คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 594

หลังจากหลี่โม่พูดจบ เขาก็มองไปที่ถนนและพูดด้วยรอยยิ้ม "เราไปหาซีซีกัน และปรึกษาหมอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าทุกอย่างเป็นใจ วันนี้เราพาซีซีไปสวนสนุกกันเถอะ"

กู้หยุนหลานพยักหน้าอย่างจริงจัง "ดีเหมือนกัน ฉันก็คิดถึงซีซีเหมือนกันค่ะ"

หลังจากรถวิ่งมาถึงที่หมาย กู้หยุนหลานก็เลี้ยวรถเข้าไปในโรงพยาบาล หลังจากจอดรถ ทั้งสองก็เข้าไปในตึกเพื่อหาแพทย์ที่ดูแลรับผิดชอบการรักษาซีซี

เมื่อคุณหมอเห็นหลี่โม่และกู้หยุนหลานกำลังมา เขาก็สุภาพมากโดยรู้ว่า พวกเขาทั้งสองเกี่ยวข้องกับคณบดี

“สวัสดีครับ พวกคุณมาเยี่ยมซีซีใช่ไหมครับ เชิญนั่งลงและจิบชาก่อนสิครับ”

"ใช่ค่ะ เราอยากทราบอาการป่วยล่าสุดของซีซีน่ะค่ะ และดูว่าเป็นไปได้ไหมที่เราจะพาเธอไปที่สวนสนุก เพราะเด็กอยู่ในโรงพยาบาลมานานแล้ว คงรู้สึกอึกอัด" กู้หยุนหลานกล่าวด้วยความกังวล

"อาการของซีซีตอนนี้ การปลูกถ่ายไขกระดูกเสร็จสิ้นไประยะหนึ่งแล้วครับ เขาฟื้นตัวได้ดีหลังการผ่าตัดและอยู่ในช่วงสังเกตอาการทางแพทย์ ส่วนเรื่องหาเด็กออกไปสวนสนุก สามารถพาไปได้ครับ แต่คุณอย่าเพิ่งให้เขาเล่นอะไรที่อันตรายและน่าตื่นเต้นเกินไปนะครับ อย่างเช่นพวก รถไฟเหาะ เรือโจรสลัด หรืออะไรจำพวกนี้"

คุณหมอให้คำแนะนำและข้อระมัดระวังอย่างอ่อนโยน เขาส่งกู้หยุนหลานและหลี่โม่ไปยังหอผู้ป่วยใน

ซีซีซึ่งกำลังเดินเล่นอยู่บนทางเดินหอผู้ป่วยในพร้อมกับตุ๊กตาในอ้อมแขนของเธอ เมื่อได้ยินเสียงกู้หยุนหลานและหลี่โม่แต่ไกล ก็รีบวิ่งออกไปพร้อมกับรอยยิ้ม

“คุณแม่ คุณพ่อ ในที่สุดก็มาหาหนูแล้ว หนูคิดว่าคุณแม่คุณพ่อไม่ต้องการหนูอีกแล้วซะอีก” ซีซีพูดด้วยความน้อยใจเล็กน้อย

กู้หยุนหลานคุกเข่าลงกอดซีซี "ซีซี เด็กดี คุณพ่อกับคุณแม่ยุ่งมากช่วงนี้ เลยไม่ได้มาหาหนูบ่อย ๆ แม่กับพ่อต้องขอโทษซีซีด้วยจริง ๆ นะคะ"

“ไม่เป็นไรค่ะ หนูแค่คิดถึงคุณแม่คุณพ่อ หนูอยากให้คุณพ่ออุ้มค่ะ”

หลี่โม่อุ้มซีซีขึ้นมา มองลูกสาวของเขาด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ซีซี คุณพ่อกับคุณแม่จะพาหนูไปสวนสนุกดีไหมน้า?"

ดวงตาของซีซีเป็นประกายทันที เด็กน้อยพยักหน้ารัว ๆ และพูดว่า "ดีค่ะ หนูอยากไปสวนสนุกมาก ๆ ไปตอนนี้เลยไหมคะ?"

ข้างหน้าหลี่โม่มีหญิงชราอายุหกสิบปลาย ๆ ยืนนำหน้าเด็กน้อยตัวอ้วน

เด็กน้อยจ้ำม่ำเห็นซีซียืนอยู่ข้างหลัง เขาจึงยื่นมือไปจับซีซี

ซีซีซ่อนตัวอยู่ข้างหลังหลี่โม่ "คุณพ่อคะ เขาจับหนู"

เด็กน้อยเม้มปากอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดเสียงดัง "เสื้อผ้าของพ่อเธอขาดรุ่งริ่งมาก ดูก็รู้ว่าไม่มีเงิน เธอต้องมาเล่นเป็นเพื่อนฉัน ฉันจะขอให้พ่อของฉันหางานให้พ่อของเธอทำเอง"

หลี่โม่หัวเราะด้วยความโกรธ และพูดกับหญิงชราว่า "คุณป้า ช่วยดูแลหลานชายของคุณด้วย"

"หลานชายของฉันดีอยู่แล้ว เขาพูดถูก ก็คุณมันคนจน โชคดีของครอบครัวคุณนะ ที่หลานชายของฉันต้องการเล่นกับลูกสาวของคุณน่ะ"