื่อเฝิงจื่อไฉถูกฟันสามทีหกรู เลือดจะกระเด็นใส่พวกเขา

กู้หยุนหลานค่อย ๆ ดึงหลี่โม่ออกจากตรงนั้นและไม่อยากที่จะเห็นฉากนองเลือดที่กำลังตามมา

“ยกให้เป็นหน้าที่คุณ” หลี่โม่หันไปสั่งชูจงเทียน และจากไปพร้อมกับกู้หยุนหลาน

เฝิงจื่อไฉมองไปที่ด้านหลังของหลี่โม่ด้วยความเกลียดชัง จากนั้นก้มหน้าลงมองไปที่ดาบอสูรที่อยู่ในกล่อง

"พระเจ้าช่วย ไอ้อ่อนนั่นมันจากไปแล้ว ฉันคงไม่ต้องใช้ดาบฟันสามทีหกรูแล้วใช่ไหม?" เฝิงจื่อไฉถามตัวเองด้วยเสียงสั่นคลอน

"เจี้ยนปิน คุณเป็นพยาน เพื่อรับรู้ว่าพวกมันจะทำตามที่เดิมพันไว้"

ชูจงเทียนดึงลู่เจี้ยนปินออกมา

ลู่เจี้ยนปินพยักหน้าและพูดว่า "ถ้านายกล้าเดิมพัน นายก็ต้องกล้ายอมรับความพ่ายแพ้"

เฝิงจื่อไฉหลับตาลงด้วยความโกรธแค้นและยื่นมือที่สั่นเทาออกไปจับด้ามที่เย็นเยียบของดาบอสูร

ถ้ารู้ตัวว่าตัวเองจะแพ้ เฝิงจื่อไฉคงไม่เอาดาบอสูรออกมา คงจะหยิบกรรไกรตัดเล็บมาแทนดีกว่า!

แค่เห็นดาบอสูรมือไม้ก็สั่นคลอน เฝิงจื่อไฉไม่แม้แต่จะกล้าหยิบดาบอสูรขึ้นมา

ร่องรอยของเลือด รอยหยักหลังใบมีด ถ้าถูกแทงเข้าร่างกายเข้าไปคงเจ็บปางตาย!

ต่อให้ไม่ถึงแก่ชีวิต ก็ทำให้เจ็บเจียนตายได้

"พระเจ้าช่วย ลุงลู่ เรามาคุยกันดี ๆ ดีกว่าไหม?"

เม็ดเหงื่อขนาดเท่าเม็ดถั่วผุดบนหน้าผากของเฝิงจื่อไฉ

“นี่ กล้าทำก็ต้องกล้ารับ ถ้านายไม่กล้า ฉันจะให้ลูกน้องนายมาช่วยนายก็แล้วกัน” ลู่เจี้ยนปินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"เสร็จแล้วก็เอาไปส่งโรงพยาบาล ไม่ต้องเอะอะโวยวาย" ชูจงเทียนสั่ง

ลูกน้องของลู่เจี้ยนปินรีบวางมือ และพาเฝิงจื่อไฉและคนอื่น ๆ ไปส่งที่โรงพยาบาล

ในเวลาเดียวกัน หลี่โม่และกู้หยุนหลานได้กลับมาถึงโรงแรมแล้ว หลี่โม่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและดูข้อความจากชูจงเทียน จากนั้นก็วางโทรศัพท์มือถือไว้

หวังฟางและกู้เจี้ยนหมินกังวลเกี่ยวกับกู้หยุนหลานตลอด เมื่อได้ยินเสียงของหลี่โม่และกู้หยุนหลาน พวกเขาก็รีบออกจากห้องตรงไปที่ห้องของกู้หยุนหลาน

หวังฟางมองไปที่พวกเขาทั้งสองคนและมองไปที่หลี่โม่ด้วยความสงสัย "แก ไอ้คนไม่เอาไหน นี่แกไม่ได้ถูกจัดการไปแล้วเหรอ? เจี้ยนเฟิงบอกว่าแกจะถูกฟันสามทีหกรูไม่ใช่เหรอ?"

หลี่โม่พูดด้วยความลำบากใจ "ผมชนะการเดิมพัน ดังนั้นคนที่ต้องโดนฟันสามทีหกรู ไม่ใช่ผม"

หวังฟางและกู้เจี้ยนหมินตกอยู่ในภวังค์อยู่พักหนึ่ง จากนั้นกู้เจี้ยนหมินก็ถามด้วยความกังวล "แก แกหมายความว่ายังไง คนพวกนั้นจากจินไห่ถูกลงโทษฟันสามีทีหกรูอย่างนั้นเหรอ?"

"ใช่ครับ พวกเขาแพ้เดิมพัน ดังนั้นก็ต้องโดนฟันสามทีหกรู"