คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 614

หวังจงฉวนพลันปรากฏรอยยิ้มขึ้นพลันใบหน้า แล้วเอ่ยอย่างระมัดระวัง “พวกเรากำลังรอคน รอพบท่านประธานของพวกคุณอยู่ครับ”

หลี่โม่เดินออกมาจากด้านหลังของหวังต้าย่ง แล้วเอ่ยเสียงเบา “ให้พวกเขารออยู่ข้างนอกก็พอ ถ้าพวกเขากล้าเข้ามามั่วซั่วนายก็ไม่ต้องเกรงใจ”

หวังต้าย่งเข้าใจเจตนาของหลี่โม่ในทันที แล้วเดินตามหลังหลี่โม่ไปยังห้องประธาน

เมื่อพวกหวังจงฉวนทั้งสามคนเห็นรปภ.ของบริษัทหยุนจงหลานเดินตามหลี่โม่เข้ามาราวกับบอดี้การ์ด แต่ละคนก็ตะลึงตาค้าง

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ทำไมรปภ.ของบริษัทหยุนจงหลานถึงมีท่าทีเชื่อฟังกับหลี่โม่ขนาดนี้ สถานการณ์มันดูผิดปกติสุด ๆ เลย

“ไอ้ขยะ! นี่แก......”

หวังจงเหิงกำลังจะตะโกนโวยวาย กระบองยางในมือของหวังต้าย่งก็ยื่นออกมา ชี้ไปที่หวังจงเหิง หวังจงเหิงพลันหุบปากไม่กล้าพูดอะไร

“ประตูห้องทำงานประธานบริษัท ไม่ใช่ที่ที่พวกคุณจะเอะอะเสียงดังได้ หุบปากให้หมด”

หวังต้าย่งตวาดอย่างเข้มงวด

หลี่โม่ยิ้มกว้างให้กับพวกหวังจงฉวนทั้งสามคน จากนั้นจึงเดินที่ประตูของห้องประธาน

หวังต้าย่งก้าวไปข้างหน้าทันที และใช้บัตรผ่านเปิดประตูให้หลี่โม่เดินเข้าไปในห้องทำงาน

หวังจงฉวนเบิกตากว้าง คิดจะเดินเข้าไปพร้อมกับหลี่โม่ แต่หวังต้าย่งนั้นหันกลับมาถีบเข้าที่ท้องของหวังจงฉวน ทำให้หวังจงฉวนกระเด็นออกไปไกล

“อ๊าก! ท้องฉัน”

หวังจงฉวนนอนกุมท้องตัวเองอยู่ที่พื้น รู้สึกว่าเมื่อครู่เกือบจะถูกถีบตายเสียแล้ว

หวังต้าย่งปิดประตูห้องทำงานประธาน พลางเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “ห้องทำงานของประธานบริษัทเรายังกล้าบุกรุก คุณอยากตายนักสินะ”

“เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน นี่มันเวลาอะไร แกยังไม่รู้อีกหรือไงว่าควรจะพูดจายังไง!”

หวังจงฉวนรู้สึกว่าตัวเองโมโหแทบดิ้นตาย ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่าหลี่โม่มีความสามารถที่จะพบกับประธานของหยุนจงหลานได้ แต่น้องชายแสนโง่เง่าของตนก็ยังไม่นอบน้อมต่อหลี่โม่อีก ช่างทำตัวเหมือนพวกไม่มีสติปัญญาเลยจริง ๆ

หวังจงเหิงยื่นโทรศัพท์ให้กับหวังจงฉวนอย่างไม่พอใจ หวังจงฉวนรับโทรศัพท์มาแล้วฝืนความเจ็บปวดเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “หลี่ หลี่โม่ ขอโทษนะ เมื่อกี้ฉันกับจงเหิงจงเฉิงทำท่าทีไม่ดีต่อนาย ฉันหวังว่านายจะให้อภัยด้วย”

“ฮ่าฮ่า ให้อภัยอะไรกัน พวกนายรอไปก่อนก็พอแล้ว รับรองว่าฉันจะให้พวกนายได้สิ่งที่ต้องการแน่นอน”

หลี่โม่เอ่ยอย่างราบเรียบ

“งั้นก็ขอรบกวนนายด้วย และถ้าให้พวกเราได้เจอกับประธานของหยุนจงหลานโดยเร็วได้จะดีที่สุด เรื่องการก่อสร้างและพัฒนาจะล่าช้าไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว ถ้านายช่วยพูดให้ดี ๆ ทำให้สามารถเริ่มการก่อสร้างได้ในเร็ว ๆ นี้ ฉันจะช่วยพูดเรื่องความดีความชอบของนายต่อหน้าคุณปู่อย่างดีเลย”

หวังจงฉวนหว่านล้อมชักแม่น้ำทั้งห้า หลี่โม่เอ่ยด้วยรอยยิ้มดูแคลน “รอไปก่อนแล้วกัน”