คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 565

หลี่โม่ก้มหน้าและไม่พูดอะไร ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำพูดที่ยั่วยุของซีเหมินจือเผิง

ใบหน้าของหวังฟางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อมองไปที่ซีเหมืนจือเผิงซึ่งมีนิสัยเลือดเย็นและแข็งแกร่ง หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสุข

"พี่ซูฟาง จือเผิงลูกชายของพี่หล่อจริง ๆ หยุนหลานหนูรีบทำความรู้จักกับจือเผิงสิ"

หลังจากที่หวังฟางพูดจบ เธอก็ผลักกู้หยุนหลานไปยืนอยู่ต่อหน้าซีเหมินจือเผิงเบา ๆ

รอยยิ้มแบบสุภาพบุรุษปรากฏบนใบหน้าของซีเหมินจือเผิง "คุณหยุนหลานสวยกว่าในรูปมาก วินาทีแรกที่ผมเห็นคุณ ผมรู้สึกหัวใจเต้นรัวเลยนะครับ"

"ฉันมีสามีแล้วค่ะ"

กู้หยุนหลานพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

สีหน้าของหวังฟางมืดลงในทันที และเธอต้องการที่จะพูดกับซีเหมินจือเผิงแทนกู้หยุนหลาน

ซีเหมินจือเผิงมองไปที่หลี่โม่ ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า "ผมรู้ว่าสามีของคุณก็เป็นแค่ไอ้อ่อนที่ไม่มีประโยชน์ แต่อีกไม่นานคุณคงจะไม่ต้องการไอ้สามีที่ไม่เอาไหนคนนี้แล้ว เพราะคุณมีทางเลือกที่ดีกว่า และนั่นก็คือผม"

ความเป็นประธานครอบงำซีเหมินจือเผิง หากพ่อแม่ของกู้หยุนหลานไม่อยู่ด้วยล่ะก็ ซีเหมินจือเผิงจะจัดการกู้หยุนหลานอย่างแน่นอน

"จือเผิงพูดก็ถูก หยุนหลานของเราไม่มีความรู้และถูกไอ้คนโง่เขลานี่หลอกลวงเข้า เมื่อหยุนหลานมีความรู้ เธอจะไล่ไอ้คนโง่นี้ออกไปอย่างแน่นอน" หวังฟางช่วยเสริมให้ทุกอย่างราบรื่น

กู้หยุนหลานหันหลังกลับไปยืนที่ด้านข้างของหลี่โม่ และจับมือของหลี่โม่ไว้แน่น ราวกับว่าเธอกังวลว่าหลี่โม่จะหายไปจากสายตาของเธอ

เมื่อเห็นการกระทำของกู้หยุนหลาน เส้นเลือดบนขมับของซีเหมินจือเผิงก็กระตุก รู้สึกว่าตนเองถูกเพิกเฉย

ซีเหมินจือเผิงหักหน้าหลี่โม่อย่างไร้มารยาท และหวังฟางก็พูดขึ้นว่า "จือเผิงหลานพูดถูก ไอ้เด็กขี้แยคนนี้น่าจะตายไปนานแล้ว"

อย่างไรก็ตาม หลี่โม่ก็ดูเฉยเมย เริ่มมีควันปรากฏขึ้นที่มุมตาของเขา

"อะแฮ่ม อะแฮ่ม"

กู้เจี้ยนหมินกระแอมสองครั้ง และพูดด้วยรอยยิ้ม "อย่ามัวยืนอยู่ข้างนอกกันเลย เข้าไปนั่งในบ้านกันเถอะ มีอะไรค่อยไปคุยกันข้างในดีกว่า"

กู้เจี้ยนหมินยืนอยู่บนถนนสายหลัก ปะทะอารมณ์กันเช่นนั้น เขารู้สึกไม่สามารถเก็บสีหน้าของเขาไว้ได้ เรื่องน่าอับอายของครอบครัวไม่ควรถูกเผยแพร่ เขาสามารถตำหนิหลี่โม่ได้ทุกเมื่อตามที่เขาต้องการเมื่อกลับถึงบ้าน

หวังฟางยังตระหนักว่าสถานการณ์นั้นไม่ควรเป็นแบบนี้ จึงพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอว่า "ดูฉันสิ ถูกไอ้ไม่เอาไหนนี่ทำให้เสียมารยาท ฉันลืมเชิญพวกพี่เข้าบ้าน พี่ซูฟาง จือเผิง เราเข้าไปข้างในและนั่งคุยกันดีกว่า"