คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 548

กู้หยุนหลานดึงมือหลี่โม่เอาไว้ แล้วบีบฝ่ามือของเขาเบา ๆ

“คุณลุงคะ ต่อให้พวกคุณจะให้ฉันกับหลี่โม่ขอโทษพวกเขา พวกเขาก็ไม่มีทางยอมปล่อยตระกูลกู้ไปหรอก ทำไมพวกคุณถึงมองไม่เข้าใจกัน”

“เหลวไหล!”

กู้เจี้ยนกั๋วตบโต๊ะด้วยความโกรธเกรี้ยว ชี้ไปยังหลี่โม่และกู้หยุนหลานพร้อมตวาด “ถ้าไม่ใช่เพราะพวกแกสองตัว ภายในตระกูลก็ไม่มีทางเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นได้หรอก แล้วตอนนี้แกพูดแบบนี้เพราะคิดจะเลี่ยงความผิดงั้นเหรอ? ขอบอกเลยว่า ไม่มีทางซะหรอก!”

“พวกแกสองคนอย่ามาเสแสร้งอยู่ที่นี่หน่อยเลย รีบขอโทษคุณเฝิงซะ พวกแกจะพูดอะไรอีกมันก็ไร้ประโยชน์ ทำให้พวกคุณเฝิงได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกแกก็ควรจะขอโทษขอขมาต่อคุณเฝิงซะ!”

“กู้หยุนหลาน เธอก็ใช่ว่าจะไม่เคยหลับนอนกับใครมาก่อน หลี่โม่ก็ใช่ว่าจะไม่ได้ถูกสวมเขา พวกเธอสองคนยังจะมาแสร้งแสดงละครอะไรอีก หยุนหลานรีบไปปรนนิบัติคุณเฝิงให้ดี ๆ ส่วนหลี่โม่ขยะอย่างแกก็สวมเขาไว้ให้ดี ๆ แล้วกัน!”

กู้หยุนหลานจ้องเขม็งไปยังกู้ชิงหลิน เธอโกรธจนร่างสั่นสะท้าน

“พูดเหลวไหล! ฉันเปล่านะ!”

“เปล่าอะไรของเธอ ทุกคนเขารู้เรื่องกันหมดแล้ว ว่าเมื่อก่อนเธอเซ็นสัญญาได้ยังไง ใคร ๆ เขาก็รู้อยู่แก่ใจ แถมยังมีคุณหลี่ผู้ลึกลับคนนั้นอีก เธอคงจะนอนกับเขามาแล้วแน่ ๆ เธอมันก็แค่นังแพศยาคนหนึ่ง!”

กู้ชิงหลินด่าทอด้วยความโมโห แทบอยากจะปั้นเรื่องอื้อฉาวของกู้หยุนหลานขึ้นมาต่ออีกสักหน่อย

หลี่โม่สาวเท้าเดินไปหากู้ชิงหลิน กู้ชิงหลินแทรกเข้าไปข้างหลังกู้ซิ่งเหว่ยด้วยความตกใจ กู้ซิ่งเหว่ยตวาดเสียงเข้ม “ไอ้ขยะ แกคิดจะทำอะไร! สิ่งที่ชิงหลินพูดล้วยเป็นความจริง! แกอย่ามาทำอวดเบ่งที่นี่ แล้วรีบไปขอโทษคุณเฝิงซะ!”

“หลีกไป กล้าดูถูกภรรยาของฉัน วันนี้ราชาสวรรค์ก็ปกป้องเธอไม่ได้”

“ยังจะพูดกับมันไปทำไมกัน กดให้มันคุกเข่าลงกับพื้นไปเลยก็ได้แล้ว! ซิ่งเหว่ย มากดไอ้ขยะนี่ไว้กับฉัน ให้มันก้มหัวให้คุณเฝิงดี ๆ ซะ!”

กู้เจี้ยนเจียงพูดพร้อมกับส่งสายให้กับกู้ซิ่งเหว่ย กู้ซิ่งเหว่ยเข้าใจความหมายของกู้เจี้ยนเจียงในทันที ทั้งสองคนเดินไปยังข้างกายหลี่โม่พร้อมกัน

“หลี่โม่ ถ้าแกไม่คุกเข่าให้คุณเฝิง ก็อย่าโทษว่าพวกเราไม่เกรงใจแกล่ะ เพื่อความปลอดภัยของตระกูลกู้ วันนี้แกต้องคุกเข่าให้คุณเฝิง!”

กู้ซิ่งเหว่ยเอ่ยพลางคว้าข้อมือของหลี่โม่เอาไว้ และเตรียมจะจับตัวของหลี่โม่ เพื่อกดให้คุกเข่าลงกับพื้น

การเคลื่อนไหวของกู้เจี้ยนเจียงมีความลังเลเล็กน้อย จึงไม่ได้เคลื่อนไหวไปพร้อมกับกู้ซิ่งเหว่ย

หลี่โม่เลิกคิ้ว สายตาเย็นยะเยือกมองไปยังกู้ซิ่งเหว่ย ก่อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบหาใดเปรียบ “หาที่ตาย!”