“ได้เข็มขัดทองด้วยจริง ๆ เหรอ?”
“จริงแน่นอนอยู่แล้วสิครับ ผมมีรูปอยู่นะ แล้วก็มีวิดีโอของเขาตอนไปแข่งที่ต่างประเทศด้วย ลองดูสิครับ”
กู้ซิ่งเหว่ยเปิดภาพให้กู้เจี้ยนกั๋วดู จากนั้นก็เปิดเล่นวิดีโอให้ดูอีกที
เมื่อเห็นฉากต่อสู้อันดุเดือดรวมทั้งฉากน็อกเอาท์คู่ต่อสู้ในตอนสุดท้าย เลือดของกู้เจี้ยนกั๋วก็เดือดพล่านไปทั่วร่างกาย
“ดูไม่เลวเลยจริง ๆ งั้นก็ลองจ้างมาดู คืนนี้กู้หยุนหลานทำงานล่วงเวลาอยู่ที่บริษัท ส่วนไอ้หลี่โม่เองก็คงจะอยู่เป็นเพื่อนด้วย เป็นโอกาสที่ดีเลย”
“จ้างมาน่ะก็ได้อยู่หรอก แต่เงินที่ต้องใช้มันเยอะไปหน่อย หนึ่งล้านเลยนะครับ”
กู้เจี้ยนกั๋วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตบโต๊ะและพูดว่า “เอาสิ ขอแค่สามารถสั่งสอนไอ้ขยะหลี่โม่นั่นได้ หนึ่งล้านก็หนึ่งล้าน"
กู้ซิ่งเหว่ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างตื่นเต้นและเริ่มทำการติดต่อไปทันที
หลังจากนั้นไม่นานกู้ซิ่งเหว่ยก็วางโทรศัพท์ลงและพูดว่า “พ่อ ผมจะไปเจอกับเขานะ อธิบายสถานการณ์สักหน่อย คืนนี้รอดูการแสดงสนุก ๆ ได้เลย”
“รีบไปสิ ฉันจะรอข่าวดี”
กู้ซิ่งเหว่ยรีบออกไปอย่างกระตือรือร้นแล้วขับรถไปที่ค่ายมวยที่อยู่ไม่ไกล
เมื่อเข้ามาในค่ายมวย ชายร่างกำยำสองสามคนก็มาล้อมกู้ซิ่งเหว่ยเอาไว้ กู้ซิ่งเหว่ยมองไปที่ชายฉกรรจ์เหล่านั้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
“ผม-ผมมาหาพี่ซาน”
“คุณคือกู้ซิ่งเหว่ยสินะ?”
ชายฉกรรจ์คนหนึ่งตบไหล่กู้ซิ่งเหว่ยพลางพูดขึ้น
กู้ซิ่งเหว่ยตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวจนแทบจะล้มลงไปกับพื้น
“ครับ ผม-ผมเอง”
พี่ซานเอียงหัวมองไปยังกู้ซิ่งเหว่ย ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา “โอ้โห มาจริงด้วย ราคาหนึ่งล้านนายตกลงแล้วงั้นเหรอ? ฉันไม่ให้ต่อราคาหรอกนะ”
“ตกลงครับ พี่ซานคืนนี้ลงมือเลยได้ไหม? คืนนี้ไอ้หมอนั่นทำโอทีอยู่ที่บริษัท เป็นโอกาสดีที่จะจัดการมันพอดี”
กู้ซิ่งเหว่ยโค้งตัวพลางเอ่ยขึ้น
“ได้สิ ไอ้ไก่อ่อนที่เป็นคู่ซ้อมของฉันสลบไปแล้วพอดี ออกไปเตะพวกกระจอกหน่อยก็ดีเหมือนกัน ฉันหวังว่าคนที่นายบบอกจะมีความสามารถสักหน่อยนะ ถ้าถูกต่อยตายทันทีก็คงน่าเบื่อแย่”
พี่ซานพูดอย่างไม่ยี่หระ
“เขามีความสามารถครับ คราวที่แล้วเขาล้มอันธพาลกว่า 20 คนด้วยตัวคนเดียว จะต้องทำให้พี่ได้ชกอย่างหนำใจแน่นอนครับพี่ซาน”
“ฟังดูน่าสนใจนี่ จ่ายครึ่งหนึ่งก่อนแล้วกัน ที่เหลือหลังจากอัดเจ้านั่นเสร็จค่อยจ่าย”
“ไม่มีปัญหาครับ งั้นพวกเราก็ไปจัดการมันกันเลยดีกว่าครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...