คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 694

หลี่โม่เอ่ยอย่างเรียบเฉย

“เรื่องนั้นคงจะไม่ได้ ผมเองก็ยังไม่ได้ข้อมูลเกี่ยวกับท่านปามาเหมือนกัน ในการวางแผนพรุ่งนี้ถึงจะได้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องมา”

ฉินจี้เย่กังวลว่าหลี่โม่จะกลับคำจึงอธิบายขึ้นมาอีกว่า “ผมแค่รับผิดชอบในการติดต่อกำลังคนเท่านั้น ไม่ได้รับหน้าที่เรื่องการสั่งการเคลื่อนไหว แต่มีบุคคลลึกลับคนหนึ่งมาเป็นคนสั่งการ ว่ากันว่าเขาเคยเป็นราชาทหาร หลังจากเกษียณเขาก็ได้ตั้งทีมทหารรับจ้างขึ้นมา ในวันพรุ่งนี้ทีมทหารรับจ้างจะเป็นคนจัดการเรื่องการโจมตีหลัก คุณกับพวกนักฆ่าเหล่านั้นแค่รับหน้าที่คอยสนับสนุนเท่านั้น”

“ราชาทหารงั้นเหรอ? สมัยนี้มีราชาทหารไม่น้อยเลย แทบจะเป็นคำขนานนามที่มาตรฐานต่ำไปแล้ว”

หลี่โม่ส่ายหัวพลางเอ่ยขึ้น

ราชาทหาร จอมทัพอะไรพวกนั้น ตำนวนเล่าขานต่าง ๆ นานาเต็มไปหมด ตอนนี้ไม่ว่าในกองทัพไหน ถ้าไม่มีคนที่ได้ฉายาว่าราชาทหารสักคนสองคนก็คงจะอายจนไม่กล้าออกมาทักทายใครแล้ว

ในมุมมองของหลี่โม่ ราชาทหารในปัจจุบันนี้ก็เป็นเพียงผู้ที่แข็งแกร่งในกองทัพเท่านั้น ความจริงจะเก่งกาจเพียงใดก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

“ว่ากันว่าคนผู้นี้ฝีมือไม่ได้ต่ำชั้นเลย เขาเคยผ่านสนามรบมาจริง ๆ ต่อสู้มากว่าร้อยศึกในสงครามไล่ล่าตามชายแดน แต่ละครั้งล้วนสู้กันหนึ่งต่อสิบ ว่ากันว่าจำนวนคนที่ตายด้วยน้ำมือเขานั้นเกินสี่หลักเข้าไปแล้ว”

ฉินจี้เย่เหยียดสี่นิ้วออกมา แสดงออกถึงอารมณ์ในใจ

“โอ้ ฟังดูเหมือนจะมีความสามารถทีเดียว งั้นรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ค่อยอ่านข้อมูลอีกทีก็แล้วกัน”

หลี่โม่เองก็ไม่ได้บีบคั้น แค่รอเพิ่มอีกสักวัน กับเรื่องแค่นี้หลี่โม่ยังมีความอดทนอยู่บ้าง

ครืด ครืด ครืด

โทรศัพท์มือถือของฉินจี้เย่สั่นขึ้นมา เป็นคำขอวิดีโอคอลจากพ่อบ้านของหม่าเต๋าฝูนั่นเอง

“ฮ่า ๆ ๆ ดูเหมือนจะใกล้จัดการเสร็จแล้วล่ะ ผมจะให้คุณดูการถ่ายทอดสดการตายของหม่าเต๋าฝู”

ผมของหม่าเต๋อฟูลุกชันด้วยความตกใจ “นาย ฉันไม่ได้ฆ่าอาหลัน หล่อนรนหาที่ตายเอง ฉันเองก็ขวางหล่อนไม่ได้! แถมหล่อนต่างหากที่ล่อลวงฉัน ฉันไม่ได้บังคับหล่อนเลย หยวนฝู นายอย่าหน้ามืดตามัว นายจะฆ่าฉันไม่ได้ รีบปล่อยฉันซะ แล้วฉันจะไม่เอาเรื่อง!”

“จะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ ผมรู้แค่ว่าอาหลันขอให้ผมล้างแค้น ขอให้ผมล้างแค้นแทนเธอ วันนี้ในที่สุดผมก็สามารถช่วยล้างแค้นให้อาหลันได้เสียที ตายไปซะเถอะ!"

พ่อบ้านชราเหวี่ยงมีดคมอย่างบ้าคลั่ง จ้วงแทงหม่าเต๋าฝูอย่างโหดเหี้ยม

แทงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เมื่อเห็นว่าหม่าเต๋อฟู่ตายสนิทแล้ว หลี่โม่จึงพูดอย่างราบเรียบ “พ่อบ้านของหม่าเต๋อฝูถูกคุณซื้อตัวไปแล้วงั้นเหรอ?”

“ผมก็แค่มีความสุขที่ได้ช่วยเหลือผู้อื่นเท่านั้น ช่วยให้สนองความปรารถนานานหลายปีของหยวนฝู แล้วก็ยังช่วยสนองความต้องการของคุณด้วยเช่นกัน”