คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 72

เธอดูถูกหลี่โม่เพราะเขาเป็นคนจน!

ถ้าเขามีเงินบ้าง ก็คงจะไม่เป็นไร แต่นี่เขามันก็แค่คนไร้ประโยชน์

หลี่โม่กำมัดแน่น สายตาของเขาเย็นชา

ทุกคนคิดว่าเขาเป็นขยะสังคม แต่ไม่มีใครรู้

เขาเป็นถึงนายน้อยของแดนมังกร และในอนาคตเขาจะได้เป็นของราชามังกร!

แค่พูดคำเดียว ไม่ใช่แค่การเปลี่ยนห้องอาหารเป็นชั้นบน แต่ร้านนี้เขาก็ซื้อได้!

อีกด้านหนึ่ง ฉวีเทียนไห่ที่นั่งอยู่ด้านข้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

หลี่โม่นี้มันช่างโง่จริง ๆ เขาถูกภรรยาของเขาตบ และโดนแม่สามีของเขาด่าทอตลอด

ช่างไร้ประโยชน์จริง ๆ !

ในขณะเดียวกัน สีหน้าของพนักงานเสิร์ฟยิ่งดูน่าเกลียดขึ้นไปอีก

บ้าจริง!

เขาก็แค่ไอ้ขยะที่เอาแต่เกาะผู้หญิงกิน!

เขาก็แค่ทำเป็นอวดบอกว่าจะขึ้นไปทานอาหารชั้นบน เขาก็แค่พูดไปแบบนั้นเพื่อความสนุกของตัวเองเท่านั้น!

หลังจากนั้น มุมมองของพนักงานเสิร์ฟก็แย่ลง และเธอก็ถามอย่างเย็นชาว่า "คุณลูกค้าคะ คุณจะเปลี่ยนห้องไหม? จะเปลี่ยนก็รีบเปลี่ยน ฉันต้องไปบริการลูกค้าคนอื่นอีก"

กู้หยุนหลานปาดน้ำตาออกจากหางตาของเธอ เธอหันกลับมา และกล่าวขอโทษ “ฉันขอโทษด้วยค่ะ แต่เราจะไม่เปลี่ยนห้อง”

ปั้ง!

พนักงานเสิร์ฟตบเมนูลงบนโต๊ะอย่างโกรธจัด จากนั้นเธอก็พ่นลมออกมาอย่างเย็นชา และด่าว่า "ไอ้โง่ ไม่เปลี่ยนแล้วจะเรียกเพื่ออะไร? ไม่มีเงินแล้วยังจะมากินที่นี่ อย่ามาเรื่องมาก แล้วก็เลิกแกล้งทำเป็นคนรวยเถอะ!"

หลังจากพูดจบ เธอก็หันหลังกลับ และพบชายวัยกลางคนเดินเข้ามา เธอตกใจและรีบก้มหน้าพูดว่า "ผู้จัดการ"

ทำไมจู่ ๆ ผู้จัดการถึงมา?

บอสใหญ่บอกเป็นการส่วนตัวว่า แผนกต้อนรับจะต้องมีมาตรฐานสูงสุด และต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดของลูกค้าอย่างเต็มที่ อีกทั้งจะต้องไม่มีข้อผิดพลาดเป็นอันขาด

แต่ทำไมลูกค้าผู้มีเกียรติถึงถูกผู้อื่นดูหมิ่นขนาดนี้?

พอคิดได้แบบนั้น ในใจของหวู่เต้าเหวินก็มีร่องรอยความโกรธอยู่ เขาก็รีบวิ่งเข้าไป และพูดด้วความโกรธใส่หวังฟางที่กำลังด่าหลี่โม่อยู่ "หุบปาก! คุณทำแบบนี้กับคุณหลี่ได้ยังไง... "

เมื่อสายตาของเขาจับจ้องไปที่หลี่โม่ ทันใดนั้นเขาก็เห็นสายตาของหลี่โม่

หลี่โม่ขมวดคิ้ว ดูจากเสื้อผ้าของชายวัยกลางคนที่จู่ ๆ ก็บุกเข้ามา และพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาด้วยความเคารพ เขาคิดว่านี่คงจะเป็นผู้จัดการของภัตตาคารอาหารหรู

ดังนั้นเขาจึงส่งสัญญาณด้วยสายตาทันที เพื่อให้ผู้จัดการหยุดพูดอีกครึ่งประโยคที่เหลือ

หวูเต้าเหวินก็มีประสบการณ์มาหลายปีแล้ว เมื่อเห็นสายตาแบบนั้นเขาก็พอเดาได้ และเปลี่ยนคำพูดทันที "ที่นี่คือภัตตาคารอาหารหรู กรุณาอย่าส่งเสียงดังครับ มันรบกวนต่อการรับประทานอาหารของลูกค้าท่านอื่น ๆ ครับ!"

สีหน้าของหวังฟางดูตื่นตระหนก เธอจ้องมองชายวัยกลางคนด้วยสีหน้าเย็นชา และถามอย่างไม่พอใจว่า “คุณเป็นใคร ฉันจะสั่งสอนลูกเขยของฉัน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย? เผือกจริง ๆ !”

หวูเต้าเหวินตกใจ นัยน์ตาของเขาเย็นชา นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดกับเขาด้วยท่าทีแบบนี้!