คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 630

“ฌอน คุณเคยรู้จักสิ่งที่เรียกว่ากล้องวงจรปิดหรือเปล่า? ไปตรวจดูก่อนไหมว่าใครเป็นคนผิดก่อนจะมากล่าวหากัน?” แคทเธอรีนพูดอย่างใจเย็น

ซาร่ามีท่าทางหงุดหงิด ทว่าฌอนไม่ได้สังเกตเห็นเลย เขาเอาแต่จ้องมองแคทเธอรีนด้วยความโกรธตลอดเวลา “เธอหมายความว่า ฉันไม่ควรเชื่อสายตาของฉันเอง แต่เป็นกล้องวงจรเป็นที่แสดงภาพให้เห็นได้ถึงมุมมองที่ต่างออกไปอย่างนั้นเหรอ?”

“...”

แคทเธอรีนนวดขมับ

เธออยากจะตะโกนใส่เขาจริง ๆ ว่าคนคนหนึ่งก็สามารถเห็นสิ่งต่าง ๆ ด้วยตาเปล่าจากมุมมองที่แตกต่างกันไปได้เหมือนกัน

เธอสงสัยว่าซาร่าคงจะสะกดจิตเขาให้ฉลาดน้อยลงกว่าเมื่อก่อนด้วยเหมือนกัน

“ช่างเถอะค่ะ ฌอนนิค ปล่อยไปเถอะนะคะ ไปกันเถอะค่ะ” ซาร่าขอร้อง ขณะที่ดึงแขนเสื้อของผู้ชายคนนั้น

ผู้จัดการโฮเวิร์ดรีบพูดขึ้นมา “ประธานฮิลล์ คราวนี้คุณต้องปกป้องคุณนีสันแล้วล่ะค่ะ เธอมาที่นี่เพื่อแค่นำเอกสารมาให้ฉันเท่านั้น เธอทำให้ฉันนึกรายละเอียดเพิ่มเติมตอนที่ประธานโจนส์เข้ามาและพูดว่าคุณนีสันแสดงละครแล้วทำตัวแย่ขึ้นมาได้ ไม่ต้องพูดถึงตอนที่เธอบอกเป็นนัย ๆ ว่าพวกเราเสียเวลาไปกับการคุยกัน เธอยัง... เธอยัง...”

“พูดออกมา” ฌอนหรี่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความอันตรายลง

ผู้จัดการโฮเวิร์ดพูดผ่านไรฟันที่ขบแน่น “เธอยังอวดว่าชุดชั้นในที่เธอใส่มาวันนี้… คุณเป็นคนซื้อให้”

ซาร่าก้มหน้าลงน้ำตาไหลอาบแก้ม

“ผมอธิบายเรื่องนั้นได้นะซาร่า คุณไม่รู้เหรอครับว่าตอนนี้ผมรู้สึกกับคุณยังไง? ตอนนี้ผมรู้สึกจะอาเจียนแม้กระทั่งจะปรายตามองผู้หญิงคนนี้ด้วยซ้ำ”

เขาร้อนรน ไม่คิดว่าการตัดสินใจด้วยอารมณ์ชั่ววูบเมื่อคืนนี้จะทำร้ายซาร่า

ทันใดนั้นเอง เขาก็ส่งสายตาคมกริบไปให้แคทเธอรีน

พนักงานที่มามุงดูอยู่รอบ ๆ ด้วยความวุ่นวายดูแปลกใจ

กลับกลายเป็นว่าประธานฮิลล์ไม่ได้รู้สึกอะไรกับประธานโจนส์อีกต่อไปแล้ว เขายังรังเกียจเธอด้วยซ้ำไป

“ประธานฮิลล์ ได้โปรดรอก่อน” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์และคนอื่น ๆ รีบไล่ตามเขาไป

ทว่าฌอนไม่ได้สนใจพวกเขาอย่างสิ้นเชิงและรีบขึ้นรถไป

สมาชิกคณะกรรมการบริหารโมโหและวิ่งกลับไปต่อว่าแคทเธอรีน “ฉันไม่สนใจหรอกว่าเธออยากทำอะไร แต่ทำไมเธอต้องพาบริษัทตกต่ำไปกับเธอด้วย? ดูสิ่งที่เธอทำลงไปสิ! แค่คำพูดสั้น ๆ ของประธานฮิลล์ ก็ไม่มีใครกล้าทำธุรกิจกับเราอีกแล้ว”

“คนอย่างเธอไม่คู่ควรจะเป็นประธาน ออกไปจากที่นี่ซะ!” ผู้อำนวยการวูฟตะคอก

พนักงานคนอื่น ๆ เริ่มซุบซิบลับหลังเธอ

“เธอมาทำอะไรที่นี่? บริษัทกำลังไปได้ดีภายใต้การนำของประธานนีสัน ฉันยังได้รับโบนัสตอนสิ้นปีตั้งหลายแสนดอลล่าร์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา”

“เคราะห์ร้ายอะไรอย่างนี้ที่เราติดอยู่กับประธานแบบนี้”

“เอาล่ะ เราน่าจะลาออกเร็ว ๆ แล้วไปหางานที่อื่นทำก่อนที่จะสายเกินไป”