คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 292

วันอังคาร โจเอลพาเธอไปที่บ้านผู้อาวุโสของตระกูลยูล

แคทเธอรีนยื่นของขวัญที่เธอเตรียมไว้ให้เขา “หนูซื้อนี่ให้คุณพ่อค่ะ เมื่อวันก่อนตอนที่ไปห้างกับเพื่อน มันสวยมากและหนูคิดว่าเนื้อผ้าก็ให้ความรู้สึกสบายตัวด้วย”

“ลูกสาวของพ่อตาดีทีเดียว มันสวยมาก พรุ่งนี้พ่อจะใส่มันนะ” โจเอลยิ้มกว้าง

“แล้วหนูก็ซื้ออีกสองชุดสำหรับคุณปู่และคุณย่า แต่หนูไม่รู้ว่าพวกเขาจะ...”

“ไม่ต้องห่วง พวกเขาไม่ได้ต้องการของขวัญ มันสำคัญที่เจตนาต่างหาก” โจเอลพูดด้วยรอยยิ้ม

บ้านผู้อาวุโสของตระกูลยูลอยู่ใกล้กับภูเขาเชอร์แมนเช่นกัน

ทั้งสองไม่ได้แลกเปลี่ยนคำพูดใด ๆ ระหว่างทางที่ไปยังที่นั่น เมื่อพวกเขาเกือบจะถึงบ้านผู้อาวุโส ก็มีเสียงใบพัดของเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้น แคทเธอรีนลดกระจกลงเพื่อมองดูมัน และในที่สุดโจเอลก็พบหัวข้อที่จะคุยกับลูกสาวของเขาขึ้นมา “มีคนมีชื่อเสียงมากมายในเมืองหลวงที่มีเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว ลำที่หนูเพิ่งเห็นน่าจะเป็นของครอบครัวสโนว์”

“ร็อดนีย์ สโนว์?” แคทเธอรีนโพล่งออกมา เธอไม่ชอบผู้ชายคนนั้นเลยจริง ๆ สำหรับฌอนที่เป็นเพื่อนกับคนแบบนั้นได้ เขาก็ต้องเป็นคนแบบเดียวกันนั่นแหละ

“ลูกรู้จัก ร็อดนีย์ สโนว์?” โจเอลหัวเราะ “ร็อดนีย์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายฮิลล์คนโต และเฮลิคอปเตอร์ที่พวกเขาซื้อก็เป็นรุ่นเดียวกัน แต่แค่คนละสี อย่างไรก็ตาม พวกเขาค่อนข้างไม่เอิกเกริกและไม่ได้บินมากนัก เมื่อไม่กี่วันก่อนพ่อได้ยินว่าคุณชายฮิลล์คนโตออกบินตอนเที่ยงคืนอย่างกะทันหัน ทุกคนพูดถึงกันมาก ว่ามีบางอย่างเร่งด่วนเกิดขึ้นกับครอบครัวฮิลล์”

หัวใจของแคทเธอรีนแข็งทื่อ ทันใดนั้นเองเธอก็จำตอนที่เธอเมาบนเรือยอร์ชได้ ดูเหมือนว่าเธอจะได้ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ แต่เธอคิดว่าเธอฝันไป

“พ่อคะ วันนั้นเป็นวันอะไรเหรอคะ?”

“เอ่อ… พ่อไม่แน่ใจเหมือนกัน น่าจะเป็นวันอังคารหรือวันพุธ” โจเอลสับสน “ทำไมเหรอ?”

“ไม่มีอะไรค่ะ หนูแค่อยากรู้” แคทเธอรีนรู้สึกสับสน วันศุกร์เป็นวันที่เกิดเรื่องขึ้นใช่ไหม?

‘เขาไปด้วยเฮลิคอปเตอร์เหรอ? แต่ทำไมเขาต้องรีบร้อนขนาดนั้นล่ะ? เป็นเพราะเขาอยากเห็นฉันทำให้ตัวเองเป็นคนโง่ หรือ… เขาเป็นห่วงฉัน?’

แม่บ้านนำกล่องผ้าไหมทอขนาดใหญ่เข้ามา แคทเธอรีนลังเล แต่รับไว้หลังจากที่โจเอลพยักหน้า เธอเปิดมันและมองดูด้านใน จริงตามรสนิยมของหญิงชรา จิวเวลรีถูกทำมาจากหยกแล้วรูปแบบก็ค่อนข้างล้าสมัย แต่มันดูเหมือนจะค่อนข้างราคาแพง

“ขอบคุณค่ะ คุณย่า ฉันชอบมันมาก” แคทเธอรีนพูดด้วยความสุข “ฉันจะเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี”

“ดีแล้วที่เธอชอบ” คุณย่ายูลพึงพอใจ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ชอบหลานสาวคนนี้มากนัก แต่แคทเธอรีนก็ยังคงเป็นลูกสาวของลูกชายเธอ เธอยังคงไม่พอใจที่โจเอลไม่ให้หลานแก่เธอเพิ่มอีก

ตอนนั้นเอง เมลานี่เอียงตัวมองก่อนจะพูดอย่างเคือง ๆ ว่า “คุณย่า หนูก็อยากได้อันหนึ่งเหมือนกันนะคะ”

ป้าของเธอที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดหยอกล้อกับเธอว่า “เมลานี่ ตอนนี้เธอเป็นแฟนของคุณชายฮิลล์คนโต ทำไมเธอยังอยากได้จิวเวลรีจากคุณย่าอีกล่ะ? ฉันได้ยินมาว่าครอบครัวฮิลล์มีแบรนด์จิวเวลรีเป็นของตัวเอง เธอสามารถไปเลือกที่นั่นเอาก็ได้”

เมลานี่รู้สึกอายขึ้นมาเล็กน้อย เธอแค่ได้ทานอาหารเย็นกับคุณชายฮิลล์คนโตเพียงครั้งเดียว และไม่เคยออกไปข้างนอกกับเขาอีกเลย อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้ว่าเธอกำลังคบกับฌอน ฮิลล์ ดังนั้นเธอจึงไม่ควรทำตัวเองขายหน้า “คุณชายฮิลล์คนโตบอกว่า หนูสามารถเอาอะไรก็ได้ที่หนูต้องการ แต่… เพราะพวกเรายังไม่ได้แต่งงานกัน หนูเลยรู้สึกไม่ดีน่ะค่ะ”