คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 710

สีหน้าของพวกเว่ยหย่งเปลี่ยนไปเป็นราวกับเถ้าถ่าน แม้ว่าในใจจะเต็มไปด้วยความไม่พอใจแต่ก็พูดความคิดต่อต้านขึ้นมาไม่ได้ ตอนนี้สถานการณ์แข็งแกร่งยิ่งกว่าคน ทำได้แค่ทนรับการกดขี่ของเย่จงเทียนไปเงียบ ๆ

ในตอนที่เย่จงเทียนแบ่งความสนใจไปทางอื่น เหอปิงรู้สึกว่านี่คือโอกาสที่ดีมาก มือขวาที่ไพล่อยู่ข้างหลังสะบัดอย่างแรง นิ้วมือทั้งห้าติดกันพุ่งเข้าไปที่ท้องน้อยของเย่จงเทียนราวกับดาบที่แหลมคม

ใช้ความเร็วและความแข็งแกร่งทั้งหมด หน้าขาว ๆ ของเหอปิงเปลี่ยนเป็นสีแดงในพริบตา อธิษฐานในใจว่าต้องทำสำเร็จ

เวลานี้เหอปิงรู้สึกว่าตนเองมีพลังบุกทะลวง กำลังแขนและความเร็วแข็งแกร่งกว่าแต่ก่อนมาก

มองปลายนิ้วมือที่ใกล้จะแทงเข้าไปในท้องน้อยของเย่จงเทียน สีหน้าของเหอปิงก็ปรากฏความดีใจ

ในตอนที่เหอปิงรู้สึกว่าจะสำเร็จ จู่ ๆ ตรงหน้าก็พร่าเลือน เข่าของเย่จงเทียนกระแทกเข้าที่แขนของเหอปิงอย่างแรง

แขนขวาของเหอปิงถูกกระแทกเด้งขึ้น ปลายนิ้วแหลมคมอยู่ห่างจากท้องของเย่จงเทียนเพียงแค่ไม่กี่มิลลิเมตรเท่านั้น

น่าเสียดาย

เหอปิงคิดเสียดายอยู่ในใจ

เย่จงเทียนส่งเสียงหึเย็นชา เข่าที่ยกขึ้นยังคงยกสูงขึ้นอีก จากนั้นก็สะบัดน่องขึ้นเบา ๆ ปลายเท้าไปกระแทกเข้ากับเป้าของเหอปิง

“โอ๊ย!”

เหอปิงงอตัวร้องโอดครวญ มือทั้งสองกุมเป้า ลูกตาแทบจะถลนออกมา

เย่จงเทียนเอาระเบิดเซนเซอร์ที่คล้ายเม็ดยายัดเข้าปากเหอปิงหนึ่งเม็ด จากนั้นก็จับเข้ากรามของเหอปิง ปิดปากเหอปิงเอาไว้

เหอปิงส่งเสียงฮึดฮัดทางจมูกอยู่หลายครั้งแล้วก็จนปัญญายอมปล่อยให้ระเบิดเซนเซอร์ลงไปในท้อง

เว่ยหย่งยื่นมือสั่น ๆ ออกมา หยิบระเบิดเซนเซอร์ที่อยู่ในกล่องโลหะออกมาหนึ่งเม็ดแล้วกลั้นใจหลับตาเชิดคอขึ้นเพื่อกลืนเม็ดระเบิดเซนเซอร์เข้าไป

ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงอยู่สองครั้ง ระเบิดเซนเซอร์ก็ถูกเว่ยหย่งกลืนลงไปแล้ว

สายตาของเย่จงเทียนมองไปที่คนอื่น ๆ นักฆ่าเหล่านั้นเข้าแถวกันตัวสั่น ๆ กินระเบิดเซนเซอร์เข้าไปคนละหนึ่งเม็ด

เวลานี้ไม่มีใครกล้าต่อต้าน เพราะว่ามีเหอปิงเป็นตัวอย่างแล้ว

ตอนนี้นักฆ่าทุกคนล้วนเข้าใจแล้ว กำลังของเย่จงเทียนสูงกว่ากำลังพวกเขามาก เพียงแต่เย่จงเทียนไม่แยกแยะพฤติกรรมพวกนี้

“ว่าง่ายกันจริง ๆ ถ้าเมื่อกี้พวกแกว่าง่ายแบบนี้ก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ เสียเวลาฉันจริง ๆ ”

เย่จงเทียนหันไปมองหลี่โม่ หรี่ตาแล้วพูด “แล้วแกน่ะ ว่าง่ายหรือเปล่า?”