คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 653

"โห พระเจ้าช่วย! นี่ผมได้เห็นพระเจ้าจริง ๆ ใช่ไหม จะมีคนที่ทรงพลังขนาดนี้ได้ยังไง เก่งกว่าไอรอนแมน ซูเปอร์แมน และแบทแมนอีก ผมว่าผมได้พบไอดอลในดวงใจเข้าแล้วล่ะ" หัวหน้ารปภ.ตะโกนอย่างเกินจริง

“เกิดอะไรขึ้น สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” ครัฟต์นอนขดตัวอยู่กับพื้นถามถึงสถานการณ์อย่างตัวสั่น

“คุณชายหลี่ทรงพลังมาก ถ้าผมรู้ว่าคุณชายหลี่เก่งขนาดนี้ ผมคงไม่ต้องกังวล ไม่มีอะไรให้กังวลแล้ว คุณครัฟต์ ปลอดภัยแล้ว” หัวหน้ารปภ.กล่าวอย่างตื่นเต้น

กู้หยุนหลานยืนขึ้นทันที เมื่อกระสุนปืนดังขึ้น กู้หยุนหลานปิดหน้าของเธอและร้องไห้ทั้งน้ำตา

เมื่อได้ยินว่าหลี่โม่ปลอดภัยดี ในขณะนี้กู้หยุนหลานก็เช็ดน้ำตาของเธอด้วยความตื่นตระหนกและเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็วเพื่อดูหลี่โม่

เมื่อเห็นหลี่โม่ยืนตัวตรงและเป่าปากกระบอกปืน หัวใจของกู้หยุนหลานก็สงบลงทันที เธอปิดปากแน่นด้วยมือทั้งสองข้างและน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างพรั่งพรู

คลัฟต์ลุกขึ้นจากพื้นอย่างตัวสั่นและพึมพำว่า "พระเจ้า ท่านคงได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของผมแน่ ๆ ในที่สุดผมก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไปแล้ว"

รปภ.ล้อมรอบครัฟต์และกู้หยุนหลานพร้อมกับเดินออกไป แขกผู้มีเกียรติและพวกทายาทเศรษฐีที่นั่งยอง ๆ อยู่บนพื้นยังคงมองไปที่หลี่โม่ด้วยแววตาที่เศร้าหมอง ราวกับว่าพวกเขายังหวาดกลัวเสียงปืนอยู่

กลุ่มพวกเศรษฐีและคนอื่น ๆ ที่กลับมาหลังจากการสังหารของหม่าเจียเฉิง มองไปที่หลี่โม่ราวกับว่าพวกเขาเห็นปีศาจ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนให้วิ่งก่อน พวกเศรษฐีและเด็ก ๆ หลายสิบคนก็วิ่งหนีไปพร้อมกัน

หลี่โม่ชำเลืองมองตามหลังของพวกเขาที่กำลังวิ่ง แต่ไม่ได้ขึ้นไปไล่ตามพวกเขา เพราะหลี่โม่เห็นว่ากู้หยุนหลานกำลังร้องไห้อยู่

หลี่โม่ทิ้งปืนสั้นลงแล้วรีบเดินไปหากู้หยุนหลาน และอ้าแขนไปที่กู้หยุนหลาน

กู้หยุนหลานก็วิ่งไปหาหลี่โม่และกระโจนเข้าสู่อ้อมแขนของหลี่โม่

กอดหลี่โม่ไว้แน่น รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของหลี่โม่ กู้หยุนหลานรู้สึกมีความสุขอย่างยิ่ง

ความรู้สึกของความสุขที่สามารถสัมผัสได้หลังจากเรื่องร้าย ๆ ทำให้กู้หยุนหลานหวงแหนความสัมพันธ์กับหลี่โม่มากยิ่งขึ้น

"ชื่อเสียงของหลี่โม่ต้องเลื่องลือในกรุงโซล เขาทรงพลังมากขนาดนี้ได้ยังไง มีพลังยิ่งกว่าฮีโร่ในหนังฟอร์มยักษ์เสียอีก"

“ไปกันเถอะ เรื่องวันนี้ต้องถูกเก็บเป็นความลับ ต้องไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าคุณชายหม่าได้เสียชีวิตที่นี่”

เมื่อพูดถึงการเสียชีวิตของหม่าเจียเฉิง แขกผู้มีเกียรติต่างรู้สึกหนาวสั่น พวกเขาปิดปากเงียบและรีบอพยพ คนดังหลายคนที่ต้องการเป็นเพื่อนกับหลี่โม่ก็สูญเสียความตั้งใจที่จะเป็นเพื่อนกับหลี่โม่ในทันที

ลูกชายคนโตและคนเดียวของตระกูลหม่าเสียชีวิตที่นี่ เหตุการณ์นี้จะไม่ผ่านไปง่าย ๆ จะมีเหตุการณ์ที่ใหญ่กว่าในภายหลังตามมาแน่นอน

แขกผู้มีเกียรติรีบหนีไป หลี่โม่พากู้หยุนหลานไปบอกลาครัฟต์

ครัฟต์ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า "ผมเสียใจจริง ๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ผมไม่คิดว่าจะมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้น ผมจะส่งพวกคุณกลับนะครับ"